کوردستان میدیا: عضو هیئت علمی دانشگاه طباطبائی در نشستی اعلام کرد که آموزش و پرورش بزرگترین کودکآزار است.
بنابر خبری از سایت دانشگاه فردوسی مشهد، روز چهارشنبه یکم آذر، نشستی با حضور اساتید دانشگاههای مختلف ایران تحت عنوان کودک بیسرپناه من در دانشکدهی حقوق و علوم سیاسی این دانشگاه برگزار گردید که پژوهشگران دعوت شده، به بررسی این آسیب از دید حقوقی، جامعهشناسی و روانشناسی پرداختند.
دکتر عباس شیخالاسلامی، استاد حقوق، با اشاره به نقش حکومت ایران در گسترش آسیبهای اجتماعی به ویژه کودکآزاری و تناقض موجود میان قوانین تعین شده و واقعیتهای جامعه، در سخنانی اظهار داشت: کودکآزارى ساختارى، یکى از مهمترین موارد کودکآزارى است و در ایران خود سیستم حاکمیت موجب کودکآزارى شده است. او به وسعت دامنهی بزه در ایران اشاره کرد و گفت: در کشور ما ١٥ میلیون پرونده قضایی وجود دارد در حالی که هندوستان با نزدیک به یک میلیارد نفر جمعیت تنها ٢ میلیون پرونده در محاکم دادگستری دارد.
شیخالاسلامی به این نوع تفکر که تصویب قوانین متعدد در باب کودکآزاری، کاهش این معضل را در پی دارد تاخت و مشکل اساسی را در نبود قوانین حمایتی از کودکان دانست نه در رابطه با بزه کودکآزاری. در واقع اشاره این استاد دانشگاه به تصویب قوانینی در مجلس رژیم اسلامی ایران است که طی آن تجاوز به کودکان را مشروع و قانونی شمرده شده است. در مهر ١٣٩٢ قانونی که به مادهی ٢٧ معروف شده بود به تصویب رسید که بنابر آن ازدواج سرپرست با کودک یا کسی که تحت نظارت اوست مجاز شمرده شد. از سوی دیگر اعلام آماری که میزان تجاوز جنسی در میان کودکان کار را نشان میداد، بر نبود قوانین حمایتی از کودکان صحه میگذارد. در همین رابطه چند مدت پیش رضا قدیمی، مدیر عامل سازمان خدمات اجتماعی شهرداری تهران در کنفرانسی خبری اعلام کرده بود که: بنابر تحقیقات انجام شده نود درصد این کودکان مورد آزار جنسی قرار میگیرند.
در بخش دیگری از این نشست، شهین علیاییزند، عضو هیئت علمی گروه روانشناسی دانشگاه علامه طباطبایی، به نقش آموزش و پرورش در ترویج کودکآزاری پرداخت و گفت: آموزش و پرورش بزرگترین کودکآزار است. علیاییزند در تکمیل سخنان خود گفت: بزرگترین کودکآزار ما آموزش و پرورش است، زیرا کودکآزاری تنها جنسی نیست و تبعیض یکی از بالاترین آزارهاست، تبعیض است که افراد را دچار احساس حقارت میکند.
او به تحقیقات خود در زمینهی تجاوز جنسی اشاره کرد و اظهار داشت: اخیراً یک موج جدید کودکآزاری جنسی در خانوادهها میبینم و آن هم کودکآزاری جنسی کودک توسط ناپدری است و آن را در سالهای اخیر بسیار زیاد میبینم. علیاییزند افزود: در تحقیقی که به درخواست بهزیستی در سال ١٣٨١ در مورد روسپیگری انجام شد به این نتیجه رسیدیم نزدیک ٢٥ درصد از زنان روسپی هنگامی که کودک بودند، مورد تجاوز اطرافیان خود واقع شدند.
در همین رابطه حسین اسدبیگی، رئیس اورژانس اجتماعی ایران طی مصاحبهای با خبرگزاری حکومتی ایلنا خبر داده است که ۸۶ درصد از کودک آزاریها توسط والدین انجام شده است.
فرهنگ خشونتطلبی و توجیه اعمال خشونتبار، بعد دیگری است که از سوی رژیم تروریستی ایران با اجرای اعدام در ملا عام، بریدن دست و شلاق زدن در ملا عام و نیز اعمال خشونتبار نیروهای انتظامی در سطح شهر در برخورد با شهروندان ترویج میگردد، امری که به صورت مستقیم و غیرمستقیم مردمان جامعه را به این نتیجه سهلالوصول میرساند که در صورت داشتن کوچکترین قدرتی اجازه اعمال خشونت علیه زیردست خود را دارند.
بنابر خبری از سایت دانشگاه فردوسی مشهد، روز چهارشنبه یکم آذر، نشستی با حضور اساتید دانشگاههای مختلف ایران تحت عنوان کودک بیسرپناه من در دانشکدهی حقوق و علوم سیاسی این دانشگاه برگزار گردید که پژوهشگران دعوت شده، به بررسی این آسیب از دید حقوقی، جامعهشناسی و روانشناسی پرداختند.
دکتر عباس شیخالاسلامی، استاد حقوق، با اشاره به نقش حکومت ایران در گسترش آسیبهای اجتماعی به ویژه کودکآزاری و تناقض موجود میان قوانین تعین شده و واقعیتهای جامعه، در سخنانی اظهار داشت: کودکآزارى ساختارى، یکى از مهمترین موارد کودکآزارى است و در ایران خود سیستم حاکمیت موجب کودکآزارى شده است. او به وسعت دامنهی بزه در ایران اشاره کرد و گفت: در کشور ما ١٥ میلیون پرونده قضایی وجود دارد در حالی که هندوستان با نزدیک به یک میلیارد نفر جمعیت تنها ٢ میلیون پرونده در محاکم دادگستری دارد.
شیخالاسلامی به این نوع تفکر که تصویب قوانین متعدد در باب کودکآزاری، کاهش این معضل را در پی دارد تاخت و مشکل اساسی را در نبود قوانین حمایتی از کودکان دانست نه در رابطه با بزه کودکآزاری. در واقع اشاره این استاد دانشگاه به تصویب قوانینی در مجلس رژیم اسلامی ایران است که طی آن تجاوز به کودکان را مشروع و قانونی شمرده شده است. در مهر ١٣٩٢ قانونی که به مادهی ٢٧ معروف شده بود به تصویب رسید که بنابر آن ازدواج سرپرست با کودک یا کسی که تحت نظارت اوست مجاز شمرده شد. از سوی دیگر اعلام آماری که میزان تجاوز جنسی در میان کودکان کار را نشان میداد، بر نبود قوانین حمایتی از کودکان صحه میگذارد. در همین رابطه چند مدت پیش رضا قدیمی، مدیر عامل سازمان خدمات اجتماعی شهرداری تهران در کنفرانسی خبری اعلام کرده بود که: بنابر تحقیقات انجام شده نود درصد این کودکان مورد آزار جنسی قرار میگیرند.
در بخش دیگری از این نشست، شهین علیاییزند، عضو هیئت علمی گروه روانشناسی دانشگاه علامه طباطبایی، به نقش آموزش و پرورش در ترویج کودکآزاری پرداخت و گفت: آموزش و پرورش بزرگترین کودکآزار است. علیاییزند در تکمیل سخنان خود گفت: بزرگترین کودکآزار ما آموزش و پرورش است، زیرا کودکآزاری تنها جنسی نیست و تبعیض یکی از بالاترین آزارهاست، تبعیض است که افراد را دچار احساس حقارت میکند.
او به تحقیقات خود در زمینهی تجاوز جنسی اشاره کرد و اظهار داشت: اخیراً یک موج جدید کودکآزاری جنسی در خانوادهها میبینم و آن هم کودکآزاری جنسی کودک توسط ناپدری است و آن را در سالهای اخیر بسیار زیاد میبینم. علیاییزند افزود: در تحقیقی که به درخواست بهزیستی در سال ١٣٨١ در مورد روسپیگری انجام شد به این نتیجه رسیدیم نزدیک ٢٥ درصد از زنان روسپی هنگامی که کودک بودند، مورد تجاوز اطرافیان خود واقع شدند.
در همین رابطه حسین اسدبیگی، رئیس اورژانس اجتماعی ایران طی مصاحبهای با خبرگزاری حکومتی ایلنا خبر داده است که ۸۶ درصد از کودک آزاریها توسط والدین انجام شده است.
فرهنگ خشونتطلبی و توجیه اعمال خشونتبار، بعد دیگری است که از سوی رژیم تروریستی ایران با اجرای اعدام در ملا عام، بریدن دست و شلاق زدن در ملا عام و نیز اعمال خشونتبار نیروهای انتظامی در سطح شهر در برخورد با شهروندان ترویج میگردد، امری که به صورت مستقیم و غیرمستقیم مردمان جامعه را به این نتیجه سهلالوصول میرساند که در صورت داشتن کوچکترین قدرتی اجازه اعمال خشونت علیه زیردست خود را دارند.