کریم پرویزی
در جامعه‌ی بشری عمل و رفتار هر انسانی می‌تواند مورد پرسش و تأمل و نقد سایر انسانها قرار گیرد. در حقیقت از آنجا که هر گفتار و رفتاری از سوی بشر می‌تواند به نوعی راهنمای سایرین گردد و مورد تقلید و پیروی آنان قرار گیرد، می‌تواند بر زندگی و اندیشه‌ی آنان تأثیر بگذارد، به همین دلیل، سایر انسانها حق دارند که در مورد چنان رفتار یا گفتاری وی را مورد سؤال قرار داده یا از وی انتقاد نمایند.
این بحث زمانی که در جامعه و در سطح گسترده‌تری مطرح می‌شود، اقدامات، سیاست‌ها و اظهارات گروه‌ها و احزاب نقش بیشتری در زندگی افراد ایفا می‌نماید و بر همین اساس، افراد، گروه‌ها و احزاب حق دارند که اینگونه سیاست‌ها و اعمال سایر احزاب را مورد نقد قرار دهند.
بر این اساس، راسان (خیزش) ملت کرد در کردستان ایران در گفتمان حزب دمکرات از جایگاه بارز و ویژه‌ای برخوردار است و سیاست حزب این است که تمامی گروه‌ها و احزاب کردستان ایران در این پدیده‌ی نوین موسوم به راسان جای گیرند و در آن ایفای نقش نمایند. از همین رو، تمامی آحاد مردم کردستان و کلیه‌ی گروه‌های کردستان ایران و حتی تمامی افراد و گروه‌های ایران و هر جریان سیاسی و حزبی از تمامی بخش‌های کردستان نیز حق دارند که در رابطه با راسان سؤال داشته باشند و از سیاست‌ها و اقدامات حزب دمکرات انتقاد نمایند، زیرا چنین سیاست و اقدامی به اندازه‌ای بر زندگی و سیاست در ایران و کردستان ایران و سایر بخش‌های کردستان تأثیر گذاشته و تأثیرات آن تا جایی است که رژیم تهران پس از چندین دهه فریبکاری تحت عنوان عدم وابستگی به قطب‌بندی‌های جهانی، اینک صراحتاً تبدیل به مستعمره‌ی مسکو شده و در همدان واقع در نزدیکی کردستان، پایگاه نظامی در اختیار روسیه قرار می‌دهد.
افراد، گروه‌ها و کلیت جامعه به تناسب تأثیرات یک سیاست خاص بر آنان، حق پرسش و انتقاد دارند، لیکن این حق نباید اینگونه تفسیر شود که هر فرد و گروهی که با سیاستی مخالف بود یا نتوانست سیاستی را درک نماید، حق دارد به آن اهانت نموده و آن را به چیزی متهم کند.
متأسفانه در منطقه‌ی خاورمیانه، در بسیاری از مواقع، مرزهای انتقاد و افترا در هم ریخته و با یک فریب ساده که هر کسی می‌تواند بدان پی ببرد، تحت عنوان رعایت آزادی اندیشه و انتقاد، به تهمت‌زنی و افترا علیه سیاست و اقدام سیاسی خاصی می‌پردازند که متأسفانه در بسیاری از مواقع منشأ این اتهامات ناروا، رژیم‌های استبدادی حاکم و دشمنان ملت‌ها بوده و هستند و به نحو بسیار جاهلانه‌ای از سوی برخی افراد تکرار می‌شوند که شاید خود را بسیار آگاهتر و هوشیارتر از آن بدانند که به دام تحریفات و فریبکاری‌های دشمن بیفتند.
در جامعه‌ی بشری عمل و رفتار هر انسانی می‌تواند مورد پرسش و تأمل و نقد سایر انسانها قرار گیرد. در حقیقت از آنجا که هر گفتار و رفتاری از سوی بشر می‌تواند به نوعی راهنمای سایرین گردد و مورد تقلید و پیروی آنان قرار گیرد، می‌تواند بر زندگی و اندیشه‌ی آنان تأثیر بگذارد، به همین دلیل، سایر انسانها حق دارند که در مورد چنان رفتار یا گفتاری وی را مورد سؤال قرار داده یا از وی انتقاد نمایند.
این بحث زمانی که در جامعه و در سطح گسترده‌تری مطرح می‌شود، اقدامات، سیاست‌ها و اظهارات گروه‌ها و احزاب نقش بیشتری در زندگی افراد ایفا می‌نماید و بر همین اساس، افراد، گروه‌ها و احزاب حق دارند که اینگونه سیاست‌ها و اعمال سایر احزاب را مورد نقد قرار دهند.
بر این اساس، راسان (خیزش) ملت کرد در کردستان ایران در گفتمان حزب دمکرات از جایگاه بارز و ویژه‌ای برخوردار است و سیاست حزب این است که تمامی گروه‌ها و احزاب کردستان ایران در این پدیده‌ی نوین موسوم به راسان جای گیرند و در آن ایفای نقش نمایند. از همین رو، تمامی آحاد مردم کردستان و کلیه‌ی گروه‌های کردستان ایران و حتی تمامی افراد و گروه‌های ایران و هر جریان سیاسی و حزبی از تمامی بخش‌های کردستان نیز حق دارند که در رابطه با راسان سؤال داشته باشند و از سیاست‌ها و اقدامات حزب دمکرات انتقاد نمایند، زیرا چنین سیاست و اقدامی به اندازه‌ای بر زندگی و سیاست در ایران و کردستان ایران و سایر بخش‌های کردستان تأثیر گذاشته و تأثیرات آن تا جایی است که رژیم تهران پس از چندین دهه فریبکاری تحت عنوان عدم وابستگی به قطب‌بندی‌های جهانی، اینک صراحتاً تبدیل به مستعمره‌ی مسکو شده و در همدان واقع در نزدیکی کردستان، پایگاه نظامی در اختیار روسیه قرار می‌دهد.
افراد، گروه‌ها و کلیت جامعه به تناسب تأثیرات یک سیاست خاص بر آنان، حق پرسش و انتقاد دارند، لیکن این حق نباید اینگونه تفسیر شود که هر فرد و گروهی که با سیاستی مخالف بود یا نتوانست سیاستی را درک نماید، حق دارد به آن اهانت نموده و آن را به چیزی متهم کند.
متأسفانه در منطقه‌ی خاورمیانه، در بسیاری از مواقع، مرزهای انتقاد و افترا در هم ریخته و با یک فریب ساده که هر کسی می‌تواند بدان پی ببرد، تحت عنوان رعایت آزادی اندیشه و انتقاد، به تهمت‌زنی و افترا علیه سیاست و اقدام سیاسی خاصی می‌پردازند که متأسفانه در بسیاری از مواقع منشأ این اتهامات ناروا، رژیم‌های استبدادی حاکم و دشمنان ملت‌ها بوده و هستند و به نحو بسیار جاهلانه‌ای از سوی برخی افراد تکرار می‌شوند که شاید خود را بسیار آگاهتر و هوشیارتر از آن بدانند که به دام تحریفات و فریبکاری‌های دشمن بیفتند.
