کوردستان میدیا: گروه تحقیقی فائو طی گزارشی در مورد جنگل‌های زاگرس در سال ١٣٩٣ اعلام کرده بود که وضعیت ایجاد شده در جنگل‌های زاگرس طبیعی نیست و عامل انسانی مسبب بیش از ٨٠ درصد از وقایع روی داده در جنگل‌های زاگرس است، نتیجه‌ای که بر ادعای فعالان محیط‌زیستی کورد مبنی بر سیاست‌های هدفمند ایران در به نابودی کشاندن زاگرس صحه می‌گذاشت.
عیسی کلانتری رئیس سازمان محیطزیست طی سخنانی اعلام کرد: بدون شک از سه دهه قبل بسیاری می‌دانستند که سیاست‌های آبی کشور نادرست است ولی اعتراضی نکردند و سکوت پیشه کردند. او در ادامه سخنانش تنظیم و پیروی از سیاست‌های غلط آبی را سبب اصلی آنچه که او ورشکستگی آبی خواند دانست.
کلانتری در همایش بررسی ساختار تشکیلاتی مدیریت منابع طبیعی و محیطزیست اعلام کرد: طی دهه‌های گذشته با هدف افزایش محصول، خودکفایی، کاهش وابستگی به خارج و واردات، ضربات محکمی به محیطزیست و منابع طبیعی کشور وارد شده است به گونه‌ای که در حال حاضر حتی یک تالاب و دریاچه زنده در ایران وجود ندارد. او در ادامه گفت: بهایی که امروزه باید در ازای به اصطلاح خودکفایی ایران بپردازیم این است که ما جزو کشورهای اول جهان در زمینه فرسایش خاک، استحصال منابع آبی، گسترش بیابان و... است.
به گزارش خبرگزاری حکومتی ایسنا، کلانتری در این نشست، سیاست و عملکرد حکومت اسلامی ایران در قبال منابع آبی و محیطزیست را بارها بدتر از اعمال اشغالگران و دشمنان یک ملت دانست و گفت: طی این سال‌ها اگر هر دشمنی در این سرزمین حاکم می‌شد این رفتار را با منابع طبیعی و محیط زیست انجام نمی داد. او با آشکار کردن برنامه‌های هدفمند و فاشیستی رژیم ایران در به نابودی کشاندن منابع طبیعی و محیطزیست ایران اظهار داشت: هر بلایی که بر سر محیط زیست ایران آمده طی چهار دهه گذشته بوده است. پیش از این مدت، بسیاری از شاخص‌های محیط زیستی کشور مثل آب، در جایگاه مناسبی قرار داشت.
سیاست‌های فاشیستی و ضدبشری رژیم اسلامی که به صورت هدفمند محیط زیست ایران به ویژه کوردستان و زاگرس را نشانه رفته است در طی چهار دهه‌ی گذشته موجب نابودی بخش اعظمی از منابع طبیعی کوردستان و محیطزیست زاگرس شده است. نابودی یک میلیون و پانصد‌هزار هکتار از جنگل‌های زاگرس، خشکاندن گسترده سفره‌های آبی در پی اعمال سیاست‌های غارتگرانه، احداث تونل‌ها طویل انتقال آب یا لوله‌های گاز و نفت و تغیر جغرافیای طبیعی زاگرس و کوردستان، منحرف کردن رودها و نهایتا خشاکندن آن، به آتش کشاندن جنگل‌های زاگرس یا عدم کنترل آتش‌سوزی‌های با عدم تخصیص امکانات لازم، تدوین قوانینی که بنابر آن کشاورزان را تشویق می‌کند برای دریافت وام‌های کلان به تغیر ارضی جنگلی به زمین‌های کشاورزی مبادرت کنند، ساخت سدهایی همچون سد گتوند و داریان که تنها هدف از آن نابود منابع آب شیرین و افزایش وسعت بیابان در زاگرس از جمله عملکردهای هدفمند ایران اسلامی در به نابودی کشاندن کوردستان و زاگرس می‌باشد.
عیسی کلانتری رئیس سازمان محیطزیست طی سخنانی اعلام کرد: بدون شک از سه دهه قبل بسیاری می‌دانستند که سیاست‌های آبی کشور نادرست است ولی اعتراضی نکردند و سکوت پیشه کردند. او در ادامه سخنانش تنظیم و پیروی از سیاست‌های غلط آبی را سبب اصلی آنچه که او ورشکستگی آبی خواند دانست.
کلانتری در همایش بررسی ساختار تشکیلاتی مدیریت منابع طبیعی و محیطزیست اعلام کرد: طی دهه‌های گذشته با هدف افزایش محصول، خودکفایی، کاهش وابستگی به خارج و واردات، ضربات محکمی به محیطزیست و منابع طبیعی کشور وارد شده است به گونه‌ای که در حال حاضر حتی یک تالاب و دریاچه زنده در ایران وجود ندارد. او در ادامه گفت: بهایی که امروزه باید در ازای به اصطلاح خودکفایی ایران بپردازیم این است که ما جزو کشورهای اول جهان در زمینه فرسایش خاک، استحصال منابع آبی، گسترش بیابان و... است.
به گزارش خبرگزاری حکومتی ایسنا، کلانتری در این نشست، سیاست و عملکرد حکومت اسلامی ایران در قبال منابع آبی و محیطزیست را بارها بدتر از اعمال اشغالگران و دشمنان یک ملت دانست و گفت: طی این سال‌ها اگر هر دشمنی در این سرزمین حاکم می‌شد این رفتار را با منابع طبیعی و محیط زیست انجام نمی داد. او با آشکار کردن برنامه‌های هدفمند و فاشیستی رژیم ایران در به نابودی کشاندن منابع طبیعی و محیطزیست ایران اظهار داشت: هر بلایی که بر سر محیط زیست ایران آمده طی چهار دهه گذشته بوده است. پیش از این مدت، بسیاری از شاخص‌های محیط زیستی کشور مثل آب، در جایگاه مناسبی قرار داشت.
سیاست‌های فاشیستی و ضدبشری رژیم اسلامی که به صورت هدفمند محیط زیست ایران به ویژه کوردستان و زاگرس را نشانه رفته است در طی چهار دهه‌ی گذشته موجب نابودی بخش اعظمی از منابع طبیعی کوردستان و محیطزیست زاگرس شده است. نابودی یک میلیون و پانصد‌هزار هکتار از جنگل‌های زاگرس، خشکاندن گسترده سفره‌های آبی در پی اعمال سیاست‌های غارتگرانه، احداث تونل‌ها طویل انتقال آب یا لوله‌های گاز و نفت و تغیر جغرافیای طبیعی زاگرس و کوردستان، منحرف کردن رودها و نهایتا خشاکندن آن، به آتش کشاندن جنگل‌های زاگرس یا عدم کنترل آتش‌سوزی‌های با عدم تخصیص امکانات لازم، تدوین قوانینی که بنابر آن کشاورزان را تشویق می‌کند برای دریافت وام‌های کلان به تغیر ارضی جنگلی به زمین‌های کشاورزی مبادرت کنند، ساخت سدهایی همچون سد گتوند و داریان که تنها هدف از آن نابود منابع آب شیرین و افزایش وسعت بیابان در زاگرس از جمله عملکردهای هدفمند ایران اسلامی در به نابودی کشاندن کوردستان و زاگرس می‌باشد.
