کوردستان میدیا: چهارمحال و بختیاری که تنها با مساحتی معادل یک درصد کل ایران بیش از ١٠ درصد آب‌های روان و ١٥ درصد کل منابع آب شیرین ایران را در اختیار دارد، در تب تشنگی جان می‌دهد.
بنابر گزارشی از خبرگزاری حکومتی مهر استان چهارمحال و بختیاری به علت عدم مدیریت منابع آبی و سیاست‌های غارتگرانه‌ی ایران در انتقال آب این استان به شهرهای فارس زبان، در لیست مناطق خشک قرار گرفته است. شاهرخ پارسا مدیر کل هواشناسی چهارمحال و بختیاری روز سه‌شنبه ٢٥ مهر اعلام کرد که: نبود برنامه‌ای علمی و عدم توجه مسئولان حکومتی به وضعیت منابع گسترده‌ی آبی چهارمحال و بختیاری و همراه شدن آن با کاهش شدید بارش‌های سالانه، موجب شده که نام این استان را به لیست استان‌های خشک و بیابانی افزوده است.
چهارمحال و بختیاری که سرچشه‌ی سه رود بزرگ ایران -کرخه، کارون و زاینده‌رود- می‌باشد، هر روز با افزایش چشم‌گیر مناطق بیابانی و از بین رفتن زمین‌های حاصلخیز خود روبرو است، امری غیرطبیعی و سوال برانگیز آنهم در سرزمینی که به مخزن بی‌پایان آب ایران شناخته شده است. البته می‌توان با نگاهی به طرح‌های عظیم انتقال آب به استان‌های فارس‌زبان و مرکزی ایران کمی از گنگی این مساله کاست. طرح ساخت تونل انتقال آب بهشت آباد که بنابر آن باید آب‌های شیرین چهارمحال و بختیاری به استان‌های اصفهان، کرمان و یزد منتقل شود از نمونه‌های انتقال و خشکاندن استان‌های زاگرس است. حکومت فاشیستی-مذهبی ایران با به کار بردن تمام توان و قدرت خود در تلاش است که با بیشترین سرعت و در کمترین زمان ممکن منابع آبی زاگرس را به استان‌های مرکزی و فارس‌زبان ایران منتقل کند به همین خاطر در سال ١٣٩٥ و در جریان سفر رئیس‌جمهور کره‌ی جنوبی به ایران با عقد قراردادی با اعتبار چندین میلیارد دلار، چند شرکت کره جنوبی را مسئول تکمیل پروژه‌های انتقال آب به استان‌های فارس زبان کرد. نکته‌ی قابل توجه آن است این پروژه تحت حتی از سوی نهادها و سازمان‌های حکومت ایران نیز رد شده است.
پیشتر مرکز پژوهش‌های مجلس، سازمان حفاظت از محیط‌زیست و سازمان مدیریت منابع آب ایران با اجرایی شدن این طرح مخالفت کرده‌اند و این طرح را فاقد مطالعات دقیق کار‌شناسی و زیست محیطی دانستند.
قابل ذکر است که تنها خشکاندن و به نابودی کشاندن محیط زیست چهارمحال و بختیاری در دستور کار حکومت اسلامی ایران قرار ندارد بلکه عدم ایجاد سیستم آبرسانی گسترده در استان، مردمان این سرزمین را از داشتن آب بهداشتی و لوله‌کشی محروم ساخته است. در همین راستا، استاندار چهارمحال و بختیاری اعلام کرد که ٢٥٠ روستای مذکور با تانکر آب، نیاز آب شرب خود را رفع می‌کنند. ایران با عدم سرمایه‌گذاری در ایجاد تصفیه‌خانه‌های آب و یا عدم گسترش سیستم لوله‌کشی در شهرهای مختلف زاگرس به صورت غیرمستقیم مردم را وادار به ترک زادگاه خود و پناه بردن به شهرهای فارس‌زبان و مرکزی ایران می‌کند تا در آنجا با در پیش گرفتن زندگی حقارت‌آمیزی در فرهنگ و زبان مرکز ذوب شوند.
لازم به ذکر است که آب لوله‌کشی شهرها و روستاهای کوردستان و زاگرس نیز از کیفیت بالا و یا حتا معمولی نیز برخوردار نیستند و در اکثر مواقع موجب عفونت یا مسمومیت مردم زاگرس شده است که در اکثر مواقع نیز تعمدی بوده است. رئیس مرکز بهداشت چهارمحال و بختیاری طی نشستی خبری در شهریور امسال از قربانی شدن بیش از ١٨٠ نفر از مردمان روستاهای شهرستان اردل خبر داد و گفت: تاکنون ۱۸۰ نفر از مردم روستاهای اردل بر اثر مصرف آب آلوده مسموم شده‌اند. عبدالمجید فدایی به عوامل اصلی آلودگی آب شرب مردم بختیاری اشاره کرد و گفت: مسئولین از کُلر زنی آب طی روزها و هفته‌های اخیر سر باز زده‌اند و از سوی دیگر به علت نشت ممتد مواد نفتی از لوله‌های انتقال نفت، منابع آب زیرزمینی این منطقه که سرچشمه آب شرب آن‌هاست به کلی آلوده شده است.
دید استعماری حکومت اسلامی ایران نسبت به استان‌های زاگرس و کوردستان مانع از طراحی و اجرائی شدن هرگونه برنامه‌ای عمرانی و توسعه‌گرا در این استان‌ها می‌شود، در واقع تمام برنامه‌های دولت و حکومت ایران در راستای انتقال منابع زیرزمینی و روزمینی زاگرس به استان‌های فارس و به نابودی کشاندی بنیادهای حیات در زاگرس است.
بنابر گزارشی از خبرگزاری حکومتی مهر استان چهارمحال و بختیاری به علت عدم مدیریت منابع آبی و سیاست‌های غارتگرانه‌ی ایران در انتقال آب این استان به شهرهای فارس زبان، در لیست مناطق خشک قرار گرفته است. شاهرخ پارسا مدیر کل هواشناسی چهارمحال و بختیاری روز سه‌شنبه ٢٥ مهر اعلام کرد که: نبود برنامه‌ای علمی و عدم توجه مسئولان حکومتی به وضعیت منابع گسترده‌ی آبی چهارمحال و بختیاری و همراه شدن آن با کاهش شدید بارش‌های سالانه، موجب شده که نام این استان را به لیست استان‌های خشک و بیابانی افزوده است.
چهارمحال و بختیاری که سرچشه‌ی سه رود بزرگ ایران -کرخه، کارون و زاینده‌رود- می‌باشد، هر روز با افزایش چشم‌گیر مناطق بیابانی و از بین رفتن زمین‌های حاصلخیز خود روبرو است، امری غیرطبیعی و سوال برانگیز آنهم در سرزمینی که به مخزن بی‌پایان آب ایران شناخته شده است. البته می‌توان با نگاهی به طرح‌های عظیم انتقال آب به استان‌های فارس‌زبان و مرکزی ایران کمی از گنگی این مساله کاست. طرح ساخت تونل انتقال آب بهشت آباد که بنابر آن باید آب‌های شیرین چهارمحال و بختیاری به استان‌های اصفهان، کرمان و یزد منتقل شود از نمونه‌های انتقال و خشکاندن استان‌های زاگرس است. حکومت فاشیستی-مذهبی ایران با به کار بردن تمام توان و قدرت خود در تلاش است که با بیشترین سرعت و در کمترین زمان ممکن منابع آبی زاگرس را به استان‌های مرکزی و فارس‌زبان ایران منتقل کند به همین خاطر در سال ١٣٩٥ و در جریان سفر رئیس‌جمهور کره‌ی جنوبی به ایران با عقد قراردادی با اعتبار چندین میلیارد دلار، چند شرکت کره جنوبی را مسئول تکمیل پروژه‌های انتقال آب به استان‌های فارس زبان کرد. نکته‌ی قابل توجه آن است این پروژه تحت حتی از سوی نهادها و سازمان‌های حکومت ایران نیز رد شده است.
پیشتر مرکز پژوهش‌های مجلس، سازمان حفاظت از محیط‌زیست و سازمان مدیریت منابع آب ایران با اجرایی شدن این طرح مخالفت کرده‌اند و این طرح را فاقد مطالعات دقیق کار‌شناسی و زیست محیطی دانستند.
قابل ذکر است که تنها خشکاندن و به نابودی کشاندن محیط زیست چهارمحال و بختیاری در دستور کار حکومت اسلامی ایران قرار ندارد بلکه عدم ایجاد سیستم آبرسانی گسترده در استان، مردمان این سرزمین را از داشتن آب بهداشتی و لوله‌کشی محروم ساخته است. در همین راستا، استاندار چهارمحال و بختیاری اعلام کرد که ٢٥٠ روستای مذکور با تانکر آب، نیاز آب شرب خود را رفع می‌کنند. ایران با عدم سرمایه‌گذاری در ایجاد تصفیه‌خانه‌های آب و یا عدم گسترش سیستم لوله‌کشی در شهرهای مختلف زاگرس به صورت غیرمستقیم مردم را وادار به ترک زادگاه خود و پناه بردن به شهرهای فارس‌زبان و مرکزی ایران می‌کند تا در آنجا با در پیش گرفتن زندگی حقارت‌آمیزی در فرهنگ و زبان مرکز ذوب شوند.
لازم به ذکر است که آب لوله‌کشی شهرها و روستاهای کوردستان و زاگرس نیز از کیفیت بالا و یا حتا معمولی نیز برخوردار نیستند و در اکثر مواقع موجب عفونت یا مسمومیت مردم زاگرس شده است که در اکثر مواقع نیز تعمدی بوده است. رئیس مرکز بهداشت چهارمحال و بختیاری طی نشستی خبری در شهریور امسال از قربانی شدن بیش از ١٨٠ نفر از مردمان روستاهای شهرستان اردل خبر داد و گفت: تاکنون ۱۸۰ نفر از مردم روستاهای اردل بر اثر مصرف آب آلوده مسموم شده‌اند. عبدالمجید فدایی به عوامل اصلی آلودگی آب شرب مردم بختیاری اشاره کرد و گفت: مسئولین از کُلر زنی آب طی روزها و هفته‌های اخیر سر باز زده‌اند و از سوی دیگر به علت نشت ممتد مواد نفتی از لوله‌های انتقال نفت، منابع آب زیرزمینی این منطقه که سرچشمه آب شرب آن‌هاست به کلی آلوده شده است.
دید استعماری حکومت اسلامی ایران نسبت به استان‌های زاگرس و کوردستان مانع از طراحی و اجرائی شدن هرگونه برنامه‌ای عمرانی و توسعه‌گرا در این استان‌ها می‌شود، در واقع تمام برنامه‌های دولت و حکومت ایران در راستای انتقال منابع زیرزمینی و روزمینی زاگرس به استان‌های فارس و به نابودی کشاندی بنیادهای حیات در زاگرس است.
