فرزاد جلوزان
متأسفانه سیاست حکومت مرکزی ایران همیشه مبتنی بر این بوده است که مناطق کردستان را در تمام زمینه‌های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی در محرومیت و سرکوب نگه دارد. رژیم جمهوری اسلامی هیچ اقدامی جهت رفاه و پیشرفت مردمان نجیب و متمدن مناطق کردنشین انجام نداده و در اجرای پروژه‌هایی همانند غارت انواع معادن غنی منطقه و سدسازی‌های غیر اصولی که تأثیرات مخرب آن بر اکوسیستم و جغرافیای کردستان برای همیشه ماندگار خواهد بود وهمچنین احداث جاده‌های نظامی در تمامی مناطق کردستان، همواره منافع سرکوبگرانه‌ی خود را مد نظر داشته است.
رژیم آخوندی ولایت فقیه هر ساله بودجه‌ای چند میلیون دلاری جهت امور امنیتی- نظامی و میلیتاریزه کردن مناطق کردستان هزینه می‌کند که بجز ناامنی و ایجاد هراس برای اهالی منطقه، ارمغان دیگری همراه نداشته است.
هر گاه که ندای حق‌طلبانه‌ی ملت آزادیخواه کرد در طلب حقوق انسانی خود به گوش حکومت دیکتاتور ایران رسیده، پاسخی غیر از گلوله، اعدام، شکنجه، ترور و زندان دریافت ننموده است. با یادآوری این مطلب که نیرنگ و تزویر همواره ابزار قدرتمندی در دست رژیم ولایت فقیه بوده است .
اگر وضعیت اقتصادی کردستان ایران را در چند جمله خلاصه کنیم، باید گفت که رژیم جمهوری اسلامی با انواع روش‌های فریبکارانه مانند عدم اجرای پروژه‌های تولیدی و بازرگانی و طرح‌های اقتصادی کلان و مادر در کردستان، همواره اوضاع اقتصادی و معیشتی مردم را وخیمتر نموده و در مواردی با ابزار فشار و تطمیع و گرسنه نگه داشتن مردم توانسته است که بخشی از افراد ناآگاه و تهیدست جامعه را با عناوین مختلف از جمله بسیجی، اطلاعاتی، جاش! و غیره به سمت خود بکشاند، هر چند که این افراد در آینده باید پاسخگوی مردم و فرزندان خود باشند و تاریخ جز به نام مزدور و خیانتکار از آنها یاد نخواهد کرد.
آمارهای بیکاری، فساد، جرم و جنایت هر روزه و حتی در رسانه‌ها و جراید سانسورشده‌ی خود رژیم نیز گوش فلک را کر کرده است. آمار مبتلایان به موادمخدر، آمار طلاق و بچه‌های خیابانی و بی سرپرست به حدی رسیده که عمق فاجعه به ناکجاآباد سر می‌کشد. اگر به مدیریت ناکارآمد دولت‌های وابسته به رژیم توتالیتر جمهوری جهل و سرکوب از ابتدای این حکومت نگاهی عمیق و منصفانه انداخته شود می‌توانیم ببینیم که هر کدام از دولت‌های این رژیم که با انواع شعارهای فریبکارانه مانند: سازندگی، اصلاحات، تدبیر و امید و... زمام مدیریت جامعه را به دست گرفته‌اند، نه تنها برای ملت کرد بهبودی در اقتصاد و سیاست ایجاد نکرده، بلکه روز به روز عرصه را بر اقشار جامعه تنگتر و وضعیت معیشت مردم را وخیمتر نموده است.
تجربه و عملکرد به ما نشان داده که رژیم جمهوری اسلامی ایران هیچ گاه امکان و فضا را برای هیچ نوع آزادی بیان و گفتگویی فراهم نکرده و همواره با ایجاد خفقان، ترس و خشونت با مخالفان و منتقدان خود برخورد نموده است. در چنین اوضاع و شرایطی مسئولیت احزاب و سازمان‌های سیاسی و مدنی ملت کرد که همگی انواع مختلف ظلم و ستم رژیم ایران را در طول این چند دهه تجربه کرده‌اند، روزبه‌روز سنگینتر می‌شود و باید فعالیت خود را در برابر این رژیم دیکتاتور مضاعف نمایند. مردم کردستان ایران چشم انتظار عملکرد شفاف و مستقیم احزاب و رهبران خود می‌باشند و با توجه به ظلم و بیداد حکومت دیکتاتور ایران در قبال ملت کرد که به شکل مختصری به آن اشاره گردید، ملت ما این ظرفیت و پتانسیل را در خود می‌بینند که، برای هر نوع خیزش و برخوردی با این رژیم دیکتاتور، همکاری نمایند.
در چند روز گذشته شاهد حرکات و اقدامات حزب دمکرات کردستان ایران در چند شهر و منطقه کردستان بوده‌ایم. این اقدام، در پاسخ به درخواست چندین ساله‌ی مردم کرد بوده و با شعار همبستگی مبارزات شهر و کوهستان گرێدانی خەباتی شار و شاخ سرآغاز فصلی نو از مبارزات مردم کردستان ایران می‌باشد. تأثیرات و نتیجه‌ی این عملکرد، تزریق خون تازه به کالبد نیمه‌جان و منتظر جامعه بوده است. همگی شاهد هستیم که در روزهای اخیر رژیم سرکوبگر ایران دچار ترس و سردرگمی شده و با تمام قوا بزرگترین آرایش نظامی را به خود گرفته است. لشکرکشی سپاه پاسداران به سوی مناطق مرزی و به توپ و گلوله بستن مردم بیدفاع، به آتش کشیدن زمین‌های کشاورزی و طبیعت زیبای کردستان و آواره نمودن مردمان بیدفاع از خانه و کاشانه‌ی خود، همگی بخاطر سیاست‌های ناکارآمد و احساس خطر مضاعف رژیم می‌باشد، روشن است که ترس حکومت تنها از چند تیم پیشمرگه‌ی جان برکف و امکانات نظامی و لجستیکی محدود آنها نبوده، چون آنها با اندیشه‌ی جنگ مسلحانه به خاک خود باز نگشته‌اند و حامل پیام صلح و برقراری ارتباط با مردم خود می‌باشند. در واقع هراس رژیم بابت تأثیرات تبلیغ و ارتباط پیشمرگان با مردم خود و ناامن شدن فضای شهرها و روستاهای کردستان برای حکومت و همچنین تبعات این حرکت‌ها و ایجاد شور و شوقی دوباره در بین اقشار مختلف جامعه (آنچه که رژیم همواره از آن به عنوان تشویش اذهان عمومی یاد می‌کند) و نیز تشجیع مردم آزادیخواه بخصوص جوانان رشید کرد می‌باشد.
حزب دمکرات کردستان ایران در پیغام نوروزی امسال خود در کوهستان‌های قندیل و در بیخ گوش جمهوری اسلامی ایران، سیاست و حرکت تازه خود را به شکل رسمی اعلام و آمادگی تمام و کامل خود را برای هر نوع دفاع از خویش و برقراری ارتباط مستقیم با مردم خود در داخل خاک کردستان آشکار نمود.
در چنین اوضاع و شرایطی که حکومت ایران ادعا می‌کند امنترین کشور منطقه بوده و جهت پیش بردن اهداف و سیاست‌های ضد بشری خود، هیچ نوع تحرک و فعالیتی را در منطقه تحمل نمی‌کند، طبیعی است که به شدت نگران اقدامات بعدی حزب و تحرکات داخلی باشد. در این احوال وظیفه‌ی تمامی سازمان‌ها و نهادهای مدعی حقوق بشر و همه‌ی مبارزان علیه ظلم و ستم رژیم جهل و اعدام جمهوری اسلامی ایران، این است که همصدا حمایت و پشتیبانی خود را از خیزش جدید در برابر این حکومت فاسد اعلام دارند.
محتویات این مقالە منعکس کننده دیدگاه و نظرات وب‌سایت کوردستان‌میدیا نمی‌باشد.
متأسفانه سیاست حکومت مرکزی ایران همیشه مبتنی بر این بوده است که مناطق کردستان را در تمام زمینه‌های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی در محرومیت و سرکوب نگه دارد. رژیم جمهوری اسلامی هیچ اقدامی جهت رفاه و پیشرفت مردمان نجیب و متمدن مناطق کردنشین انجام نداده و در اجرای پروژه‌هایی همانند غارت انواع معادن غنی منطقه و سدسازی‌های غیر اصولی که تأثیرات مخرب آن بر اکوسیستم و جغرافیای کردستان برای همیشه ماندگار خواهد بود وهمچنین احداث جاده‌های نظامی در تمامی مناطق کردستان، همواره منافع سرکوبگرانه‌ی خود را مد نظر داشته است.
رژیم آخوندی ولایت فقیه هر ساله بودجه‌ای چند میلیون دلاری جهت امور امنیتی- نظامی و میلیتاریزه کردن مناطق کردستان هزینه می‌کند که بجز ناامنی و ایجاد هراس برای اهالی منطقه، ارمغان دیگری همراه نداشته است.
هر گاه که ندای حق‌طلبانه‌ی ملت آزادیخواه کرد در طلب حقوق انسانی خود به گوش حکومت دیکتاتور ایران رسیده، پاسخی غیر از گلوله، اعدام، شکنجه، ترور و زندان دریافت ننموده است. با یادآوری این مطلب که نیرنگ و تزویر همواره ابزار قدرتمندی در دست رژیم ولایت فقیه بوده است .
اگر وضعیت اقتصادی کردستان ایران را در چند جمله خلاصه کنیم، باید گفت که رژیم جمهوری اسلامی با انواع روش‌های فریبکارانه مانند عدم اجرای پروژه‌های تولیدی و بازرگانی و طرح‌های اقتصادی کلان و مادر در کردستان، همواره اوضاع اقتصادی و معیشتی مردم را وخیمتر نموده و در مواردی با ابزار فشار و تطمیع و گرسنه نگه داشتن مردم توانسته است که بخشی از افراد ناآگاه و تهیدست جامعه را با عناوین مختلف از جمله بسیجی، اطلاعاتی، جاش! و غیره به سمت خود بکشاند، هر چند که این افراد در آینده باید پاسخگوی مردم و فرزندان خود باشند و تاریخ جز به نام مزدور و خیانتکار از آنها یاد نخواهد کرد.
آمارهای بیکاری، فساد، جرم و جنایت هر روزه و حتی در رسانه‌ها و جراید سانسورشده‌ی خود رژیم نیز گوش فلک را کر کرده است. آمار مبتلایان به موادمخدر، آمار طلاق و بچه‌های خیابانی و بی سرپرست به حدی رسیده که عمق فاجعه به ناکجاآباد سر می‌کشد. اگر به مدیریت ناکارآمد دولت‌های وابسته به رژیم توتالیتر جمهوری جهل و سرکوب از ابتدای این حکومت نگاهی عمیق و منصفانه انداخته شود می‌توانیم ببینیم که هر کدام از دولت‌های این رژیم که با انواع شعارهای فریبکارانه مانند: سازندگی، اصلاحات، تدبیر و امید و... زمام مدیریت جامعه را به دست گرفته‌اند، نه تنها برای ملت کرد بهبودی در اقتصاد و سیاست ایجاد نکرده، بلکه روز به روز عرصه را بر اقشار جامعه تنگتر و وضعیت معیشت مردم را وخیمتر نموده است.
تجربه و عملکرد به ما نشان داده که رژیم جمهوری اسلامی ایران هیچ گاه امکان و فضا را برای هیچ نوع آزادی بیان و گفتگویی فراهم نکرده و همواره با ایجاد خفقان، ترس و خشونت با مخالفان و منتقدان خود برخورد نموده است. در چنین اوضاع و شرایطی مسئولیت احزاب و سازمان‌های سیاسی و مدنی ملت کرد که همگی انواع مختلف ظلم و ستم رژیم ایران را در طول این چند دهه تجربه کرده‌اند، روزبه‌روز سنگینتر می‌شود و باید فعالیت خود را در برابر این رژیم دیکتاتور مضاعف نمایند. مردم کردستان ایران چشم انتظار عملکرد شفاف و مستقیم احزاب و رهبران خود می‌باشند و با توجه به ظلم و بیداد حکومت دیکتاتور ایران در قبال ملت کرد که به شکل مختصری به آن اشاره گردید، ملت ما این ظرفیت و پتانسیل را در خود می‌بینند که، برای هر نوع خیزش و برخوردی با این رژیم دیکتاتور، همکاری نمایند.
در چند روز گذشته شاهد حرکات و اقدامات حزب دمکرات کردستان ایران در چند شهر و منطقه کردستان بوده‌ایم. این اقدام، در پاسخ به درخواست چندین ساله‌ی مردم کرد بوده و با شعار همبستگی مبارزات شهر و کوهستان گرێدانی خەباتی شار و شاخ سرآغاز فصلی نو از مبارزات مردم کردستان ایران می‌باشد. تأثیرات و نتیجه‌ی این عملکرد، تزریق خون تازه به کالبد نیمه‌جان و منتظر جامعه بوده است. همگی شاهد هستیم که در روزهای اخیر رژیم سرکوبگر ایران دچار ترس و سردرگمی شده و با تمام قوا بزرگترین آرایش نظامی را به خود گرفته است. لشکرکشی سپاه پاسداران به سوی مناطق مرزی و به توپ و گلوله بستن مردم بیدفاع، به آتش کشیدن زمین‌های کشاورزی و طبیعت زیبای کردستان و آواره نمودن مردمان بیدفاع از خانه و کاشانه‌ی خود، همگی بخاطر سیاست‌های ناکارآمد و احساس خطر مضاعف رژیم می‌باشد، روشن است که ترس حکومت تنها از چند تیم پیشمرگه‌ی جان برکف و امکانات نظامی و لجستیکی محدود آنها نبوده، چون آنها با اندیشه‌ی جنگ مسلحانه به خاک خود باز نگشته‌اند و حامل پیام صلح و برقراری ارتباط با مردم خود می‌باشند. در واقع هراس رژیم بابت تأثیرات تبلیغ و ارتباط پیشمرگان با مردم خود و ناامن شدن فضای شهرها و روستاهای کردستان برای حکومت و همچنین تبعات این حرکت‌ها و ایجاد شور و شوقی دوباره در بین اقشار مختلف جامعه (آنچه که رژیم همواره از آن به عنوان تشویش اذهان عمومی یاد می‌کند) و نیز تشجیع مردم آزادیخواه بخصوص جوانان رشید کرد می‌باشد.
حزب دمکرات کردستان ایران در پیغام نوروزی امسال خود در کوهستان‌های قندیل و در بیخ گوش جمهوری اسلامی ایران، سیاست و حرکت تازه خود را به شکل رسمی اعلام و آمادگی تمام و کامل خود را برای هر نوع دفاع از خویش و برقراری ارتباط مستقیم با مردم خود در داخل خاک کردستان آشکار نمود.
در چنین اوضاع و شرایطی که حکومت ایران ادعا می‌کند امنترین کشور منطقه بوده و جهت پیش بردن اهداف و سیاست‌های ضد بشری خود، هیچ نوع تحرک و فعالیتی را در منطقه تحمل نمی‌کند، طبیعی است که به شدت نگران اقدامات بعدی حزب و تحرکات داخلی باشد. در این احوال وظیفه‌ی تمامی سازمان‌ها و نهادهای مدعی حقوق بشر و همه‌ی مبارزان علیه ظلم و ستم رژیم جهل و اعدام جمهوری اسلامی ایران، این است که همصدا حمایت و پشتیبانی خود را از خیزش جدید در برابر این حکومت فاسد اعلام دارند.
محتویات این مقالە منعکس کننده دیدگاه و نظرات وب‌سایت کوردستان‌میدیا نمی‌باشد.
