کوردستان میدیا

سایت مرکزی حزب دمکرات کوردستان ایران

مشروعیت سلاح و مشروعیت مردمی

20:50 - 16 آبان 1396

کریم پرویزی

افسری قزاق و مهره‌ی آموزش‌ دیده‌ی دستان بریتانیا، علیه پادشاهی قاجار دست به کودتا زد و اعلام جمهوری کرد اما با مخالفت آخوندها روبرو شد و ناچارا دست به احیای حکومت پادشاهی زد اما این بار در قالب پادشاهی پهلوی.

رضاخان میرپنج که بعدها خود را رضا شاه نامید، ارتشی تا دندان مسلح را بنیاد نهاد و با راهنمایی کشورهای خارجی خواست که با بهره‌گیری از ارتشی سازماندهی شده، تمام ممالک محروسه‌ی قاجار که به ممالک محروسه‌ی پهلوی تغیر نام داده بود، تحت لوای یک پرچم و یک فرمانده قبضه کند و بنیاد یک دولت و یک ملت را بنا نهد. او توانست با تحکم سلاح و ارتش سرکوبگرش بیست سال حکومت خود را استمرار بخشد اما با ورود نیروهای متفقین ارتش پوشالی‌اش فروپاشید و نیروهایش پا به فرار گذاشتند.

حکومت بعث صدام، ارتشی تا دندان مسلح را در اختیار داشت و با آن دست به ژنوساید در سراسر عراق زد و چندین جنگ را در منطقه به راه انداخت اما در سال ٢٠٠٣ و در مقابل هجوم خارجی تنها توانست ٢١ روز مقاومت کند، آنهم نیروهای خارجی مایل بودند تا جنگ بیشتر به درازا بکشد تا از این طریق بتوانند ارتش بعث را به تمام معنا نابود کنند!

در سال ٢٠١١، مالکی فرمانروای بغداد، ارتش عراق را با سلاح‌های آمریکایی تجهیز کرده بود و عملیات دجله را آغاز کرد و می‌خواست کوردستان را تصرف کند اما با ورود تنها هزار تروریست داعش به موصل، ارتش پوشالی مالکی پا به فرار گذاشت و تا بغداد اتراق نکرد!

خمینی بعد از قبضه کردن قدرت، فتوای جهاد علیه ملت کورد را صادر کرد و تمام سرمایه‌های انسانی، سیاسی، اقتصادی و دینی ایران را صرف سپاه پاسداران کرد و به قصد اشغال کوردستان و سرکوب ملت کورد آن‌ها روانه‌ی کوردستان نمود. امروز بعد از گذشت ٣٨ سال از هجوم درندانه‌ی سپاه پاسداران به کوردستان، هنوز این نیروی پوشالی در شهرهای این سرزمین دست به نمایش تانک و موشک و سلاح سنگین می‌زند و بخشی از شهرهای کوردستان را اشغال کرده و پادگان‌هایی که در قلب شهرهای کوردستان ساخته است چهره‌ی شهر را آشفته کرده. سپاه هرازگاهی با مزدوران رژیم به بهانه‌های متفاوت، در داخل شهرها دست به مانور می‌زنند و بعد از گذشت ٣٨ سال هنوز با توپ و تانک و موشک به مقابله با جوانان کورد می‌پردازند و در خیابان‌های شهر سنگر می‌سازند.

شاید سلاح و زرادخانه‌ها و ارتش سرکوبگر و سپاه تروریستی پاسداران بتوانند حاکمیت ایدئولوژیک و دیکتاتوری را در سرزمینی حاکم کنند اما هرگز نمی‌توانند بر مردم حکومت کنند. شاید مردم از ترس جان برای مدتی معینی خاموش بمانند اما روزی انزجار خود را از این اشغالگران نشان خواهند داد. بی‌شک سپاه تروریستی پاسداران و ارتش کنونی عراق که قصد دارند با نمایش سلاح و سرکوب، حاکمیت خود را مستقر کنند سرانجامی بهتر از ارتش رضاشاه و ارتش بعث و ارتش مالکی نخواهند داشت چرا که هر چقدر هم نیرومند باشند از ارتش شوروی که به سلاح اتمی مسلح بود نیرومندتر نیستند که بعد از گذشت هست سال از اشغال افغانستان ناچار به ترک این کشور شدند و در مقابل اعتراضات مردم شوروی تاب نیاوردند و طی یک شبانه روز حکومت دیکتاتوری پرولتاریای‌شان فروپاشید.

شاید سلاح و زرادخانه برای مدتی اشغالگر را حفظ کند اما هیچگاه موجب مشروعیت آن نمی‌شود. حکومتی که نتواند رضایت مردم را جلب کند سرانجامی بجز نابودی نخواهد داشت.