کوردستان میدیا: برنامە و فعالیت‌های هستەای رژیم اسلامی ایران همچنان ادامە دارد و در این رابطە کشورهای غربی و ایالات متحدە آمریکا تحریم‌های اقتصادی وضع‌شدە علیە این رژیم را لغو نکردە و این رژیم را در صورت ادامە فعالیت‌های هستەای تهدید بە گزینەی نظامی کردەاند.
به گزارش وب‌سایت کردستان میدیا، برنامه هسته‌ای رژیم ایران از سال ۲۰۰۲ میلادی مورد توجه قدرت‌های جهانی قرار گرفتە و در این مدت از وجود دو مرکز هسته‌ای مخفی نگاه داشته شده از آژانس بین‌المللی انرژی اتمی حکایت داشتند.
یکی از این تاسیسات زیر زمینی غنی‌سازی اورانیوم در نطنز و دیگری مربوط به یک رآکتور آب سنگین در اراک بود که قابلیت تولید انبوه پلوتونیم را دارد.
فعالیت های اتمی پنهان رژیم ایران از سال ١٣٦٣ خورشیدی ادامه داشته و کشورهای غربی و منطقە از کاربرد نظامی فعالیت‌های هسته‌ای ایران بیمناک هستند.
محمد البرادعی، رییس وقت آژانس بین المللی انرژی اتمی و علی اکبر صالحی، نماینده ایران در وین سال ٢٠٠٣ میلادی، تفاهم نامه ای را با تهران امضا کرد که بر اساس آن آژانس بین المللی را قادر به انجام بازرسی در مراکز هسته ای ایران می کرد.
در سال ۲۰۰۵ میلادی، رژیم ایران به توافق خود با سه کشور اروپایی پایان داد و غنی سازی اورانیوم را در تاسیسات اصفهان از سر گرفت.
در آوریل سال ۲۰۰۶ میلادی، رییس جمهوری وقت رژیم ایران محمود احمدی نژاد اعلام کرد، که کشورش به کشورهای دارای انرژی هسته ای پیوسته و توانایی تولید اورانیوم غنی شده برای تامین سوخت نیروگاه های هسته ای را دارد، پیش از این، شورای امنیت سازمان ملل، از ایران خواسته بود تا به غنی سازی اورانیوم خاتمه دهد کە ایران با این پیشنهاد مخالفت می کند.
در ماە دسامبر سال ٢٠٠٦ میلادی، شورای امنیت با بیشترین آرا دور نخست تحریم‌ها علیه رژیم ایران را به تصویب رساند. بر این اساس، فروش هرگونه تکنولوژی به ایران که دستیابی این کشور را به فن آوری هسته ای و یا مصارف نظامی آسان می کند، ممنوع اعلام می شود.
دامنه تحریم‌ها هر سال کە بیشتر و بیشتر می‌شود در سال ۲۰۱۰ میلادی، محمود احمدی نژاد دستور غنی‌سازی اورانیوم با غلظت ٢٠ درصد را می دهد. در سال ۲۰۱۲ میلادی، آژانس بین‌المللی انرژی اتمی اعلام کرد که ایران با در دست داشتن ۱۱۰ کیلوگرم اورانیوم به نیمی از مقدار مورد نیاز برای ساختن بمب هسته‌ای دست پیدا کرده است.
روز بیست و چهارم نوامبر سال ۲۰۱۳ میلادی، رژیم ایران و گروه ۵+۱ شامل کشورهای آمریکا، روسیه، چین، فرانسه، انگلستان و آلمان در ژنو به توافق رسیدند تا در مورد پیدا کردن راه حل برای مناقشه هسته ای ایران به مذاکره بپردازند کە بعدا این مذاکرات تمدید شد.
مورخەی سیزدهم فروردین‌ماه در مذاکراتی چند روزه و فشردە در لوزان سوئیس بە تفاهم‌نامەای رسیدند کە تاسیسات و فعالیت‌های هستەای ایران باید تحت نظارت سازمان انرژی اتمی باشد.
بعد از تفاهم لوزان بسیاری از رهبران کشورهای غرب و آمریکا نسبت بە این تفاهم‌نامە بە شدت ابراز نگرانی کردە و نتیجە مذاکرات را بە سود رژیم ایران و تساهل برای دستیابی این رژیم بە بمب هستەای دانستند.
کنگره آمریکا تصویب طرح تازە تحریم‌ها علیە ایران را در دستور کار قرار دادە و بر تشدید تحریم‌ها علیە این رژیم تاکید دارد.
از سویی دیگر مقامات ارشد نظامی آمریکا از بکار گرفتن گزینە نظامی علیە این رژیم بحث می‌کنند.
کارشناسان سیاسی بر این باورند ایران فعالیت‌های هستەای خود را ادامە دادە و برای دستیانی بە بمب هستەای تلاش می کند، در صورت دستیابی رژیم ایران بە سلاح اتمی ثبات منطقە و حتی جهان ر ابە خطر می اندازد.
چندی پیش ژنرال مارتین دمپسی، رئیس ستاد مشترک آمریکا اعلام کرد، در صورتی کە مذاکرات اتمی با رژیم ایران با شکست روبرو شود گزینە نظامی هم چنان روی میز است، این سخنان دمپسی در حالیست کە مسکو تصمیم گرفتە سامانە موشکی اس ــ ٣٠٠ را بە ایران تحویل دهد.
در همین زمینە جاش ارنست سخنگوی کاخ سفید اعلام کردە، بە دلیل پشتیبانی رژیم ایران از تروریسم گفت‌وگوهای اتمی اهمیت مضاعف پیدا می‌کند، چرا که در صورت دستیابی رژیم تهران به سلاح هسته‌ای، پشتیبانی آن از تروریسم خطرناک‌تر خواهد بود.
دخالت در امور کشورهای منطقە و فعالیت‌های هستەای رژیم ایران باعث نگرانی کشورهای منطقە و غرب شدە است چرا کە دخالت نظامی ایران باعث جنگ افروزی و گسترش آن در منطقە خواهد شد.
گادر.د
به گزارش وب‌سایت کردستان میدیا، برنامه هسته‌ای رژیم ایران از سال ۲۰۰۲ میلادی مورد توجه قدرت‌های جهانی قرار گرفتە و در این مدت از وجود دو مرکز هسته‌ای مخفی نگاه داشته شده از آژانس بین‌المللی انرژی اتمی حکایت داشتند.
یکی از این تاسیسات زیر زمینی غنی‌سازی اورانیوم در نطنز و دیگری مربوط به یک رآکتور آب سنگین در اراک بود که قابلیت تولید انبوه پلوتونیم را دارد.
فعالیت های اتمی پنهان رژیم ایران از سال ١٣٦٣ خورشیدی ادامه داشته و کشورهای غربی و منطقە از کاربرد نظامی فعالیت‌های هسته‌ای ایران بیمناک هستند.
محمد البرادعی، رییس وقت آژانس بین المللی انرژی اتمی و علی اکبر صالحی، نماینده ایران در وین سال ٢٠٠٣ میلادی، تفاهم نامه ای را با تهران امضا کرد که بر اساس آن آژانس بین المللی را قادر به انجام بازرسی در مراکز هسته ای ایران می کرد.
در سال ۲۰۰۵ میلادی، رژیم ایران به توافق خود با سه کشور اروپایی پایان داد و غنی سازی اورانیوم را در تاسیسات اصفهان از سر گرفت.
در آوریل سال ۲۰۰۶ میلادی، رییس جمهوری وقت رژیم ایران محمود احمدی نژاد اعلام کرد، که کشورش به کشورهای دارای انرژی هسته ای پیوسته و توانایی تولید اورانیوم غنی شده برای تامین سوخت نیروگاه های هسته ای را دارد، پیش از این، شورای امنیت سازمان ملل، از ایران خواسته بود تا به غنی سازی اورانیوم خاتمه دهد کە ایران با این پیشنهاد مخالفت می کند.
در ماە دسامبر سال ٢٠٠٦ میلادی، شورای امنیت با بیشترین آرا دور نخست تحریم‌ها علیه رژیم ایران را به تصویب رساند. بر این اساس، فروش هرگونه تکنولوژی به ایران که دستیابی این کشور را به فن آوری هسته ای و یا مصارف نظامی آسان می کند، ممنوع اعلام می شود.
دامنه تحریم‌ها هر سال کە بیشتر و بیشتر می‌شود در سال ۲۰۱۰ میلادی، محمود احمدی نژاد دستور غنی‌سازی اورانیوم با غلظت ٢٠ درصد را می دهد. در سال ۲۰۱۲ میلادی، آژانس بین‌المللی انرژی اتمی اعلام کرد که ایران با در دست داشتن ۱۱۰ کیلوگرم اورانیوم به نیمی از مقدار مورد نیاز برای ساختن بمب هسته‌ای دست پیدا کرده است.
روز بیست و چهارم نوامبر سال ۲۰۱۳ میلادی، رژیم ایران و گروه ۵+۱ شامل کشورهای آمریکا، روسیه، چین، فرانسه، انگلستان و آلمان در ژنو به توافق رسیدند تا در مورد پیدا کردن راه حل برای مناقشه هسته ای ایران به مذاکره بپردازند کە بعدا این مذاکرات تمدید شد.
مورخەی سیزدهم فروردین‌ماه در مذاکراتی چند روزه و فشردە در لوزان سوئیس بە تفاهم‌نامەای رسیدند کە تاسیسات و فعالیت‌های هستەای ایران باید تحت نظارت سازمان انرژی اتمی باشد.
بعد از تفاهم لوزان بسیاری از رهبران کشورهای غرب و آمریکا نسبت بە این تفاهم‌نامە بە شدت ابراز نگرانی کردە و نتیجە مذاکرات را بە سود رژیم ایران و تساهل برای دستیابی این رژیم بە بمب هستەای دانستند.
کنگره آمریکا تصویب طرح تازە تحریم‌ها علیە ایران را در دستور کار قرار دادە و بر تشدید تحریم‌ها علیە این رژیم تاکید دارد.
از سویی دیگر مقامات ارشد نظامی آمریکا از بکار گرفتن گزینە نظامی علیە این رژیم بحث می‌کنند.
کارشناسان سیاسی بر این باورند ایران فعالیت‌های هستەای خود را ادامە دادە و برای دستیانی بە بمب هستەای تلاش می کند، در صورت دستیابی رژیم ایران بە سلاح اتمی ثبات منطقە و حتی جهان ر ابە خطر می اندازد.
چندی پیش ژنرال مارتین دمپسی، رئیس ستاد مشترک آمریکا اعلام کرد، در صورتی کە مذاکرات اتمی با رژیم ایران با شکست روبرو شود گزینە نظامی هم چنان روی میز است، این سخنان دمپسی در حالیست کە مسکو تصمیم گرفتە سامانە موشکی اس ــ ٣٠٠ را بە ایران تحویل دهد.
در همین زمینە جاش ارنست سخنگوی کاخ سفید اعلام کردە، بە دلیل پشتیبانی رژیم ایران از تروریسم گفت‌وگوهای اتمی اهمیت مضاعف پیدا می‌کند، چرا که در صورت دستیابی رژیم تهران به سلاح هسته‌ای، پشتیبانی آن از تروریسم خطرناک‌تر خواهد بود.
دخالت در امور کشورهای منطقە و فعالیت‌های هستەای رژیم ایران باعث نگرانی کشورهای منطقە و غرب شدە است چرا کە دخالت نظامی ایران باعث جنگ افروزی و گسترش آن در منطقە خواهد شد.
گادر.د
