کوردستان میدیا: رستم جهانگیری، عضو دفتر سیاسی و مسئول کمیسیون سیاسی نظامی حزب دمکرات کردستان ایران در مراسمی که روز شنبه ٢٧ آذرماه در مقر دفتر سیاسی حزب به مناسبت ٢٦ آذرماه (روز پیشمرگه‌ی کوردستان) برگزار شد، پیامی بدین مناسبت قرائت نمود.
در زیر متن برگردان فارسی این پیام از نظر می‌گذرد:
مردم شرافتمند کردستان!
میهمانان گرامی!
اعضای محترم رهبری حزب دمکرات کردستان ایران!
پیشمرگه‌ها و اعضای حزب!
خوش آمدید به مراسم گرامیداشت روزی که به منظور تجلیل از فداکارترین و وفادارترین فرزندان ملت کرد تعیین گردیده و از آن با نام روز پیشمرگه‌ی کردستان یاد می‌شود.
هفتاد و یک سال پیش در چنین روزهایی و در شهر تاریخ‌ساز مهاباد در کردستان ایران، آخرین پایگاه و مقر سرکوب اشغالگران و آدمکشان رضاشاه پهلوی، به دست فرزندان ملت کرد اُفتاد و اشغالگران از بخشی از کردستان بیرون رانده شدند.
در همین روز، فرزندان از جان گذشته‌ی ملت کرد، بیرق اشغالگران را پایین کشیده و برای نخستین بار، پرچم مقدس کردستان را بر فراز بلندترین ساختمان شهر مهاباد به اهتزاز درآوردند. این حرکت سمبلیک زیربنای تأسیس دولت کردستان و تشکیل ارتش کردستان و تحقق رؤیای صدها ساله‌ی ملتی گردید که به درازای تاریخ خویش برای اینکه با دیدی انسانی نگریسته شده و همچون یک ملت در سرزمین خویش زندگی کند و برای حفظ موجودیت خویش، تلاش و کوشش نموده و رنج‌ها و مرارت‌های بیشماری را متحمل شده بود.
این ملت به درازای بخش اعظم تاریخ خویش، سرکوب شده، سربه‌نیست شده، از خانه و کاشانه‌ی خود آواره گردیده، هدف چپاول و اعدام قرار گرفته، زندان‌های اشغالگران از فرزندان آن مالامال گردیده و تاکنون نیز در چهار سوی کردستان، دشمنان هر لحظه در حال توطئه‌چینی هستند تا آن را به زانو دربیاورند.
رخداد ٢٦ آذرماه ١٣٢٤ خورشیدی (برابر با ١٩٤٥ میلادی) تمامی ان توطئه‌ها را خنثی نمود و ملت کرد از استحاله و آسیمیلاسیون رهایی یافت. اینک به دلیل وجود اندیشه‌ی آزادیخواهی و حضور نیروی پیشمرگه‌ی کوردستان، راه مبارزات ملت کرد همچنان ادامه دارد و دشمنان را دچار یأس و نومیدی نموده است.
تاکنون هیچ رژیم استبدادی و ستمگری نتوانسته است که پایگاه اجتماعی و سیاسی مهمی برای خود در جامعه‌ی کردستان پیدا کند، زیرا ملت کرد همچون حاکمیتی اشغالگر به این دولت‌ها نگریسته و آنان نیز ملت کرد را بدون قائل شدن هیچ تمایزی، دشمن خویش تلقی نموده‌اند.
در تاریخ جنبش رهایی‌بخش ملتمان در گوشه گوشه‌ی خاک این سرزمین، هر گاه که فرصتی حاصل شده، مبارزات ملت کرد نیز سربرآورده و رودرروی دشمنان ایستاده است. این آمادگی، تهور و شجاعت ملت کرد باعث شده است که دشمنان همواره در هراسی پایان‌ناپذیر از ملت کرد به سر ببرند.
ایستادگی نیروی پیشمرگه در هفت دهه‌ی اخیر سندی برای اثبات این حقایق است. از همین رو، حزب دمکرات ٣٢ سال پیش با تحلیل این تاریخ درخشان پیشمرگه، روز ٢٦ آذرماه را که همزمان روز برافراشتن پرچم کردستان نیز هست، به عنوان روز پیشمرگه تعیین نمود و پیشنهاد می‌کند که این روز در سرتاسر کردستان نیز مورد پذیرش و تصویب قرار گیرد.
در کردستان ایران:
از همان بدو تأسیس جمهوری کردستان و سپس قیام مسلحانه‌ی سال‌های ١٣٤٦ و ١٣٤٧ و در مسیری که امتداد آن به انقلاب ملیت‌های ایران می‌رسد، نیروی پیشمرگه‌ی کردستان خواب را از چشمان رژیم سرکش پهلوی ربوده و سکون حاکم بر جزیره‌ی ثبات آنان را بر هم زده بود.
پس از پیروزی انقلاب ملیت‌های ایران و مشارکت ملت کرد در پیروزی این انقلاب، امیدی پدیدار گردید تا ملت کرد در این بخش از کردستان به حقوق حقه‌ی خویش نائل گردد، لیکن به زودی تهاجم نیروهای ارتجاع به کردستان، این امید را از بین برد و یک بار دیگر نقش پیشمرگه در مقابله با هجوم مرتجعین و اشغالگران تازه به قدرت رسیده‌ی جمهوری اسلامی، نشان داد که ملت کرد در برابر دشمنان سر تسلیم فرود نخواهد آورد.
پیشمرگه با سلاح ساده و سبکی که در دست داشت، توانست سنگینترین ضربه‌ها را بر پیکر نیروهای مجهز رژیم جمهوری اسلامی که فتوای جهاد علیه ملت کرد صادر کرده بود، وارد نماید، زیرا پیشمرگه در دشت و کوهستان، شهر و روستا در هر گوشه و کنار این سرزمین اشغال‌شده با روحیه و عزم والا و عشق به زندگی و هراس انداختن در دل دشمن، در برابر نیروی درنده، سرکوبگر و ضد بشری دشمنان کردستان و ملت کرد ایستاده و وجب به وجب خاک کردستان شاهد ازجان‌گذشتی و حماسه‌آفرینی پیشمرگه بوده و تمامی منازل مردم کردستان تبدیل به سنگر و پناهگاهی برای پیشمرگه‌های راه سرفرازی و آزادی گردید.
پس از بیست سال که نیروی پیشمرگه‌ی کردستان، تحرکات پیشمرگه در داخل کردستان ایران را متوقف نمود تا اقلیم کردستان نشو و نما کند، پس از بیست سال که پیشمرگه‌های دلاور کردستان آتش سلاح‌هایشان را خاموش نمودند تا به شنیده شدن صدای مبارزات مدنی کمک کنند و رژیم جمهوری اسلامی صدای مردم را بشنود، پس از بیست سال که راه‌های گوناگون مبارزه به بوته‌ی آزمایش گذاشته شدند، نیروی پیشمرگه‌ی کردستان یک بار دیگر و بنا به تصمیم رهبری قیام و مبارزه در کردستان ایران، پا در راه صعود از راه‌های صعب‌العبور کوهستانی نهاد تا مهمان قلب‌های مردم شده و به همراه عاشقان آزادی به میعادگاه مبارزه و استقامت درآید.
در اواسط دهه‌ی ١٣٧٠ خورشیدی، رهبری حزب دمکرات بدین نتیجه رسید که منافع ملت کرد ایجاب می‌کند که تغییری در فعالیت نیروی پیشمرگه در کردستان ایران ایجاد نماید و مبارزه‌ی مسلحانه را موقتاً متوقف نماید تا بهانه به دست رژیم مستبد و سرکوبگر جمهوری اسلامی برای مداخله در امور اقلیم کردستان داده نشود و نتواند تجربه‌ی نوپای زمامداری در کردستان عراق را عقیم نماید.
همزمان ادعا می‌شد که حال که در داخل رژیم جمهوری اسلامی، جریان اصلاح‌طلبی شکل گرفته و ممکن است که رژیم بخواهد حقوق مردم را بپذیرد، فعالیت مسلحانه بهانه‌ای به دست تندروها خواهد داد تا در کردستان هیچ توسعه‌ای صورت نگیرد.
اکنون پس از بیست سال که اقدامات و سیاست‌های جمهوری اسلامی در منطقه را مرور می‌کنیم، مشاهده می‌کنیم که جمهوری اسلامی نه تنها این فرصت بیست ساله برای حل مسأله‌ی کرد را مغتنم نشمرده، بلکه مشکلات را غامض‌تر نموده و سیاست سرکوب و امحا و تصفیه‌ی فرهنگی و هویتی را با شدت بیشتر و برنامه‌ریزی حساب‌شده‌تری اجرا نموده و نه تنها یک ذره از حقوق مردم کردستان را به رسمیت نشناخته، بلکه به کشتار، شکنجه، اعدام، حبس، بیکاری و نگه داشتن مردم در فقر و تنگدستی، مبتلا نمودن آنان به اعتیاد و ده‌ها توطئه‌ی دیگر علت ملت کرد و سایر ملیت‌های ایران ادامه داده و تمامی باندهای رژیم اعم از تندرو، اصلاح‌طلب و میانه‌رو صرفاً به فریب فعالان و مردم کردستان همت گماشته‌اند.
بیست سال مبارزه‌ی مسلحانه متوقف شد، لیکن کردستان را ویرانتر نمودند و بر کشتارها افزودند و هیچ فرصت و مجالی برای مشارکت مدنی مردم در اداره‌ی مناطق خویش باقی نگذاشتند. از رژیم جمهوری اسلامی عملاً تنها سرکوب‌ها، کشتارها، اعدام‌ها و تحقیرهای آن به کردستان رسید.
در رابطه با کردستان عراق نیز جمهوری اسلامی نه تنها به مرزها و حاکمیت اقلیم کردستان احترام ننهاد، بلکه وارد مناسبات درونی احزاب و نیروهای سیاسی گردید و کوشید تا در تمامی امور مداخله کند و نیروهای مختلف را رودرروی یکدیگر قرار دهد و در داخل این جریانات نیز دستجات و گروه‌های مختلفی را در مقابل یکدیگر قرار دهد تا نهایتاً همگی آنان زبونانه گردن کج کرده و به انتظار لطف سپاه قدس بنشینند تا مشکلات آنان را حل و فصل نماید و آنان را به دور یکدیگر گرد آورد.
اظهارات وزرای حکومت اقلیم حاکیست که از لحاظ اقتصادی، جمهوری اسلامی توطئه‌ای را تدارک دیده است تا کردستان عراق همواره برای تأمین ساده‌ترین نیازمندی‌های خویش، به جمهوری اسلامی وابسته باشد.
سپاه پاسداران هر گاه که اراده نموده، کردستان عراق را مورد هجوم قرار داده و به ایجاد اغتشاش و ترور در آن اقدام نموده است و حتی با دسیسه و نقشه‌ای کامل، مسیر تهاجم وحشیانه‌ی داعش را به سوی کردستان تغییر داد.
از سوی دیگر، اقلیم کردستان علیرغم تمامی کاستی‌های آن، اینک دیگر برای جهانیان یک حکومت شناخته‌شده و هم‌پیمان قدرت‌های بزرگ می‌باشد و به جای همگی آنان علیه تروریسم می‌جنگد.
در چنین اوضاعی و با در نظر گرفتن این واقعیت که مبارزات نیرومند در کردستان ایران، بر رژیم جمهوری اسلامی فشار وارد آورده و این رژیم درنده و ضد بشری را تضعیف می‌نماید و تضعیف رژیم ایران به سود و مصلحت ملت کرد در تمامی بخش‌های کردستان می‌باشد، با گذشت بیست سال از اجرای سیاست وحشیانه و سرکوبگرانه‌ی رژیم، مردم کردستان ایران به ستوه آمده و خواستار مبارزاتی جدیتر و همه‌جانبه در کردستان بودند.
بر این اساس، مبارزان کرد، رهبری مبارزه و جنبش ملی دمکراتیک کردستان ایران، فرمان آغاز مرحله‌ی نوینی از مبارزات را صادر نمود و نیروی قدرتمند و جان بر کف پیشمرگه با عزمی راسخ و اراده‌ای پولادین، به روی مرگ در این راه آغوش گشود و با خلق حماسه‌هایی جاویدان در اشنویه، کوسالان، موکریان و سلماس نخستین جرقه‌های راسان را زد و در نهایت فداکاری و ازخودگذشتگی، شعله‌های گرم و سرکش مبارزه را در سرتاسر گستره‌ی سرزمینی کردستان ایران برافروخت.
راسان مبارزه‌ی ملت کرد برای نیل به رهایی و فردایی روشن و درخشان است، به همین دلیل این مبارزه را نیروی پیشمرگه به تنهایی نمی‌تواند به پیش ببرد و بایستی تمامی اقشار و طبقات مردم بر حسب امکان و توان خویش در آن مشارکت داشته باشند و نه اینکه آنان پشتیبان پیشمرگه، بلکه پیشمرگه پشتیبان آنان برای رهایی قطعی و همیشگی باشد.
در ابتدای راه راسان به سر می‌بریم و بدون تردید هیچ امری در ابتدا بدون کم و کاست و ضعف و مسائل غیرمنتظره نبوده و تلاش پیشمرگه‌های قهرمان خلق نیز از ضعف و کاستی مبرا نبوده و در پیشبرد این مبارزه‌ی جدی و قاطع، کمبودهایی نیز احساس شده است، لیکن بزرگترین دستاورد راسان در همین آغاز راه آن، دادن امید و روحیه مردم و افکندن رُعب و هراس در دل دشمن اصلی ملتمان بوده است.
راه زیادی در پیش داریم و فراز و نشیب‌های بسیاری بر سر راهمان ظاهر خواهند شد. در این راه دشوار نیز نیازمند اتحاد و روی هم نهادن توانایی‌هایمان و مشارکت همه‌جانبه‌ی مردم و فداکاری بیشتر هستیم.
اطمینان داریم که مردم مبارز و آزادیخواه کرد و نیروی پیشمرگه‌ی کردستان، قاطعانه و با همبستگی کامل، این مبارزه را به سرمنزل مقصود خواهند رساند.
برای نیل به این هدف، نیازمند همصدایی و انسجام هستیم. ملت کرد از همگی ما مبارزه‌ای جدی را می‌طلبد و تمامی جریانات سیاسی موظفند که جدیتر از همیشه در این راستا تلاش نمایند.
درست است که نیروی نظامی رژيم تا بن دندان مسلح به انواع جنگافزارهای پیشرفته است، لیکن رژیم در درون خویش مالامال از فساد بوده و از درون در حال فروپاشی است، به گونه‌ای که حتی از سوی خود ولی فقیه نیز قابل کنترل نبوده و کسی به سخنان وی اعتنایی نمی‌کند.
وضعیت رژیم در عرصه‌ی بین‌المللی، بسیار ناگوار و در سطح جهانی عاری از هر اعتباری می‌باشد. سیاست مداخله‌ی رژيم در کشورهای منطقه دچار شکست شده است، اقتصاد رژیم در حالی فروپاشی است، جنگ قدرت میان تمامی جناح‌ها همه‌گیر شده و بیش از این تاب تحمل یکدیگر را ندارند.
نیروهای مسلح رژیم دیگر آن نیروی مسخ‌شده و ایدئولوژیک نیستند که خود را به خاطر زمامدارانشان به کشتن بدهند، لذا به باور ما، با یک مبارزه‌ی وسیع و همه‌جانبه به اتفاق کلیه‌ی آزادیخواهان و تمامی ملیت‌های ایران و اتحاد و همنوایی تمامی نیروهای کردستان می‌توانیم رژیم را به عقب بنشانیم.
بنابراین، جنبش کرد هیچ راه دیگری غیر از این در پیش ندارد، منافع و مصالح ملت کرد ایجاب می‌کند که با نیروی ایمان پیشمرگه و با حمایت و تلاش همه‌جانبه‌ی جامعه‌ی کردستان، این مبارزه را تا نیل به افق‌های روشن امید به پیش ببریم.
در آغاز راه راسان، جنبش کرد در کردستان ایران چندین شهید تقدیم به پیشگاه آزادی و رهایی ملتمان نمود که در اینجا یاد آنان را گرامی می‌داریم و پیمان می‌بندیم که به راه و مکتب آنان پایبند باشیم و آماده‌ایم تا در این راه هزینه‌های بیشتری نیز متحمل شویم.
هزاران درود بر روان پاک شهیدان حزب و خلق، درود بر شهیدان راسان کردستان که طی دو سال اخیر از سلماس تا موکریان و کوسالان و سنندج خونین، جان پاک خود را فدا نمودند.
روز پیشمرگه بر شما خجسته باد، ای پیشمرگه‌های کردستان و ای دوستداران پیشمرگه!
درود بر مردم مقاوم کردستان
پیروز باد همبستگی مبارزات شهر و کوهستان
زنده باد پیشمرگه، بازوی پرتوان ملت کرد
٢٦ آذرماه ١٣٩٥ خورشیدی
١٦ دسامبر ٢٠١٦ میلادی
در زیر متن برگردان فارسی این پیام از نظر می‌گذرد:
مردم شرافتمند کردستان!
میهمانان گرامی!
اعضای محترم رهبری حزب دمکرات کردستان ایران!
پیشمرگه‌ها و اعضای حزب!
خوش آمدید به مراسم گرامیداشت روزی که به منظور تجلیل از فداکارترین و وفادارترین فرزندان ملت کرد تعیین گردیده و از آن با نام روز پیشمرگه‌ی کردستان یاد می‌شود.
هفتاد و یک سال پیش در چنین روزهایی و در شهر تاریخ‌ساز مهاباد در کردستان ایران، آخرین پایگاه و مقر سرکوب اشغالگران و آدمکشان رضاشاه پهلوی، به دست فرزندان ملت کرد اُفتاد و اشغالگران از بخشی از کردستان بیرون رانده شدند.
در همین روز، فرزندان از جان گذشته‌ی ملت کرد، بیرق اشغالگران را پایین کشیده و برای نخستین بار، پرچم مقدس کردستان را بر فراز بلندترین ساختمان شهر مهاباد به اهتزاز درآوردند. این حرکت سمبلیک زیربنای تأسیس دولت کردستان و تشکیل ارتش کردستان و تحقق رؤیای صدها ساله‌ی ملتی گردید که به درازای تاریخ خویش برای اینکه با دیدی انسانی نگریسته شده و همچون یک ملت در سرزمین خویش زندگی کند و برای حفظ موجودیت خویش، تلاش و کوشش نموده و رنج‌ها و مرارت‌های بیشماری را متحمل شده بود.
این ملت به درازای بخش اعظم تاریخ خویش، سرکوب شده، سربه‌نیست شده، از خانه و کاشانه‌ی خود آواره گردیده، هدف چپاول و اعدام قرار گرفته، زندان‌های اشغالگران از فرزندان آن مالامال گردیده و تاکنون نیز در چهار سوی کردستان، دشمنان هر لحظه در حال توطئه‌چینی هستند تا آن را به زانو دربیاورند.
رخداد ٢٦ آذرماه ١٣٢٤ خورشیدی (برابر با ١٩٤٥ میلادی) تمامی ان توطئه‌ها را خنثی نمود و ملت کرد از استحاله و آسیمیلاسیون رهایی یافت. اینک به دلیل وجود اندیشه‌ی آزادیخواهی و حضور نیروی پیشمرگه‌ی کوردستان، راه مبارزات ملت کرد همچنان ادامه دارد و دشمنان را دچار یأس و نومیدی نموده است.
تاکنون هیچ رژیم استبدادی و ستمگری نتوانسته است که پایگاه اجتماعی و سیاسی مهمی برای خود در جامعه‌ی کردستان پیدا کند، زیرا ملت کرد همچون حاکمیتی اشغالگر به این دولت‌ها نگریسته و آنان نیز ملت کرد را بدون قائل شدن هیچ تمایزی، دشمن خویش تلقی نموده‌اند.
در تاریخ جنبش رهایی‌بخش ملتمان در گوشه گوشه‌ی خاک این سرزمین، هر گاه که فرصتی حاصل شده، مبارزات ملت کرد نیز سربرآورده و رودرروی دشمنان ایستاده است. این آمادگی، تهور و شجاعت ملت کرد باعث شده است که دشمنان همواره در هراسی پایان‌ناپذیر از ملت کرد به سر ببرند.
ایستادگی نیروی پیشمرگه در هفت دهه‌ی اخیر سندی برای اثبات این حقایق است. از همین رو، حزب دمکرات ٣٢ سال پیش با تحلیل این تاریخ درخشان پیشمرگه، روز ٢٦ آذرماه را که همزمان روز برافراشتن پرچم کردستان نیز هست، به عنوان روز پیشمرگه تعیین نمود و پیشنهاد می‌کند که این روز در سرتاسر کردستان نیز مورد پذیرش و تصویب قرار گیرد.
در کردستان ایران:
از همان بدو تأسیس جمهوری کردستان و سپس قیام مسلحانه‌ی سال‌های ١٣٤٦ و ١٣٤٧ و در مسیری که امتداد آن به انقلاب ملیت‌های ایران می‌رسد، نیروی پیشمرگه‌ی کردستان خواب را از چشمان رژیم سرکش پهلوی ربوده و سکون حاکم بر جزیره‌ی ثبات آنان را بر هم زده بود.
پس از پیروزی انقلاب ملیت‌های ایران و مشارکت ملت کرد در پیروزی این انقلاب، امیدی پدیدار گردید تا ملت کرد در این بخش از کردستان به حقوق حقه‌ی خویش نائل گردد، لیکن به زودی تهاجم نیروهای ارتجاع به کردستان، این امید را از بین برد و یک بار دیگر نقش پیشمرگه در مقابله با هجوم مرتجعین و اشغالگران تازه به قدرت رسیده‌ی جمهوری اسلامی، نشان داد که ملت کرد در برابر دشمنان سر تسلیم فرود نخواهد آورد.
پیشمرگه با سلاح ساده و سبکی که در دست داشت، توانست سنگینترین ضربه‌ها را بر پیکر نیروهای مجهز رژیم جمهوری اسلامی که فتوای جهاد علیه ملت کرد صادر کرده بود، وارد نماید، زیرا پیشمرگه در دشت و کوهستان، شهر و روستا در هر گوشه و کنار این سرزمین اشغال‌شده با روحیه و عزم والا و عشق به زندگی و هراس انداختن در دل دشمن، در برابر نیروی درنده، سرکوبگر و ضد بشری دشمنان کردستان و ملت کرد ایستاده و وجب به وجب خاک کردستان شاهد ازجان‌گذشتی و حماسه‌آفرینی پیشمرگه بوده و تمامی منازل مردم کردستان تبدیل به سنگر و پناهگاهی برای پیشمرگه‌های راه سرفرازی و آزادی گردید.
پس از بیست سال که نیروی پیشمرگه‌ی کردستان، تحرکات پیشمرگه در داخل کردستان ایران را متوقف نمود تا اقلیم کردستان نشو و نما کند، پس از بیست سال که پیشمرگه‌های دلاور کردستان آتش سلاح‌هایشان را خاموش نمودند تا به شنیده شدن صدای مبارزات مدنی کمک کنند و رژیم جمهوری اسلامی صدای مردم را بشنود، پس از بیست سال که راه‌های گوناگون مبارزه به بوته‌ی آزمایش گذاشته شدند، نیروی پیشمرگه‌ی کردستان یک بار دیگر و بنا به تصمیم رهبری قیام و مبارزه در کردستان ایران، پا در راه صعود از راه‌های صعب‌العبور کوهستانی نهاد تا مهمان قلب‌های مردم شده و به همراه عاشقان آزادی به میعادگاه مبارزه و استقامت درآید.
در اواسط دهه‌ی ١٣٧٠ خورشیدی، رهبری حزب دمکرات بدین نتیجه رسید که منافع ملت کرد ایجاب می‌کند که تغییری در فعالیت نیروی پیشمرگه در کردستان ایران ایجاد نماید و مبارزه‌ی مسلحانه را موقتاً متوقف نماید تا بهانه به دست رژیم مستبد و سرکوبگر جمهوری اسلامی برای مداخله در امور اقلیم کردستان داده نشود و نتواند تجربه‌ی نوپای زمامداری در کردستان عراق را عقیم نماید.
همزمان ادعا می‌شد که حال که در داخل رژیم جمهوری اسلامی، جریان اصلاح‌طلبی شکل گرفته و ممکن است که رژیم بخواهد حقوق مردم را بپذیرد، فعالیت مسلحانه بهانه‌ای به دست تندروها خواهد داد تا در کردستان هیچ توسعه‌ای صورت نگیرد.
اکنون پس از بیست سال که اقدامات و سیاست‌های جمهوری اسلامی در منطقه را مرور می‌کنیم، مشاهده می‌کنیم که جمهوری اسلامی نه تنها این فرصت بیست ساله برای حل مسأله‌ی کرد را مغتنم نشمرده، بلکه مشکلات را غامض‌تر نموده و سیاست سرکوب و امحا و تصفیه‌ی فرهنگی و هویتی را با شدت بیشتر و برنامه‌ریزی حساب‌شده‌تری اجرا نموده و نه تنها یک ذره از حقوق مردم کردستان را به رسمیت نشناخته، بلکه به کشتار، شکنجه، اعدام، حبس، بیکاری و نگه داشتن مردم در فقر و تنگدستی، مبتلا نمودن آنان به اعتیاد و ده‌ها توطئه‌ی دیگر علت ملت کرد و سایر ملیت‌های ایران ادامه داده و تمامی باندهای رژیم اعم از تندرو، اصلاح‌طلب و میانه‌رو صرفاً به فریب فعالان و مردم کردستان همت گماشته‌اند.
بیست سال مبارزه‌ی مسلحانه متوقف شد، لیکن کردستان را ویرانتر نمودند و بر کشتارها افزودند و هیچ فرصت و مجالی برای مشارکت مدنی مردم در اداره‌ی مناطق خویش باقی نگذاشتند. از رژیم جمهوری اسلامی عملاً تنها سرکوب‌ها، کشتارها، اعدام‌ها و تحقیرهای آن به کردستان رسید.
در رابطه با کردستان عراق نیز جمهوری اسلامی نه تنها به مرزها و حاکمیت اقلیم کردستان احترام ننهاد، بلکه وارد مناسبات درونی احزاب و نیروهای سیاسی گردید و کوشید تا در تمامی امور مداخله کند و نیروهای مختلف را رودرروی یکدیگر قرار دهد و در داخل این جریانات نیز دستجات و گروه‌های مختلفی را در مقابل یکدیگر قرار دهد تا نهایتاً همگی آنان زبونانه گردن کج کرده و به انتظار لطف سپاه قدس بنشینند تا مشکلات آنان را حل و فصل نماید و آنان را به دور یکدیگر گرد آورد.
اظهارات وزرای حکومت اقلیم حاکیست که از لحاظ اقتصادی، جمهوری اسلامی توطئه‌ای را تدارک دیده است تا کردستان عراق همواره برای تأمین ساده‌ترین نیازمندی‌های خویش، به جمهوری اسلامی وابسته باشد.
سپاه پاسداران هر گاه که اراده نموده، کردستان عراق را مورد هجوم قرار داده و به ایجاد اغتشاش و ترور در آن اقدام نموده است و حتی با دسیسه و نقشه‌ای کامل، مسیر تهاجم وحشیانه‌ی داعش را به سوی کردستان تغییر داد.
از سوی دیگر، اقلیم کردستان علیرغم تمامی کاستی‌های آن، اینک دیگر برای جهانیان یک حکومت شناخته‌شده و هم‌پیمان قدرت‌های بزرگ می‌باشد و به جای همگی آنان علیه تروریسم می‌جنگد.
در چنین اوضاعی و با در نظر گرفتن این واقعیت که مبارزات نیرومند در کردستان ایران، بر رژیم جمهوری اسلامی فشار وارد آورده و این رژیم درنده و ضد بشری را تضعیف می‌نماید و تضعیف رژیم ایران به سود و مصلحت ملت کرد در تمامی بخش‌های کردستان می‌باشد، با گذشت بیست سال از اجرای سیاست وحشیانه و سرکوبگرانه‌ی رژیم، مردم کردستان ایران به ستوه آمده و خواستار مبارزاتی جدیتر و همه‌جانبه در کردستان بودند.
بر این اساس، مبارزان کرد، رهبری مبارزه و جنبش ملی دمکراتیک کردستان ایران، فرمان آغاز مرحله‌ی نوینی از مبارزات را صادر نمود و نیروی قدرتمند و جان بر کف پیشمرگه با عزمی راسخ و اراده‌ای پولادین، به روی مرگ در این راه آغوش گشود و با خلق حماسه‌هایی جاویدان در اشنویه، کوسالان، موکریان و سلماس نخستین جرقه‌های راسان را زد و در نهایت فداکاری و ازخودگذشتگی، شعله‌های گرم و سرکش مبارزه را در سرتاسر گستره‌ی سرزمینی کردستان ایران برافروخت.
راسان مبارزه‌ی ملت کرد برای نیل به رهایی و فردایی روشن و درخشان است، به همین دلیل این مبارزه را نیروی پیشمرگه به تنهایی نمی‌تواند به پیش ببرد و بایستی تمامی اقشار و طبقات مردم بر حسب امکان و توان خویش در آن مشارکت داشته باشند و نه اینکه آنان پشتیبان پیشمرگه، بلکه پیشمرگه پشتیبان آنان برای رهایی قطعی و همیشگی باشد.
در ابتدای راه راسان به سر می‌بریم و بدون تردید هیچ امری در ابتدا بدون کم و کاست و ضعف و مسائل غیرمنتظره نبوده و تلاش پیشمرگه‌های قهرمان خلق نیز از ضعف و کاستی مبرا نبوده و در پیشبرد این مبارزه‌ی جدی و قاطع، کمبودهایی نیز احساس شده است، لیکن بزرگترین دستاورد راسان در همین آغاز راه آن، دادن امید و روحیه مردم و افکندن رُعب و هراس در دل دشمن اصلی ملتمان بوده است.
راه زیادی در پیش داریم و فراز و نشیب‌های بسیاری بر سر راهمان ظاهر خواهند شد. در این راه دشوار نیز نیازمند اتحاد و روی هم نهادن توانایی‌هایمان و مشارکت همه‌جانبه‌ی مردم و فداکاری بیشتر هستیم.
اطمینان داریم که مردم مبارز و آزادیخواه کرد و نیروی پیشمرگه‌ی کردستان، قاطعانه و با همبستگی کامل، این مبارزه را به سرمنزل مقصود خواهند رساند.
برای نیل به این هدف، نیازمند همصدایی و انسجام هستیم. ملت کرد از همگی ما مبارزه‌ای جدی را می‌طلبد و تمامی جریانات سیاسی موظفند که جدیتر از همیشه در این راستا تلاش نمایند.
درست است که نیروی نظامی رژيم تا بن دندان مسلح به انواع جنگافزارهای پیشرفته است، لیکن رژیم در درون خویش مالامال از فساد بوده و از درون در حال فروپاشی است، به گونه‌ای که حتی از سوی خود ولی فقیه نیز قابل کنترل نبوده و کسی به سخنان وی اعتنایی نمی‌کند.
وضعیت رژیم در عرصه‌ی بین‌المللی، بسیار ناگوار و در سطح جهانی عاری از هر اعتباری می‌باشد. سیاست مداخله‌ی رژيم در کشورهای منطقه دچار شکست شده است، اقتصاد رژیم در حالی فروپاشی است، جنگ قدرت میان تمامی جناح‌ها همه‌گیر شده و بیش از این تاب تحمل یکدیگر را ندارند.
نیروهای مسلح رژیم دیگر آن نیروی مسخ‌شده و ایدئولوژیک نیستند که خود را به خاطر زمامدارانشان به کشتن بدهند، لذا به باور ما، با یک مبارزه‌ی وسیع و همه‌جانبه به اتفاق کلیه‌ی آزادیخواهان و تمامی ملیت‌های ایران و اتحاد و همنوایی تمامی نیروهای کردستان می‌توانیم رژیم را به عقب بنشانیم.
بنابراین، جنبش کرد هیچ راه دیگری غیر از این در پیش ندارد، منافع و مصالح ملت کرد ایجاب می‌کند که با نیروی ایمان پیشمرگه و با حمایت و تلاش همه‌جانبه‌ی جامعه‌ی کردستان، این مبارزه را تا نیل به افق‌های روشن امید به پیش ببریم.
در آغاز راه راسان، جنبش کرد در کردستان ایران چندین شهید تقدیم به پیشگاه آزادی و رهایی ملتمان نمود که در اینجا یاد آنان را گرامی می‌داریم و پیمان می‌بندیم که به راه و مکتب آنان پایبند باشیم و آماده‌ایم تا در این راه هزینه‌های بیشتری نیز متحمل شویم.
هزاران درود بر روان پاک شهیدان حزب و خلق، درود بر شهیدان راسان کردستان که طی دو سال اخیر از سلماس تا موکریان و کوسالان و سنندج خونین، جان پاک خود را فدا نمودند.
روز پیشمرگه بر شما خجسته باد، ای پیشمرگه‌های کردستان و ای دوستداران پیشمرگه!
درود بر مردم مقاوم کردستان
پیروز باد همبستگی مبارزات شهر و کوهستان
زنده باد پیشمرگه، بازوی پرتوان ملت کرد
٢٦ آذرماه ١٣٩٥ خورشیدی
١٦ دسامبر ٢٠١٦ میلادی
