کوردستان: شهرستان ملکشاهی ایلام با جمعیتی قریب به ٥٠ هزار نفر و با داشتن منابع گسترده آبی بدلیل سیاست‌های استعماری رژیم فاشیستی-مذهبی ایران و ضدیت آن با کورد بودن این مردمان در بحران نبود آب شرب بهداشتی دست و پا می‌زند.
بنابر گزارش رسیده به وب‌سایت کوردستان میدیا، شهرستان ملکشاهی با ٣ شهر و ٢٨ روستا و جمعیتی قریب به ٥٠ هزار نفر فاقد آب شرب سالم و بهداشتی است و مردمان این شهرستان ناچارند برای تهیه آب شرب به چشمەهای اطراف شهر یا روستای خود رفته و با پر کردن دبەهای آب احتیاج به آب شرب را رفع کنند.
در همین رابطه پایگاه خبررسانی ملکشاهی خبر طی گزارشی به این فاجعه انسانی که دهەها است گریبانگیر مردمان ملکشاهی شده، می‌نویسد: آب لوله‌کشی کنونی شهر ارکواز غیرقابل شرب و درجه سنگینی آن به حدی است که حتی برای استحمام و شستشو هم چندان مفید نمی‌باشد.
در ادامەی این گزارش آمده است: برخی از شهروندان برای تهیه آب شرب، کیلومترها از شهرخارج شده و به چشمه‌های اطراف می‌روند تا چند دبه آب برای مصارف پخت‌وپز و آشامیدن تهیه کنند.
استان ایلام که از ثروتمندترین استان‌های ایران از لحاظ دارا بودن منابع زیرزمینی و روزمینی است، به دلیل تاراج و غارت این ثروت‌ها از سوی مرکزگرایان ایرانی و صرف آن در استان‌های فارس زبان ایران از محرومیت شدیدی رنج می‌برد.
شهرستان ملکشاهی نیز با توجه به قرار گرفتن در چنین استانی و نیز داشتن منابع گسترده نفت، قیر طبیعی و گاز و همچنین وجود معادن متعدد گچ، گوگرد، زغال سنگ، قیر، آهک و... کمترین سود را از این همه ثروت و سامان می‌برد، به گونەای که بنابر گزارشات حکومتی این شهرستان حتا از داشتن یک مرکز تصفیە آب محروم می‌باشد و تنها به کلر زنی آب‌های لوله‌کشی شده در این شهرستان اکتفا می‌کنند.
این در حالی‌ست که تنها در فاصلەی ١٥ کیلومتری مرکز این شهرستان دریاچەای از آب شیرین در پشت سد ایلام که از آب‌های چم گردلان و رودخانەی گل گل پر می‌شود قرار دارد و به علت عدم سرمایەگذاری از سوی رژیم و عدم تاسیس مرکز تصفیەای مناسب شاهد مشکلات عدیدەی مردم در رابطه با تهیه آب شرب هستیم.
به نقل از یکی از شهروندان ملکشاهی طی گفتگویی با ملکشاهی خبر شدت آلودگی و غیرقابل شرب بودن آب این منطقه چنان است که : و باوجود تصفيه كن خانگي، اما باز آب شرب كيفيت ندارد. قابل ذکر است که بنابر اطلاعاتی که به دست وب‌سایت کوردستان میدیا رسیده است مشکل این شهرستان تنها در ناسالم بودن آب شرب شهرها و روستاهای این منطقه نیست بلکه قطعی گسترده آب و کم فشار بودن همین مقدار آب بی‌کیفیت نیز از معضلات دیگر می‌باشد.
بنابر گفتەهای منبعی آگاه و موثق در شهرستان ملکشاهی، جریان‌ها فاضلاب شهرستان با نفوذ به منابع آبی این منطقه موجبات آلودگی شدید این آب‌ها را فراهم کرده است و همین آب آلوده نیز مستقیما و بدون گذر از تصفیەخانەهای مدرن و تنها با کلرزنی به سیتستم لوله کشی آب شهرستان فرستاده می‌شود. امری که هم در رنگ و بوی آب لوله‌کشی این منطقه آشکار و عیان است.
حکومت اسلامی ایران علاوه بر تحمیل کردن جنگ با عراق بر مردمان استان ایلام که تلفات سنگین مادی و انسانی را برای این مردمان در پی داشت، با محروم کردن تعمدی ساکنان ملکشاهی و همه مردم ایلام از ثروت و سامان خوابیده در سرزمین‌شان و غارت این منابع به نفع استان‌های مرکزی، چنان محرومیتی را بر کوردها اعمال کردەاند که از داشتن یک زندگی شایسته و مرفه بی‌نصیب باشند.
بی‌شک کورد بودن تنها و اصلی‌ترین اتهام و جرم مردمان کرماشان و ایلام و لورستان در محروم نگه داشتن آن‌ها از تمام داشتەهایشان است امری که باید به روشنی به آن پرداخت و با مشاهده این همه ظلم باید به آن اندیشید که مرکزگرایان ایران و فاشیست‌های مذهبی ایرانی بر آن هستند که تا نابودی کامل زندگی و حیات در استان‌های کوردستان و زاگروس از پای ننشینند.
بنابر گزارش رسیده به وب‌سایت کوردستان میدیا، شهرستان ملکشاهی با ٣ شهر و ٢٨ روستا و جمعیتی قریب به ٥٠ هزار نفر فاقد آب شرب سالم و بهداشتی است و مردمان این شهرستان ناچارند برای تهیه آب شرب به چشمەهای اطراف شهر یا روستای خود رفته و با پر کردن دبەهای آب احتیاج به آب شرب را رفع کنند.
در همین رابطه پایگاه خبررسانی ملکشاهی خبر طی گزارشی به این فاجعه انسانی که دهەها است گریبانگیر مردمان ملکشاهی شده، می‌نویسد: آب لوله‌کشی کنونی شهر ارکواز غیرقابل شرب و درجه سنگینی آن به حدی است که حتی برای استحمام و شستشو هم چندان مفید نمی‌باشد.
در ادامەی این گزارش آمده است: برخی از شهروندان برای تهیه آب شرب، کیلومترها از شهرخارج شده و به چشمه‌های اطراف می‌روند تا چند دبه آب برای مصارف پخت‌وپز و آشامیدن تهیه کنند.
استان ایلام که از ثروتمندترین استان‌های ایران از لحاظ دارا بودن منابع زیرزمینی و روزمینی است، به دلیل تاراج و غارت این ثروت‌ها از سوی مرکزگرایان ایرانی و صرف آن در استان‌های فارس زبان ایران از محرومیت شدیدی رنج می‌برد.
شهرستان ملکشاهی نیز با توجه به قرار گرفتن در چنین استانی و نیز داشتن منابع گسترده نفت، قیر طبیعی و گاز و همچنین وجود معادن متعدد گچ، گوگرد، زغال سنگ، قیر، آهک و... کمترین سود را از این همه ثروت و سامان می‌برد، به گونەای که بنابر گزارشات حکومتی این شهرستان حتا از داشتن یک مرکز تصفیە آب محروم می‌باشد و تنها به کلر زنی آب‌های لوله‌کشی شده در این شهرستان اکتفا می‌کنند.
این در حالی‌ست که تنها در فاصلەی ١٥ کیلومتری مرکز این شهرستان دریاچەای از آب شیرین در پشت سد ایلام که از آب‌های چم گردلان و رودخانەی گل گل پر می‌شود قرار دارد و به علت عدم سرمایەگذاری از سوی رژیم و عدم تاسیس مرکز تصفیەای مناسب شاهد مشکلات عدیدەی مردم در رابطه با تهیه آب شرب هستیم.
به نقل از یکی از شهروندان ملکشاهی طی گفتگویی با ملکشاهی خبر شدت آلودگی و غیرقابل شرب بودن آب این منطقه چنان است که : و باوجود تصفيه كن خانگي، اما باز آب شرب كيفيت ندارد. قابل ذکر است که بنابر اطلاعاتی که به دست وب‌سایت کوردستان میدیا رسیده است مشکل این شهرستان تنها در ناسالم بودن آب شرب شهرها و روستاهای این منطقه نیست بلکه قطعی گسترده آب و کم فشار بودن همین مقدار آب بی‌کیفیت نیز از معضلات دیگر می‌باشد.
بنابر گفتەهای منبعی آگاه و موثق در شهرستان ملکشاهی، جریان‌ها فاضلاب شهرستان با نفوذ به منابع آبی این منطقه موجبات آلودگی شدید این آب‌ها را فراهم کرده است و همین آب آلوده نیز مستقیما و بدون گذر از تصفیەخانەهای مدرن و تنها با کلرزنی به سیتستم لوله کشی آب شهرستان فرستاده می‌شود. امری که هم در رنگ و بوی آب لوله‌کشی این منطقه آشکار و عیان است.
حکومت اسلامی ایران علاوه بر تحمیل کردن جنگ با عراق بر مردمان استان ایلام که تلفات سنگین مادی و انسانی را برای این مردمان در پی داشت، با محروم کردن تعمدی ساکنان ملکشاهی و همه مردم ایلام از ثروت و سامان خوابیده در سرزمین‌شان و غارت این منابع به نفع استان‌های مرکزی، چنان محرومیتی را بر کوردها اعمال کردەاند که از داشتن یک زندگی شایسته و مرفه بی‌نصیب باشند.
بی‌شک کورد بودن تنها و اصلی‌ترین اتهام و جرم مردمان کرماشان و ایلام و لورستان در محروم نگه داشتن آن‌ها از تمام داشتەهایشان است امری که باید به روشنی به آن پرداخت و با مشاهده این همه ظلم باید به آن اندیشید که مرکزگرایان ایران و فاشیست‌های مذهبی ایرانی بر آن هستند که تا نابودی کامل زندگی و حیات در استان‌های کوردستان و زاگروس از پای ننشینند.
