کریم پرویزی
یک سال دیگر از زندگی و عمرمان سپری شد و تاریخ ملت‌ها به ویژه ملت کرد نیز سالی مالامال از رخدادها، تجارب، مشکلات، فرصت‌ها و به طور خلاصه سالی سرشار از جنب و جوش حیات را پشت سر گذاشت.
فرارسیدن سال نو و نو شدن سال، به منزله‌ی بسته شدن پرونده‌ی سال کهنه به معنای زمانی آن است و گرنه آنچه که در سال گذشته انجام گرفته، برای سال نو و سال‌های آینده نیز همچنان مطرح و تأثیرگذار می‌باشد و در عمل، پرونده‌ی آن همچنان باز می‌باشد.
نو شدن سال، اگر صرفاً به عنوان رویدادی طبیعی و روند همیشگی گذر زمان و سال و ماه نگریسته شود، یا به سادگی و روزمرگی سپری شود، معنا و دلالت خاصی در پی نخواهد داشت و رویدادی همانند جریان عادی آب رودخانه و طلوع و غروب مداوم خورشید خواهد بود.
لیکن زمانی که پدیده‌های طبیعی و رویدادهایی که هزاران بار تکرار شده‌اند، همانند طلوع و غروب خورشید، عبور زمین از نقطه‌ی اعتدال پاییزی و بهاری، با ایده‌ها، تخیلات، خواست‌ها و آرزوهای خاص افراد یا ملت‌ها پیوند می‌خورند، بار معنایی می‌یابند و از یک حادثه تبدیل به یک حادثه‌آفرین می‌شوند.
زمانی که نو شدن سال در کردستان با شعله‌های آتش نوروز پیوند می‌خورد و آتش تبدیل به نماد و سرچشمه‌ی گرما و روشنایی و چیرگی بر ظلمت و تارکی می‌گردد، نوروز کردستان نیز حامل پیام نوزایی و تجدید حیات و دربردارنده‌ی معنای بازآفرینی بستری برای تحقق امیدها و آرزوها می‌گردد.
از همین رو، بسیاری از رویدادهای بزرگ تاریخ کردستان و ملت کرد در نوروز رقم خورده‌اند، زیرا نوروز تبدیل به رمز و نماد خیزش و خروش و نوزایی یک ملت شده است.
سال ١٣٩٥ خورشیدی برابر با ٢٧١٦ کُردی اگر همانند سالیان دیگر به روال عادی آغاز گردد و برای یک ملت، یک خلق و یک گروه، رویدادهای پیرامون آن به روال عادی جریان یابند، این سال نیز به پایان خواهد رسید و یک سال دیگر بر مدار تکرار، به سالیان قبل افزوده خواهد شد. لیکن اگر نو شدن سال، حامل مژده‌ی نو شدن زندگی و به‌ویژه نو شدن مبارزه و پیکار انقلابی نیز باشد، آن گاه می‌تواند حاکی از اراده‌ی یک ملت مبنی بر خلق حیاتی نوین در دل نمادها و سمبل‌های نوروز و آتش نوروز و نو شدن سال باشد.
٢٠ سال از سال ١٣٧٥ خورشیدی یعنی دورانی می‌گذرد که مبارزان یک ملت به هر دلیلی شعله‌های چراغ مبارزه را پایین کشیدند. آیا اینک پس از بیست سال، طلسم‌ها شکسته شده و در سال نو، مبارزه‌ای نوین در حال شکل‌گیری است؟ این مژده‌ای بود که دبیرکل حزب دمکرات کردستان ایران در پیام نوروزی خود به ملت کرد بدان اشاره نمود: در سال نو، حیاتی نوین و مبارزه‌ای نوین را آغاز خواهیم نمود.
عکس: افشین فتاحی
یک سال دیگر از زندگی و عمرمان سپری شد و تاریخ ملت‌ها به ویژه ملت کرد نیز سالی مالامال از رخدادها، تجارب، مشکلات، فرصت‌ها و به طور خلاصه سالی سرشار از جنب و جوش حیات را پشت سر گذاشت.
فرارسیدن سال نو و نو شدن سال، به منزله‌ی بسته شدن پرونده‌ی سال کهنه به معنای زمانی آن است و گرنه آنچه که در سال گذشته انجام گرفته، برای سال نو و سال‌های آینده نیز همچنان مطرح و تأثیرگذار می‌باشد و در عمل، پرونده‌ی آن همچنان باز می‌باشد.
نو شدن سال، اگر صرفاً به عنوان رویدادی طبیعی و روند همیشگی گذر زمان و سال و ماه نگریسته شود، یا به سادگی و روزمرگی سپری شود، معنا و دلالت خاصی در پی نخواهد داشت و رویدادی همانند جریان عادی آب رودخانه و طلوع و غروب مداوم خورشید خواهد بود.
لیکن زمانی که پدیده‌های طبیعی و رویدادهایی که هزاران بار تکرار شده‌اند، همانند طلوع و غروب خورشید، عبور زمین از نقطه‌ی اعتدال پاییزی و بهاری، با ایده‌ها، تخیلات، خواست‌ها و آرزوهای خاص افراد یا ملت‌ها پیوند می‌خورند، بار معنایی می‌یابند و از یک حادثه تبدیل به یک حادثه‌آفرین می‌شوند.
زمانی که نو شدن سال در کردستان با شعله‌های آتش نوروز پیوند می‌خورد و آتش تبدیل به نماد و سرچشمه‌ی گرما و روشنایی و چیرگی بر ظلمت و تارکی می‌گردد، نوروز کردستان نیز حامل پیام نوزایی و تجدید حیات و دربردارنده‌ی معنای بازآفرینی بستری برای تحقق امیدها و آرزوها می‌گردد.
از همین رو، بسیاری از رویدادهای بزرگ تاریخ کردستان و ملت کرد در نوروز رقم خورده‌اند، زیرا نوروز تبدیل به رمز و نماد خیزش و خروش و نوزایی یک ملت شده است.
سال ١٣٩٥ خورشیدی برابر با ٢٧١٦ کُردی اگر همانند سالیان دیگر به روال عادی آغاز گردد و برای یک ملت، یک خلق و یک گروه، رویدادهای پیرامون آن به روال عادی جریان یابند، این سال نیز به پایان خواهد رسید و یک سال دیگر بر مدار تکرار، به سالیان قبل افزوده خواهد شد. لیکن اگر نو شدن سال، حامل مژده‌ی نو شدن زندگی و به‌ویژه نو شدن مبارزه و پیکار انقلابی نیز باشد، آن گاه می‌تواند حاکی از اراده‌ی یک ملت مبنی بر خلق حیاتی نوین در دل نمادها و سمبل‌های نوروز و آتش نوروز و نو شدن سال باشد.
٢٠ سال از سال ١٣٧٥ خورشیدی یعنی دورانی می‌گذرد که مبارزان یک ملت به هر دلیلی شعله‌های چراغ مبارزه را پایین کشیدند. آیا اینک پس از بیست سال، طلسم‌ها شکسته شده و در سال نو، مبارزه‌ای نوین در حال شکل‌گیری است؟ این مژده‌ای بود که دبیرکل حزب دمکرات کردستان ایران در پیام نوروزی خود به ملت کرد بدان اشاره نمود: در سال نو، حیاتی نوین و مبارزه‌ای نوین را آغاز خواهیم نمود.
عکس: افشین فتاحی
