فقر پدیده ای است که با ابعاد مختلف سیاسی، اقتصادی و اجتماعی ظاهر می شود و با همه جوانب مختلف زندگی افراد در ارتباط است. یکی از مهم ترین دغدغه های مصلحان اجتماعی و سیاست‌گذاران بخش عمومی، مساله کاهش فقر است. سیاست‌های اقتصادی و برنامه‌های کشور باید در راستای این هدف صورت گیرد و در این میان نقش دولت و سیاست‌های آن بیشتر از سایر متغیرها تاثیرگذار است.
فقر می‌تواند پیامدهای اجتماعی زیادی را به دنبال داشته باشد، که برای مثال می‌توان به انواع آسیب‌های اجتماعی، ازدواج کودکان کمتر از ١۵ سال، فروش اعضای بدن، معضل حاشیه‌نشینی و معضل‌های عدیده دیگر اشاره کرد.
بر اساس آمارها، حداقل ٨٠درصد خانوارهای مناطق مختلف ایران به ویژه در سیستان و بلوچستان، استان‌های کوردستان -سنندج، کرماشان، ایلام و لورستان- و شمال خراسان، در گروه‌های کم درآمد اول تا سوم قرار می‌گیرند. از نظر پراکندگی جغرافیایی فقر در ایران، استان های مرزی گرفتار فقر بیشتری بوده و در نقاط حاشیه‌ای کشور میزان فقر بیشتر و پراکندگی آن نامتوازن‌تر است.
فقر پدیده پیچیده‌ای است و آن را باید محصول نوع روابط اجتماعی، ساختار نظام سیاسی و راهبردهای اقتصادی و اجتماعی آن و گاهی مواقع نیز عملکرد خود افراد بدانیم که در این میان، نقش دولت و سیاست‌های آن بیشتر از دیگر متغیرها تاثیرگذار است. دولت‌ها به صاحبان قدرت قانونی، دست به سیاستگذاری می‌زنند و راستای سیاست‌های حمایتی، توزیعی و بازتوزیعی متوجه را تعین می‌کنند. بدین سبب باید ریشه‌های فقر و گسترش آنرا در چارچوب سیاست‌های حکومت حاکم بر ایران جست.
احمد میدری، معاون رفاه اجتماعی وزارت تعاون، طی مصاحبه‌ای که دی ماه سال جاری با روزنامه اعتماد داشته، میانگین خط فقر در ایران ٧٠٠ هزار تومان برای هر خانوار ٣ تا ۵ نفری دانسته است. سخنانی که با واکنش شدید جامعه علمی و پژوهشگران داخلی روبرو شد و آنرا مضحک و دروغ محض خواندند. در همین رابطه حسین راغفر، عضو هيات علمی دانشگاه الزهرا كه به عنوان پژوهشگر فقر شناخته مي‌شود در مصاحبه‌ای با به استهزا گرفتن سخنان این مقام حکومتی گفت: اين رقم حتي خط بقا را هم نشان نمی‌دهد. تصور می‌كنم منظور ايشان از خط فقر، حداقل نياز كالري يك فرد براي زنده ماندن باشد. با اين رقم شايد بشود غذاهای حداقلي كه يك نفر- و نه يك خانواده- براي زنده ماندن لازم دارد را خريد.
این رقم در حالی اعلام می‌شود که بانک مركزی پايه مزدی، در مقايسه با نرخ متوسط هزينه خانوار شهری، را حدود ٣ ميليون و ٤٠٠ هزار تومان اعلام کرده است.
حکومت فاشیستی مذهبی ایران طی دهه‌ها حاکمیت بر سرزمین ملیت‌های ایران، با به تاراج بردن منابع زیرزمینی و روزمینی این مردمان و عدم سرمایه‌گذاری مناسب در بخش‌های صنعتی-تولیدی، به صورت سیستماتیک بنیادهای اقتصادی را به نابودی کشانده و از این طریق این جوامع را با معضلات عدیده‌ی اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی روبرو ساخته که اساس زندگی و استمرار حیات در این سرزمین‌ها را نشانه گرفته است.
گزارش: آسو منبری
فقر می‌تواند پیامدهای اجتماعی زیادی را به دنبال داشته باشد، که برای مثال می‌توان به انواع آسیب‌های اجتماعی، ازدواج کودکان کمتر از ١۵ سال، فروش اعضای بدن، معضل حاشیه‌نشینی و معضل‌های عدیده دیگر اشاره کرد.
بر اساس آمارها، حداقل ٨٠درصد خانوارهای مناطق مختلف ایران به ویژه در سیستان و بلوچستان، استان‌های کوردستان -سنندج، کرماشان، ایلام و لورستان- و شمال خراسان، در گروه‌های کم درآمد اول تا سوم قرار می‌گیرند. از نظر پراکندگی جغرافیایی فقر در ایران، استان های مرزی گرفتار فقر بیشتری بوده و در نقاط حاشیه‌ای کشور میزان فقر بیشتر و پراکندگی آن نامتوازن‌تر است.
فقر پدیده پیچیده‌ای است و آن را باید محصول نوع روابط اجتماعی، ساختار نظام سیاسی و راهبردهای اقتصادی و اجتماعی آن و گاهی مواقع نیز عملکرد خود افراد بدانیم که در این میان، نقش دولت و سیاست‌های آن بیشتر از دیگر متغیرها تاثیرگذار است. دولت‌ها به صاحبان قدرت قانونی، دست به سیاستگذاری می‌زنند و راستای سیاست‌های حمایتی، توزیعی و بازتوزیعی متوجه را تعین می‌کنند. بدین سبب باید ریشه‌های فقر و گسترش آنرا در چارچوب سیاست‌های حکومت حاکم بر ایران جست.
احمد میدری، معاون رفاه اجتماعی وزارت تعاون، طی مصاحبه‌ای که دی ماه سال جاری با روزنامه اعتماد داشته، میانگین خط فقر در ایران ٧٠٠ هزار تومان برای هر خانوار ٣ تا ۵ نفری دانسته است. سخنانی که با واکنش شدید جامعه علمی و پژوهشگران داخلی روبرو شد و آنرا مضحک و دروغ محض خواندند. در همین رابطه حسین راغفر، عضو هيات علمی دانشگاه الزهرا كه به عنوان پژوهشگر فقر شناخته مي‌شود در مصاحبه‌ای با به استهزا گرفتن سخنان این مقام حکومتی گفت: اين رقم حتي خط بقا را هم نشان نمی‌دهد. تصور می‌كنم منظور ايشان از خط فقر، حداقل نياز كالري يك فرد براي زنده ماندن باشد. با اين رقم شايد بشود غذاهای حداقلي كه يك نفر- و نه يك خانواده- براي زنده ماندن لازم دارد را خريد.
این رقم در حالی اعلام می‌شود که بانک مركزی پايه مزدی، در مقايسه با نرخ متوسط هزينه خانوار شهری، را حدود ٣ ميليون و ٤٠٠ هزار تومان اعلام کرده است.
حکومت فاشیستی مذهبی ایران طی دهه‌ها حاکمیت بر سرزمین ملیت‌های ایران، با به تاراج بردن منابع زیرزمینی و روزمینی این مردمان و عدم سرمایه‌گذاری مناسب در بخش‌های صنعتی-تولیدی، به صورت سیستماتیک بنیادهای اقتصادی را به نابودی کشانده و از این طریق این جوامع را با معضلات عدیده‌ی اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی روبرو ساخته که اساس زندگی و استمرار حیات در این سرزمین‌ها را نشانه گرفته است.
گزارش: آسو منبری
