ئاگری اسماعیل نژاد
اگر تقویم سیاسی رژیم بر آمدە از انقلاب ١٣٥٧ را قبول کنیم، تنها ٧ روز پس از سقوط رژیم پهلوی دوم اختلافات بین حاکمان تازە بە دوران رسیدە و جریانات سیاسی کوردستان آغاز شد؛ برندگان سرمست بازی انقلاب در پس تحویل پادگان ارتش در مهاباد بە مردم این حرکت را یک حرکت غیرە انقلابی خواندە و در رسانەهای رسمی افسران آن را بە دادگاهی در دادگاە انقلاب تهدید کردند و اصطلاح ضد انقلاب از اولین کلمات بودی کە برای جریانات سیاسی کوردستان از طرف حاکمیت تازە بە دوران رسیدە تهران بکار می‌رفت، برای افسران پادگان ارتش در مهاباد و جریانات سیاسی کوردستان بکار بردە شد.
دستگاە پروپاگاندای حاکمیت تهران تنها بە این بسندە نکرد و شخص خمینی در شب ٢٧ مرداد ١٣٥٨ فتوای جهاد بر علیە کوردستان صادر نمود و از این پس اصطلاح کافر خواندن کوردها هم بە ادبیات سیاسی جمهوری اسلامی اضافە شد و در پس آن بود، کە عاملان جمهوری اسلامی بر در و دیوار شهرهای کوردستان یک جملە خمینی را نوشتند کە می‌گفت: ما با کورد نمی‌جنگیم ، بلکە با کفر میجنگم.
در این بین اصطلاحات دیگر نیز رایج شد، کە مهمترین آنها اصطلاح مشکل کوردستان بود، مفسرین و دانشگاه‌های وابستە بە جمهوری اسلامی مبارزات حقوق محور کوردستان را مشکل کوردستان و یا مشکل کوردها نامیدند.
دشمنی جمهوری اسلامی با کوردستان بە چند اصطلاح سیاسی بسندە نکرد و سینما حکومتی جمهوری اسلامی نیز برای ترویج دیدگاە حاکمان آن در بین مردم، شروع بە ساختن فیلم و سریال کردند و تا اکنون کە اسفند ١٣٩٥ است، سینما حکومتی جمهوری اسلامی ٣٦ فیلم سینمایی و سریال را بر علیە جریانات سیاسی کوردستان ساختەاند، و البتە در اغلب این فیلم‌ها ضمن حملە مستقیم بە جریانات سیاسی بە فرهنگ، تاریخ و جامعە کوردستان نیز توهین میشود برای مثال در فیلم زندان دولەتو بە کارگردانی رحیم رحیمی پور یک کورد نمی‌داند آیا یک کیلو آهن سنگینتر است یا یک کیلو پنبە؟!!!
در تمام این فیلم‌ها تلاش شدە است، کە جریانات سیاسی کوردستان را جریانات وابستە بە خارج قلمداد کند و همزمان تلاش شدە این گروهها بە عنوان گروههایی کە تجزیە طلب هستند، شناختە شوند.
از این فیلم‌ها میتوان فیلم چ بە کارگردانی ابراهیم حاتمی کیا ١٣٩٢، کانی‌مانگا بە کارگردانی سیف اللە داد ١٣٦٦، گلها و گوللەها به کارگردانی ناصر مهدی پور و نویسندگی محمد نوریزاد ١٣٧٠ ، هیوا بە کارگردانی رسول ملا قلی پور١٣٧٧ ، سریال عشق سالهای جنگ بە کارگردانی علی بهادر ١٣٨٢ ، بر بال فرشتگان کارگردان و نویسندە جواد شمقدری١٣٧١ و .... اشارە کرد.
جدا از فیلم و سریال‌هایی کە بر علیە جریانات سیاسی کوردستان و در راستای تحریف در تاریخ و خواست مبارزاتی کوردستان ساختە شدە است، یک سری فیلم و سریال دیگر ساختە شدە است، کە در آنها تلاش شدە، کە با نگاهی مرکز محور فرهنگ و جامعە کوردستان تسمخر شوند، و غالبا تلاش میگردید، کوردستان را دیار عقب افتادە فرهنگی نشان دهند، کە از مهمترین آنها در این زمینە عقابها بە کارگردانی سامول خاچکیان ١٣٦٤ و ... را نام برد.
اگر سال ساخت فیلم‌ها را در کنار هم بگذاریم، نمایان میشود، کە در تمام طول حاکمیت جمهوری اسلامی سینمای حکومتی و وزارت ارشاد و فرهنگ کە اجازە ساخت و اکران فیلم در ایران را میدهد یک سیاست مشخص را در مورد کوردستان دنبال کردەاند.
در چند سال اخیر فضای رسانەای و ادبیات سیاسی سران جمهوری اسلامی بارها در مورد آنچە خطر تجزیە عراق از طرف کوردها خواندە میشود، بە کشورهای منطقە هشدار دادەاند، و حتی علی ولایتی، مشاور ارشد علی خامنەای در مسائل بین‌المللی تا حال بیشتر از دو دفعە دولت پس از استقلال کوردستان جنوبی را اسرائیل دوم نامیدە است، و البتە سران جمهوری اسلامی در مورد کوردستان روژئاوا نیز چنین نظری دارند، و هر بار کە با مسئولین ترکیە نشست دارند، از موضوع خطر تجزیە سوریە توسط کوردها حرف بە میان میاوردند، و آن را یک خطر بلاقوە برای منطقە قلمداد میکنند، نکتە جای طنز این نوع هشدار در مورد سوریە در این است، کە حزب کوردی PYD کە در کوردستان سوریە در قدرت است، نە تنها بیشتر و موفقترین جنگهای را در سوریە علیە گروههای تروریستی مانند داعش داشتە است، بلکە در عمل جریانی است، کە دوست ایران و اسد پنداشتە میشود، و در یکی از مورد آن شاهد بودیم، کە روز ٢ مارس ٢٠١٧ شهر ستراتژیک منبج را کە از دست داعش گرفتە شدە بود بە نیروهای اسد واگذار کرد.
البتە مسئلە بە اینجا هم ختم نمیشود، و رسانەهای مختلف وابستە بە جمهوری اسلامی روزانە در باب خطر تجزیە عراق و سوریە توسط کوردها مقالات و مصاحبەهای زیادی را پخش میکنند و در این بین جا دارد، بە گفتەهای صادق زیباکلام مدرس دانشگاە تهران در مصاحبە با سایت سیما فکر اشارە کرد، وی در این مصاحبە کە ٢٢ بهمن ١٣٩٥ پخش شدە است و در مورد دستاوردهای جمهوری اسلامی بحث میکند، ادعا دارد کە کوردها تنها گروە ضد انقلاب سال ١٣٥٧ بودند و او در ادامە تاکید دارد، کە برای رفع خطر تجزیە ایران باید رفت و پشت جمهوری اسلامی را گرفت.
مسئلە ضدیت جمهوری اسلامی با کوردستان کە در قالب‌های سینما، رسانە و سیاست تاکتیکی و استراتژیک جمهوری اسلامی شکل دهی میشود، را باید سیاست کورد هراسی خواند.
اما چرا جمهوری اسلامی سیاست کورد هراسی را پیشە کردە است؟
برای تبیین ترویج سیاست کوردهراسی توسط جمهوری اسلامی باید این سیاست جمهوری اسلامی را از لحاظ زمانی بە دو مقطع تقسیم نمود:
١: مقطع قبل از سال ١٣٧٠
٢: مقطع بعد از انتفاضە کوردستان جنوبی در سال ١٩٩١
این تقسیم‌بندی بر اساس نوع رفتار جمهوری اسلامی در سیاست کورد هراسی نیست، بلکە تقسیم‌بندی زمانی بر اساس مخاطبان و کارکرد سیاست کورد هراسی انجام شدە است.
مهمترین دلیل اجرایی سیاست کورد هراسی در مقطع اول تشویق ناسیونالیزم ایرانی برای مشارکت در سرکوبی جریانات سیاسی کوردستان بود، پس در واقع تمام تلاش‌های رسانەای کە در آن مقطع از طرف حاکمیت جمهوری اسلامی انجام میشود، مخاطب آن جامعە فارس و جامعە غیرە کورد ایران بود، نە جامعە کوردستان. آنها میخواستند از این طریق نیروی نظامی لازم برای سرکوب کوردستان را فراهم کنند.بر اساس تحلیل‌های رسمی حزب دمکرات کوردستان ایران کە در آن مقطع مهمترین اپوزیسیون نظامی جمهوری اسلامی بود، در فاصلە زمانی ١٣٥٩ تا ١٣٧٢ بصورت مداوم بالغ بر ٢٧٠ هزار نفر نیروی نظامی جمهوری اسلامی در کوردستان حضور داشتەاند.
در مقطع دوم کە از انتفاضە ١٩٩١ کوردستان جنوبی آغاز میشود، جمهوری اسلامی سیاستی پیچیدەتر را دنبال میکند، جمهوری اسلامی بعد از تشکیل سپاە قدس در سال ١٣٦٨ بە شیوە عملی در تلاش است، کە سیاست صدور انقلاب اسلامی بە کشورهای مسلمان را اجرایی کند.
پس از سقوط رژیم صدام حسین سپاە قدس عملا در راستای تحقق هلال شیعە گام برداشتە است، هر دو سیاست هم تحقق هلال شیعە و هم صدور انقلاب اسلامی برای حاکمیت کنونی کشورهای اسلامی یک تهدید جدی محسوب میشود؛ در این بین جمهوری اسلامی در تلاش است کە برای پوشاندن نیات خود و نیز انحراف اذهان عمومی از اعمالی کە در راستای تحقق هلال شیعە و صدور انقلاب اسلامی انجام میدهد، در مورد دو موضوع کە در دیدگاە دولت‌های خاورمیانە بە عنوان مسئلە امنیت خاورمیانە قلمداد میشود، هراس پراکنی کند، این دو موضوع اسرائیل و کوردستان هستند.
مسئلە اسرائیل بیشتر برای تحریک و جلب توجە افکار عمومی کشورهای عربی و استتار آن اهدافی است، کە خود در کشورهای عربی در پی آن است و در مورد سیاست کورد هراسی جمهوری اسلامی نیز باید اظهار کرد، کە اخذ این سیاست از طرف جمهوری اسلامی بیشتر برای جلب توجە ترکیە و همچنین کشورهای عربی است.
چهار کشور ایران، عراق، سوریە و ترکیە هر کدام بر بخش‌های از خاک کوردستان حکومت میکنند، در همە این کشورها مسئلە هویت کورد بە عنوان یک مسئلە کە بر امنیت داخلی آنها تاثیرگذار است، قلمداد میشود؛ این موضوع باعث شدە است، کە هم هویت ملی ملت کورد و هم مبارزات حقوق محور کوردستان بە یک مسئلە امنیتی_سیاسی در خاورمیانە تبدیل شود، در این بین جمهوری اسلامی با ترویج کورد هراسی در تلاش است، کە نقطە اشتراکات خود با کشورهای کە در جریان اجرایی کردن سیاست هلال شیعە و صدور انقلاب اسلامی دچار تضاد می‌شوند، را بزرگنمایی کند؛ در واقع سیاست کورد هراسی و اسرائیل هراسی کە بخشی از سیاست رسانەای و سیاست خارجی جمهوری اسلامی است، خود بخشی از سیاست صدور انقلاب اسلامی و تحقق هلال شیعە است، جمهوری اسلامی در تلاش است از طریق ترویج سیاست کورد هراسی میزان تضاد خود با ترکیە را کاهش دهد و بە نوعی بە ترکیە بە قبولاند کە اگر این کشور در قبال دخالت‌های جمهوری اسلامی در منطقە سیاستی بیطرفانە داشتە باشد، او هم میتواند در سرکوب کوردستان ، ترکیە را همراهی کند و همزمان جمهوری اسلامی با ترویج سیاست کورد هراسی میخواهد ناسیونالیزم عرب را تحریک کند و بە آنها بقبولاند کە کوردها می‌خواهند، بر سرزمین عربی دولت ایجاد کنند و حتی یکی از دلایل بکاربردن اصطلاح اسرائیل دوم برای حکومت مستقل کوردستان جنوبی از طرف مسئولین ردە بالای جمهوری اسلامی تحریک ناسیونالیزم عربی و تاکید بر یکی از نوستالوژی‌های تلخ ناسیونالیزم عرب همان تشکیل دولت اسرائیل است.
در شرایط کنونی سیاست ترویج کورد هراسی و اسرائیل هراسی سیاستی است کە جمهوری اسلامی بعنوان متمم سیاست صدور انقلاب اسلامی و هلال شیعە در پیش گرفتە است، البتە در شرایط کنونی کورد هراسی برای سیاست داخلی رژیم نیز کاربرد دارد و حربەی مناسب برای اتحاد ناسیونالیزم فارسی با جمهوری اسلامی میباشد چون مشخصا جمهوری اسلامی این موضوع را بە مردم غیرە کورد ایران قبولاندە است کە در صورت عدم وجود جمهوری اسلامی ایران توسط کوردها و دیگر اتنیک‌ها تجزیە میشود.
محتویات این مقالە منعکس کننده دیدگاه و نظرات وب‌سایت کوردستان‌میدیا نمی‌باشد
اگر تقویم سیاسی رژیم بر آمدە از انقلاب ١٣٥٧ را قبول کنیم، تنها ٧ روز پس از سقوط رژیم پهلوی دوم اختلافات بین حاکمان تازە بە دوران رسیدە و جریانات سیاسی کوردستان آغاز شد؛ برندگان سرمست بازی انقلاب در پس تحویل پادگان ارتش در مهاباد بە مردم این حرکت را یک حرکت غیرە انقلابی خواندە و در رسانەهای رسمی افسران آن را بە دادگاهی در دادگاە انقلاب تهدید کردند و اصطلاح ضد انقلاب از اولین کلمات بودی کە برای جریانات سیاسی کوردستان از طرف حاکمیت تازە بە دوران رسیدە تهران بکار می‌رفت، برای افسران پادگان ارتش در مهاباد و جریانات سیاسی کوردستان بکار بردە شد.
دستگاە پروپاگاندای حاکمیت تهران تنها بە این بسندە نکرد و شخص خمینی در شب ٢٧ مرداد ١٣٥٨ فتوای جهاد بر علیە کوردستان صادر نمود و از این پس اصطلاح کافر خواندن کوردها هم بە ادبیات سیاسی جمهوری اسلامی اضافە شد و در پس آن بود، کە عاملان جمهوری اسلامی بر در و دیوار شهرهای کوردستان یک جملە خمینی را نوشتند کە می‌گفت: ما با کورد نمی‌جنگیم ، بلکە با کفر میجنگم.
در این بین اصطلاحات دیگر نیز رایج شد، کە مهمترین آنها اصطلاح مشکل کوردستان بود، مفسرین و دانشگاه‌های وابستە بە جمهوری اسلامی مبارزات حقوق محور کوردستان را مشکل کوردستان و یا مشکل کوردها نامیدند.
دشمنی جمهوری اسلامی با کوردستان بە چند اصطلاح سیاسی بسندە نکرد و سینما حکومتی جمهوری اسلامی نیز برای ترویج دیدگاە حاکمان آن در بین مردم، شروع بە ساختن فیلم و سریال کردند و تا اکنون کە اسفند ١٣٩٥ است، سینما حکومتی جمهوری اسلامی ٣٦ فیلم سینمایی و سریال را بر علیە جریانات سیاسی کوردستان ساختەاند، و البتە در اغلب این فیلم‌ها ضمن حملە مستقیم بە جریانات سیاسی بە فرهنگ، تاریخ و جامعە کوردستان نیز توهین میشود برای مثال در فیلم زندان دولەتو بە کارگردانی رحیم رحیمی پور یک کورد نمی‌داند آیا یک کیلو آهن سنگینتر است یا یک کیلو پنبە؟!!!
در تمام این فیلم‌ها تلاش شدە است، کە جریانات سیاسی کوردستان را جریانات وابستە بە خارج قلمداد کند و همزمان تلاش شدە این گروهها بە عنوان گروههایی کە تجزیە طلب هستند، شناختە شوند.
از این فیلم‌ها میتوان فیلم چ بە کارگردانی ابراهیم حاتمی کیا ١٣٩٢، کانی‌مانگا بە کارگردانی سیف اللە داد ١٣٦٦، گلها و گوللەها به کارگردانی ناصر مهدی پور و نویسندگی محمد نوریزاد ١٣٧٠ ، هیوا بە کارگردانی رسول ملا قلی پور١٣٧٧ ، سریال عشق سالهای جنگ بە کارگردانی علی بهادر ١٣٨٢ ، بر بال فرشتگان کارگردان و نویسندە جواد شمقدری١٣٧١ و .... اشارە کرد.
جدا از فیلم و سریال‌هایی کە بر علیە جریانات سیاسی کوردستان و در راستای تحریف در تاریخ و خواست مبارزاتی کوردستان ساختە شدە است، یک سری فیلم و سریال دیگر ساختە شدە است، کە در آنها تلاش شدە، کە با نگاهی مرکز محور فرهنگ و جامعە کوردستان تسمخر شوند، و غالبا تلاش میگردید، کوردستان را دیار عقب افتادە فرهنگی نشان دهند، کە از مهمترین آنها در این زمینە عقابها بە کارگردانی سامول خاچکیان ١٣٦٤ و ... را نام برد.
اگر سال ساخت فیلم‌ها را در کنار هم بگذاریم، نمایان میشود، کە در تمام طول حاکمیت جمهوری اسلامی سینمای حکومتی و وزارت ارشاد و فرهنگ کە اجازە ساخت و اکران فیلم در ایران را میدهد یک سیاست مشخص را در مورد کوردستان دنبال کردەاند.
در چند سال اخیر فضای رسانەای و ادبیات سیاسی سران جمهوری اسلامی بارها در مورد آنچە خطر تجزیە عراق از طرف کوردها خواندە میشود، بە کشورهای منطقە هشدار دادەاند، و حتی علی ولایتی، مشاور ارشد علی خامنەای در مسائل بین‌المللی تا حال بیشتر از دو دفعە دولت پس از استقلال کوردستان جنوبی را اسرائیل دوم نامیدە است، و البتە سران جمهوری اسلامی در مورد کوردستان روژئاوا نیز چنین نظری دارند، و هر بار کە با مسئولین ترکیە نشست دارند، از موضوع خطر تجزیە سوریە توسط کوردها حرف بە میان میاوردند، و آن را یک خطر بلاقوە برای منطقە قلمداد میکنند، نکتە جای طنز این نوع هشدار در مورد سوریە در این است، کە حزب کوردی PYD کە در کوردستان سوریە در قدرت است، نە تنها بیشتر و موفقترین جنگهای را در سوریە علیە گروههای تروریستی مانند داعش داشتە است، بلکە در عمل جریانی است، کە دوست ایران و اسد پنداشتە میشود، و در یکی از مورد آن شاهد بودیم، کە روز ٢ مارس ٢٠١٧ شهر ستراتژیک منبج را کە از دست داعش گرفتە شدە بود بە نیروهای اسد واگذار کرد.
البتە مسئلە بە اینجا هم ختم نمیشود، و رسانەهای مختلف وابستە بە جمهوری اسلامی روزانە در باب خطر تجزیە عراق و سوریە توسط کوردها مقالات و مصاحبەهای زیادی را پخش میکنند و در این بین جا دارد، بە گفتەهای صادق زیباکلام مدرس دانشگاە تهران در مصاحبە با سایت سیما فکر اشارە کرد، وی در این مصاحبە کە ٢٢ بهمن ١٣٩٥ پخش شدە است و در مورد دستاوردهای جمهوری اسلامی بحث میکند، ادعا دارد کە کوردها تنها گروە ضد انقلاب سال ١٣٥٧ بودند و او در ادامە تاکید دارد، کە برای رفع خطر تجزیە ایران باید رفت و پشت جمهوری اسلامی را گرفت.
مسئلە ضدیت جمهوری اسلامی با کوردستان کە در قالب‌های سینما، رسانە و سیاست تاکتیکی و استراتژیک جمهوری اسلامی شکل دهی میشود، را باید سیاست کورد هراسی خواند.
اما چرا جمهوری اسلامی سیاست کورد هراسی را پیشە کردە است؟
برای تبیین ترویج سیاست کوردهراسی توسط جمهوری اسلامی باید این سیاست جمهوری اسلامی را از لحاظ زمانی بە دو مقطع تقسیم نمود:
١: مقطع قبل از سال ١٣٧٠
٢: مقطع بعد از انتفاضە کوردستان جنوبی در سال ١٩٩١
این تقسیم‌بندی بر اساس نوع رفتار جمهوری اسلامی در سیاست کورد هراسی نیست، بلکە تقسیم‌بندی زمانی بر اساس مخاطبان و کارکرد سیاست کورد هراسی انجام شدە است.
مهمترین دلیل اجرایی سیاست کورد هراسی در مقطع اول تشویق ناسیونالیزم ایرانی برای مشارکت در سرکوبی جریانات سیاسی کوردستان بود، پس در واقع تمام تلاش‌های رسانەای کە در آن مقطع از طرف حاکمیت جمهوری اسلامی انجام میشود، مخاطب آن جامعە فارس و جامعە غیرە کورد ایران بود، نە جامعە کوردستان. آنها میخواستند از این طریق نیروی نظامی لازم برای سرکوب کوردستان را فراهم کنند.بر اساس تحلیل‌های رسمی حزب دمکرات کوردستان ایران کە در آن مقطع مهمترین اپوزیسیون نظامی جمهوری اسلامی بود، در فاصلە زمانی ١٣٥٩ تا ١٣٧٢ بصورت مداوم بالغ بر ٢٧٠ هزار نفر نیروی نظامی جمهوری اسلامی در کوردستان حضور داشتەاند.
در مقطع دوم کە از انتفاضە ١٩٩١ کوردستان جنوبی آغاز میشود، جمهوری اسلامی سیاستی پیچیدەتر را دنبال میکند، جمهوری اسلامی بعد از تشکیل سپاە قدس در سال ١٣٦٨ بە شیوە عملی در تلاش است، کە سیاست صدور انقلاب اسلامی بە کشورهای مسلمان را اجرایی کند.
پس از سقوط رژیم صدام حسین سپاە قدس عملا در راستای تحقق هلال شیعە گام برداشتە است، هر دو سیاست هم تحقق هلال شیعە و هم صدور انقلاب اسلامی برای حاکمیت کنونی کشورهای اسلامی یک تهدید جدی محسوب میشود؛ در این بین جمهوری اسلامی در تلاش است کە برای پوشاندن نیات خود و نیز انحراف اذهان عمومی از اعمالی کە در راستای تحقق هلال شیعە و صدور انقلاب اسلامی انجام میدهد، در مورد دو موضوع کە در دیدگاە دولت‌های خاورمیانە بە عنوان مسئلە امنیت خاورمیانە قلمداد میشود، هراس پراکنی کند، این دو موضوع اسرائیل و کوردستان هستند.
مسئلە اسرائیل بیشتر برای تحریک و جلب توجە افکار عمومی کشورهای عربی و استتار آن اهدافی است، کە خود در کشورهای عربی در پی آن است و در مورد سیاست کورد هراسی جمهوری اسلامی نیز باید اظهار کرد، کە اخذ این سیاست از طرف جمهوری اسلامی بیشتر برای جلب توجە ترکیە و همچنین کشورهای عربی است.
چهار کشور ایران، عراق، سوریە و ترکیە هر کدام بر بخش‌های از خاک کوردستان حکومت میکنند، در همە این کشورها مسئلە هویت کورد بە عنوان یک مسئلە کە بر امنیت داخلی آنها تاثیرگذار است، قلمداد میشود؛ این موضوع باعث شدە است، کە هم هویت ملی ملت کورد و هم مبارزات حقوق محور کوردستان بە یک مسئلە امنیتی_سیاسی در خاورمیانە تبدیل شود، در این بین جمهوری اسلامی با ترویج کورد هراسی در تلاش است، کە نقطە اشتراکات خود با کشورهای کە در جریان اجرایی کردن سیاست هلال شیعە و صدور انقلاب اسلامی دچار تضاد می‌شوند، را بزرگنمایی کند؛ در واقع سیاست کورد هراسی و اسرائیل هراسی کە بخشی از سیاست رسانەای و سیاست خارجی جمهوری اسلامی است، خود بخشی از سیاست صدور انقلاب اسلامی و تحقق هلال شیعە است، جمهوری اسلامی در تلاش است از طریق ترویج سیاست کورد هراسی میزان تضاد خود با ترکیە را کاهش دهد و بە نوعی بە ترکیە بە قبولاند کە اگر این کشور در قبال دخالت‌های جمهوری اسلامی در منطقە سیاستی بیطرفانە داشتە باشد، او هم میتواند در سرکوب کوردستان ، ترکیە را همراهی کند و همزمان جمهوری اسلامی با ترویج سیاست کورد هراسی میخواهد ناسیونالیزم عرب را تحریک کند و بە آنها بقبولاند کە کوردها می‌خواهند، بر سرزمین عربی دولت ایجاد کنند و حتی یکی از دلایل بکاربردن اصطلاح اسرائیل دوم برای حکومت مستقل کوردستان جنوبی از طرف مسئولین ردە بالای جمهوری اسلامی تحریک ناسیونالیزم عربی و تاکید بر یکی از نوستالوژی‌های تلخ ناسیونالیزم عرب همان تشکیل دولت اسرائیل است.
در شرایط کنونی سیاست ترویج کورد هراسی و اسرائیل هراسی سیاستی است کە جمهوری اسلامی بعنوان متمم سیاست صدور انقلاب اسلامی و هلال شیعە در پیش گرفتە است، البتە در شرایط کنونی کورد هراسی برای سیاست داخلی رژیم نیز کاربرد دارد و حربەی مناسب برای اتحاد ناسیونالیزم فارسی با جمهوری اسلامی میباشد چون مشخصا جمهوری اسلامی این موضوع را بە مردم غیرە کورد ایران قبولاندە است کە در صورت عدم وجود جمهوری اسلامی ایران توسط کوردها و دیگر اتنیک‌ها تجزیە میشود.
محتویات این مقالە منعکس کننده دیدگاه و نظرات وب‌سایت کوردستان‌میدیا نمی‌باشد
