محمد نظری
حکومت‌ها عوض می‌شوند و حکومت‌های جدیدی جایگزین آنها می‌شوند رهبران جدید رژیم‌های گذشته را دیکتاتور و مستبد معرفی می‌کنند و خود را شایسته حکومت کردن بر مردم را می‌دانند.
قوانین جدیدی را وضع می‌کنند ولی تنها قانونی که هیچگاه تغییر نمی‌کنند و همه‌ی حکومت‌ها در اجرای آن نظر مشترک دارند قانون سرکوبی اقوام و اقلیت‌های آزادیخواه است که در اجرای آن هیچ تردیدی به خود راه نمی‌دهند دوران شاهنشاهی در ایران دورانی بود که رهبران بزرگی مانند شیخ محمد خیابانی، شیخ غزعل، قاضی محمد و صدها آزادیخواه دیگر به شهادت رسیدند انسانهایی که نه طالب حکومت بودند و نه آرزوی نشستن بر تحت سلطنت را داشتند انسانهایی بودند که برای احقاق حقوق مردم خود مبارزه می‌کردند و خواهان حق تعیین سر نوشت بودند.
اینان نه برانداز بودند و نه اعتقادی به براندازی داشتند ولی نظام‌های دیکتاتوری همیشه خود را محق می‌دانند و به خود اجازه می‌دهند تا بر سرنوشت مردم دخالت کنند و این طبیعت استبداد است.
حکومت مداران با قوانین خود مردم را برده خوذ ساخته و فضای پر از وحشت و اختناق را برای آنها درست کرده‌اند.
امروز ما شاهد مبارزاتی در چهار گوشه‌ی ایران هستیم (کُرد، تُرک، بلوچ، عرب) اقوامی که در طول تاریخ همواره مورد ظلم و ستم سوءاستفاده دولتمردان ایران قرار گرفته‌اند که همواره مورد تبعیض و بی‌عدالتی حکام قرار گرفتند اما هیچ گاه به حق شروع خود که همانا حق تعیین سر نوشت خود است نرسیدند و با این همه هیچ وقت برای رسیدند به هدف خود شرف و ناموس خود را زیر پا نگذاشته و خود را به دشمنان این آب و خاک نفروختند برای اینان فرقی نمی‌کنند یک شاه یک آخوند و یا کسی دیگر در رأس قدرت باشد زیرا می‌دانند که برای احقاق حقوق خود باید مبارزه کنند.
مردم کُردستان سالیان سال است که برای به دست آوردن خود مختاری مبارزه می‌کنند و شعار خود مختاری برای کُردستان و دمکراسی برای ایران را سرلوحه مبارزات خود قرارداده‌اند.
بعد از انقلاب ٥٧ رهبران کُرد سعی کردند تا به شیوه‌ی مسالمت‌آمیز و از راه مزاکره به خود مختاری برسند اما دولتمردان ایران با بی رحمی تمام آنها را سرکوب و با ترور رهبرانشان عملاً نشان دادند که در اجرای قانون سرکوبگرانه اقلیت‌های قومی دست کمی از رژیم گذشته ندارند با همه ظلم ها و ستم‌هایی که در خق اقوام روا می‌دارند و آنها را با عناوینی مختلف به چوبه دار می‌سپارند یا روانه زندان‌ها می‌کنند آزادیخواهان هیچگاه اجازه ندادند تا مورد سوءاستفاده دشمنان خارجی قرار گیرند و کاری نکردند انگ وطن فروشی به آنها زده شود که این از افتخارات گروه‌های آزادیخواه است که مایه مباهات است.
ولی با همه این احوال همان طور که کُردهای سوریه و عراق توانستند با مبارزات خود به حقشان برسند من مطمئن هستم روزی اقوام ایرانی نیز خواهند توانست تا سرنوشت خود را خود به دست بگیرند البته ملزم به مبارزاتی هستند که باید تداوم داشته باشد و به جای آنکه چشم امید به کمک‌های خارجی باشد یا فریب گروه‌های به اصطلاح بر انداز را بخورند با تکیه به قدرت مردم خود حق خود و مردم خود را از متکبرین بگیرند.
در آخر توصیه‌ای که به حکومت مداران ایران می‌شود این است که با تشکیل یک حکومت دمکرات حق اقلیت‌های قومی را به رسمیت بشناسند مردم ایران از هر دین مرامی که دارند از تحقیر شدن و توهین شنیدن متنفر هستند و این وظیفه دولتمردان است که تبعیض و بی عدالتی‌ها از میان برداشته و برای همه احاد جامعه ایرانی ارزش انسانی قائل شوند تا شاهد کشوری رو به رشد و شکوفا باشیم .
محتویات این مقالە منعکس کننده دیدگاه و نظرات وب‌سایت کوردستان‌میدیا نمی‌باشد.
حکومت‌ها عوض می‌شوند و حکومت‌های جدیدی جایگزین آنها می‌شوند رهبران جدید رژیم‌های گذشته را دیکتاتور و مستبد معرفی می‌کنند و خود را شایسته حکومت کردن بر مردم را می‌دانند.
قوانین جدیدی را وضع می‌کنند ولی تنها قانونی که هیچگاه تغییر نمی‌کنند و همه‌ی حکومت‌ها در اجرای آن نظر مشترک دارند قانون سرکوبی اقوام و اقلیت‌های آزادیخواه است که در اجرای آن هیچ تردیدی به خود راه نمی‌دهند دوران شاهنشاهی در ایران دورانی بود که رهبران بزرگی مانند شیخ محمد خیابانی، شیخ غزعل، قاضی محمد و صدها آزادیخواه دیگر به شهادت رسیدند انسانهایی که نه طالب حکومت بودند و نه آرزوی نشستن بر تحت سلطنت را داشتند انسانهایی بودند که برای احقاق حقوق مردم خود مبارزه می‌کردند و خواهان حق تعیین سر نوشت بودند.
اینان نه برانداز بودند و نه اعتقادی به براندازی داشتند ولی نظام‌های دیکتاتوری همیشه خود را محق می‌دانند و به خود اجازه می‌دهند تا بر سرنوشت مردم دخالت کنند و این طبیعت استبداد است.
حکومت مداران با قوانین خود مردم را برده خوذ ساخته و فضای پر از وحشت و اختناق را برای آنها درست کرده‌اند.
امروز ما شاهد مبارزاتی در چهار گوشه‌ی ایران هستیم (کُرد، تُرک، بلوچ، عرب) اقوامی که در طول تاریخ همواره مورد ظلم و ستم سوءاستفاده دولتمردان ایران قرار گرفته‌اند که همواره مورد تبعیض و بی‌عدالتی حکام قرار گرفتند اما هیچ گاه به حق شروع خود که همانا حق تعیین سر نوشت خود است نرسیدند و با این همه هیچ وقت برای رسیدند به هدف خود شرف و ناموس خود را زیر پا نگذاشته و خود را به دشمنان این آب و خاک نفروختند برای اینان فرقی نمی‌کنند یک شاه یک آخوند و یا کسی دیگر در رأس قدرت باشد زیرا می‌دانند که برای احقاق حقوق خود باید مبارزه کنند.
مردم کُردستان سالیان سال است که برای به دست آوردن خود مختاری مبارزه می‌کنند و شعار خود مختاری برای کُردستان و دمکراسی برای ایران را سرلوحه مبارزات خود قرارداده‌اند.
بعد از انقلاب ٥٧ رهبران کُرد سعی کردند تا به شیوه‌ی مسالمت‌آمیز و از راه مزاکره به خود مختاری برسند اما دولتمردان ایران با بی رحمی تمام آنها را سرکوب و با ترور رهبرانشان عملاً نشان دادند که در اجرای قانون سرکوبگرانه اقلیت‌های قومی دست کمی از رژیم گذشته ندارند با همه ظلم ها و ستم‌هایی که در خق اقوام روا می‌دارند و آنها را با عناوینی مختلف به چوبه دار می‌سپارند یا روانه زندان‌ها می‌کنند آزادیخواهان هیچگاه اجازه ندادند تا مورد سوءاستفاده دشمنان خارجی قرار گیرند و کاری نکردند انگ وطن فروشی به آنها زده شود که این از افتخارات گروه‌های آزادیخواه است که مایه مباهات است.
ولی با همه این احوال همان طور که کُردهای سوریه و عراق توانستند با مبارزات خود به حقشان برسند من مطمئن هستم روزی اقوام ایرانی نیز خواهند توانست تا سرنوشت خود را خود به دست بگیرند البته ملزم به مبارزاتی هستند که باید تداوم داشته باشد و به جای آنکه چشم امید به کمک‌های خارجی باشد یا فریب گروه‌های به اصطلاح بر انداز را بخورند با تکیه به قدرت مردم خود حق خود و مردم خود را از متکبرین بگیرند.
در آخر توصیه‌ای که به حکومت مداران ایران می‌شود این است که با تشکیل یک حکومت دمکرات حق اقلیت‌های قومی را به رسمیت بشناسند مردم ایران از هر دین مرامی که دارند از تحقیر شدن و توهین شنیدن متنفر هستند و این وظیفه دولتمردان است که تبعیض و بی عدالتی‌ها از میان برداشته و برای همه احاد جامعه ایرانی ارزش انسانی قائل شوند تا شاهد کشوری رو به رشد و شکوفا باشیم .
محتویات این مقالە منعکس کننده دیدگاه و نظرات وب‌سایت کوردستان‌میدیا نمی‌باشد.
