مصطفی هجری به مناسبت فرارسیدن نوروز و آغاز سال نو، پیامی خطاب به مردم کوردستان منتشر کرد.
متن کامل پیام:
هم‌میهنان مبارز!
خواهران و برادران عزیز!
فرارسیدن سال تازه و نوروز را به مردم کوردستان، خانواده شهیدان، جانبازان راه آزادی، زندانیان سیاسی، کادر، پیشمرگه، اعضا و حامیان حزب دمکرات کوردستان ایران و تمام فعالین سیاسی در سراسر ایران، به ویژه جوانان شجاع و هوشیار کورد که طی سال گذشته و به مانند سال‌های پیشین، با تمام فشارها و سرکوب‌های اعمال شده از سوی رژیم ضدبشری ایران، شجاعانه مبارزات خود را برای آزادی و رهایی ملت و سرزمین‌شان ادامه داده و دست از مبارزه نکشیدند، تبریک می‌گویم.
خلق مبارز کوردستان
در حالی به استقبال نوروز می‌رویم، که ملت و میهن‌مان در سال گذشته شاهد چندین رویداد متفاوت و مجزا بود که هرکدام به نوبه‌ی خود با ضعف‌ها و دستاوردهایی همراه بود. دستاوردهایی که در پی رویدادهای کوردستان ایران، عراق و ترکیه به دست آمده و ضعف‌هایی که مشخصا در کوردستان عراق و سوریه با آن روبرو بوده‌ایم. اما هنگامی که در کوردستان ایران، با دید و زاویه نوروز به این رویدادها می‌نگریم، تنها راسان به ذهن تداعی می‌شود. راسان به معنای تداوم مبارزه و به منظور گره زدن مبارزات شار و شاخ.
به نظر می‌رسد، سرزمین و ملت کورد با ضعف‌ها و دستاوردهای متعددی روبرو شود اما فلسفه وجودی نوروز، پیام استمرار و تداوم راسان را به ما می‌دهد که می‌تواند رمز ماندگاری کورد باشد. نوروز به ما آموخته که تنها به استقبال تجدید حیات طبیعت نمی‌رویم بلکه مستمرا علیه دشمنان کورد در خیزش و عصیان هستیم و در پی نقطه پایانی بر مساله‌ای هستیم که کوردها ده‌ها سال است برای آن مبارزه می‌کنند. از نوروز آموخته‌ایم در راه مبارزه و تجدید حیات مصر و مستمر باشیم چرا که سکون معنایی ندارد. همانگونه که طبیعت در نو شدنی مداوم، متوقف نمی‌شود، کورد نیز در پروسه مبارزه خود برای تحقق اهدافش تسلیم نمی‌شود.
ملتی که بنیاد فکری-فلسفی‌اش بر چنین اصولی بنا گردیده، که در مقابل ظلم سر تعظیم فرود نیاورد، باید بر ادامه خیزش و راسان مصر باشد تا بتواند دنیایی خلق کند که در آن آزاد و سعادتمند زندگی کند. راسان روژهلات نیز از قلب چنین عقلانیتی سرچشمه گرفته است. عقلانیتی که بنیادش نو شدن مداوم و خلق افکار نو می‌باشد و در این ره گذر، از هرگونه ابزاری که یاری‌دهنده‌ی او باشد بهره می‌برد. ما به مانند حزب دمکرات با اساس قرار دادن چنین درکی، خود را از چندین سال گذشته برای ایجاد تغییر و تحول در حزبمان آماده کرده‌ایم.
در همین راستا و در آستانه نوروز امسال، این مژده را به شما بدهم که مسیر نو شدن مبارزه کوردستان هر روز هموارتر می‌شود، با این شرط که آرام ننشینیم و تا نوروز سال آینده بر میزان دستاوردهای‌مان بیافزائیم. ما در روزهای آغازین اسفندماه ١٣٩٦ شمسی، توانستیم کنگره شانزدهم -کنگره راسان روژهلات- را با موفقیت برگزار و به پایان برسانیم. کنگره‌ای که درگاه نو شدن را به روی حزبمان گشود، برای آنکه حزب دمکرات بتواند همگام با تحولات ، خود را با جامعه تطبیق بدهد و به سوی نو شدن گام نهد اما باید برای رسیدن به اهداف‌مان بیش از پیش تلاش کنیم و در این راه خسته نخواهیم شد.
در سالی که گذشت کوردهای عراق دست به خیزش بزرگی زدند. آن هم اراده رفراندم بود تا بتوانند بهاری را در پائیز خلق کنند، این قیام، تمام دشمنان کورد را در مقابل آن‌ها به صف‌آرائی واداشت تا نگذارند کوردها در این بخش از کوردستان به استقلال دست یابند. اما ملتی که حامل پیام و فلسفه نوروز و راسان باشد، هیچگاه از پیمودن چنین راهی منصرف و یا تسلیم نخواهد شد، چرا که در وجود و هویت ما یک چیز تثبیت شده و آن تلاش و کوشش مداوم تا تحقق پیروزی است. همانگونه که کوردهای ایران در قلب دشمن جشن پرچم را برگزار کردند تا به اثبات برسانند که ای دشمن، همچنان ملت کورد زنده است.
از سوی دیگر کوردستان ایران در سالی که گذشت دچار فاجعه‌ای مصیبت‌بار شد و وقوع زلزله کرماشان همه ما را داغدار کرد. اما کوردها، این فاجعه را به حماسه‌ای ملی بدل کردند و کاروان کمک‌های مردمی از تمام شهرها و روستاهای کوردستان به سوی کرماشان سرازیر شدند.
همانگونه که پیشمرگه در صفوف منظم خود در آغوش مام میهن به راه می‌افتد، برای فاجعه کرماشان نیز ابوبکر معروفی‌ها با اراده‌ای ملی، غم هم‌میهنان آسیب‌دیده خود غم خود دانسته و حتا در راه کمک‌رسانی به آنان قربانی نیز دادند تا بگویند هرچند از داشتن حکومت و دولت بی‌نصیب هستند اما متحد و بااراده‌اند. اراده‌ای که به خاری، در چشم جمهوری اسلامی و وابسته‌هایش بدل شده. در همین سال بود که ارتش عراق به کرکوک هجوم برد تا به خیال واهی خود، اراده کورد را در هم شکنند. اما آن‌ها با ملتی روبرو شدند که تحت ستم بودن را نیاموخته است علی‌الخصوص که سال‌هاست مزه شیرین آزادی را چشیده‌اند. به همین خاطر حتا آن هنگام که کورد تنها و بی‌یارماند، سنگرهای مبارزه را خالی نکرده و عقب ننشست.
در همین سالی که گذشت جبهه بین‌المللی علیه داعش، این نیروی اهریمنی را به عقب نشاند و اکثر مناطق تحت حاکمیت داعش را با همکاری نیروهای کورد، پس گرفتند و اگر حمایت و همکاری کوردها نمی‌بو،د تضعیف داعش کاری بس سخت و دشوار می‌بود. اما همانگونه که از ابتدا معتقد بوده‌ایم، حال نیز بر این باوریم که داعش حقیقی، جمهوری اسلامی ایران است. رژیمی که مادر همه داعشی‌ها و ترور و مصیبت‌ها در منطقه است. به همین خاطر، باور داریم که تا جمهوری اسلامی در قید حیات باشد، جهان نمی‌تواند از دست داعش و داعشی‌ها رهایی یابد.
هجوم به عفرین فاجعه‌ی دیگری بود که در ماه‌های اخیر شاهد آن بودیم، هجومی که آزمون کوردستان سوریه را با تهدید، روبرو ساخت. در این مورد نیز ما به مانند حزب دمکرات که همیشه در سنگر کورد و کوردستان حضور داشته و دارد، خود را شریک هر درد و مصیبتی می‌دانیم که گریبان بخش‌های دیگر کوردستان را می‌گیرد. عفرین داغدار است همانگونه که کرکوک را داغدار کردند اما بی‌شک این جراحات التیام خواهد یافت چرا که کوردستان زخمی می‌شود اما هیچگاه نخواهد مرد. عفرین و کرکوک نیز بار دیگر به پا خواهند خواست و برای آزادی و رهایی خود، عصیان خواهند کرد.
برآنم تا از فرصت پیش آمده، بهره ببرم تا سیاست حزبمان را در قبال سیاست‌های ضدخلقی و ضدبشری رژیم اسلامی بیان دارم. ما به خوبی مطلع هستیم که رژیم تروریستی ایران در سال پیش رو به مانند سال‌های گذشته در تلاش است تا ازطریق توطئه‌هایی همچون ترور مبارزین کورد، وارد کردن فشار بر رهبری کوردستان عراق، ایجاد تفرقه در میان نیروهای کورد و توطئه‌های بیشمار دیگری که اگر بتواند، برای ممانعت از توسعه و تعالی حزب، فعالیت و مبارزات آن، انجام خواهد داد. اما نه سیاست‌ها و رفتارهای جمهوری اسلامی برای ما تازگی دارند و نه توطئه‌هایش گام‌های ما را سست خواهند کرد. چرا که طی این چهار دهه برای همه آشکار و عیان شده که کوردها و به ویژه حزب دمکرات، نیرویی نیستند که در برابر توطئه‌های رژیم به هراس بیافتند و عقب بنشینند، بلکه بلعکس باید گفت که چنین سیاست‌هایی، ما را بیش از پیش بر آن می‌دارد که خود را برای مبارزه‌ای بی‌امان آماده کنیم. مبارزه‌ای که خیابان‌ها و کوچه‌های شهرهای کوردستان ایران، مرکز و قلب آن خواهند بود. صاحبان این مبارزه مردمان کوردستان هستند و اراده‌ی آنان است که جمهوری اسلامی ایران را به وحشت انداخته و او را مجبور می‌سازد که دست به هر عمل ضدبشری بزند. اما اگر این توطئه‌ها به فریاد جمهوری اسلامی می‌رسیدند، طی چهار دهه حاکمیت اهریمنی خود می‌توانست فریاد اعتراضی مردم را خاموش کند، در حالی که امروزه ما شاهد آن هستیم که فریاد حق‌طلبانه‌ی مردم ، رساتر و بلندتر از گذشته به گوش جهانیان می‌رسد.
در سال ١٣٩٦ شمسی، جهان شاهد عظیم‌ترین و موثرترین تغییر سیاسی و اجتماعی در ایران بود. قیام ملیت‌های ایران در این سال، که رژیم بسیار کوشید آنرا تنها در چارچوب اعتراض به مساله گرانی و بحران اقتصادی نشان دهد، زلزله‌ای بود که بعد از چندین دهه از حاکمیت این رژیم بنیادهای فکری و فلسفی حکومت را در هم ریخت و چهره واقعی جمهوری اسلامی را در داخل و خارج، به همگان نشان داد. اگر طی چهار دهه گذشته، رژیم اسلامی ایران به خیالی واهی، دلخوش بود که توانسته نسلی نو تحت تعالیم اسلام شیعی ولایت فقیهی تربیت کند و این نسل ضامن بقا‌ء مادام‌العمری حاکمیت‌اش خواهد شد، دختران و زنان دلیر و تغییرخواه از همین نسل، علیه حجاب اجباری اعتراض کرده و در میادن پرتردد تهران روسری‌های خود را به عنوان اعتراض از سر برداشته و بر چوبی آویختند، تا نماد نابودی و بر باد رفتن تعالیم چهل ساله‌ی رژیم باشد.
اگر طی این سال‌ها با خیمه‌شب‌بازی و فریب دادن افکار عمومی، خواستند که به دنیا بگویند که رژیم اصلاح‌پذیر است و گام به گام به سوی اصلاحات خواهد رفت و اصلاح‌طلبان نیز تریبون چنین سیاست فریبکارانه‌ای بودند، با فریادهای دانشجویان در دانشگاه تهران که شعار سر می‌دادند: اصلاح‌طلب، اصولگرا دیگه تمومه ماجرا فریبکاری و حیله‌گری رژیم را خنثی کردند. این شعار همان هدف و رویای ده‌ها ساله‌ی حزب دمکرات کوردستان ایران است که در تلاش بوده، این حقیقت را برای مردم ایران روشن سازد که مشکل اصلی و بنیادی در ایران، جمهوری اسلامی است نه اصلاح‌طلب و محافظه‌کار. این تحولات همزمان بود با واکنش و موضع تند دنیای خارج در برابر جمهوری اسلامی، به همین خاطر این رژیم بیش از گذشته متوحش شد و شدیدتر دست به سرکوب زد. از سرکوب معترضان قیام دی‌ماه گرفته تا کشتن آن‌ها در بازداشتگاه‌ها و زندان‌ها. همه این وقایع این حقیقت را به متذکر می‌شود که جمهوری اسلامی دیگر نمی‌تواند تحت عنوان اصلاحات چشم‌گیر در ایران و یا اصلاحات گام به گام و یا حفظ امنیت ایران، افکار مردم را منحرف سازد.
ما مبارزین و آزادیخواهان کورد، دوشادوش آزادیخواهان ایران تا رسیدن به اهداف ملت، که رهایی از چنگال این رژیم است، لحظه‌ای صبر نخواهیم کرد و عمیقا بر این باوریم که پیروزی از آن ماست و نابودی از آن رژیم ضدبشری جمهوری اسلامی ایران، خواهد بود.
بار دیگر نوروزتان خجسته و سال تازه پیروز باد
متن کامل پیام:
هم‌میهنان مبارز!
خواهران و برادران عزیز!
فرارسیدن سال تازه و نوروز را به مردم کوردستان، خانواده شهیدان، جانبازان راه آزادی، زندانیان سیاسی، کادر، پیشمرگه، اعضا و حامیان حزب دمکرات کوردستان ایران و تمام فعالین سیاسی در سراسر ایران، به ویژه جوانان شجاع و هوشیار کورد که طی سال گذشته و به مانند سال‌های پیشین، با تمام فشارها و سرکوب‌های اعمال شده از سوی رژیم ضدبشری ایران، شجاعانه مبارزات خود را برای آزادی و رهایی ملت و سرزمین‌شان ادامه داده و دست از مبارزه نکشیدند، تبریک می‌گویم.
خلق مبارز کوردستان
در حالی به استقبال نوروز می‌رویم، که ملت و میهن‌مان در سال گذشته شاهد چندین رویداد متفاوت و مجزا بود که هرکدام به نوبه‌ی خود با ضعف‌ها و دستاوردهایی همراه بود. دستاوردهایی که در پی رویدادهای کوردستان ایران، عراق و ترکیه به دست آمده و ضعف‌هایی که مشخصا در کوردستان عراق و سوریه با آن روبرو بوده‌ایم. اما هنگامی که در کوردستان ایران، با دید و زاویه نوروز به این رویدادها می‌نگریم، تنها راسان به ذهن تداعی می‌شود. راسان به معنای تداوم مبارزه و به منظور گره زدن مبارزات شار و شاخ.
به نظر می‌رسد، سرزمین و ملت کورد با ضعف‌ها و دستاوردهای متعددی روبرو شود اما فلسفه وجودی نوروز، پیام استمرار و تداوم راسان را به ما می‌دهد که می‌تواند رمز ماندگاری کورد باشد. نوروز به ما آموخته که تنها به استقبال تجدید حیات طبیعت نمی‌رویم بلکه مستمرا علیه دشمنان کورد در خیزش و عصیان هستیم و در پی نقطه پایانی بر مساله‌ای هستیم که کوردها ده‌ها سال است برای آن مبارزه می‌کنند. از نوروز آموخته‌ایم در راه مبارزه و تجدید حیات مصر و مستمر باشیم چرا که سکون معنایی ندارد. همانگونه که طبیعت در نو شدنی مداوم، متوقف نمی‌شود، کورد نیز در پروسه مبارزه خود برای تحقق اهدافش تسلیم نمی‌شود.
ملتی که بنیاد فکری-فلسفی‌اش بر چنین اصولی بنا گردیده، که در مقابل ظلم سر تعظیم فرود نیاورد، باید بر ادامه خیزش و راسان مصر باشد تا بتواند دنیایی خلق کند که در آن آزاد و سعادتمند زندگی کند. راسان روژهلات نیز از قلب چنین عقلانیتی سرچشمه گرفته است. عقلانیتی که بنیادش نو شدن مداوم و خلق افکار نو می‌باشد و در این ره گذر، از هرگونه ابزاری که یاری‌دهنده‌ی او باشد بهره می‌برد. ما به مانند حزب دمکرات با اساس قرار دادن چنین درکی، خود را از چندین سال گذشته برای ایجاد تغییر و تحول در حزبمان آماده کرده‌ایم.
در همین راستا و در آستانه نوروز امسال، این مژده را به شما بدهم که مسیر نو شدن مبارزه کوردستان هر روز هموارتر می‌شود، با این شرط که آرام ننشینیم و تا نوروز سال آینده بر میزان دستاوردهای‌مان بیافزائیم. ما در روزهای آغازین اسفندماه ١٣٩٦ شمسی، توانستیم کنگره شانزدهم -کنگره راسان روژهلات- را با موفقیت برگزار و به پایان برسانیم. کنگره‌ای که درگاه نو شدن را به روی حزبمان گشود، برای آنکه حزب دمکرات بتواند همگام با تحولات ، خود را با جامعه تطبیق بدهد و به سوی نو شدن گام نهد اما باید برای رسیدن به اهداف‌مان بیش از پیش تلاش کنیم و در این راه خسته نخواهیم شد.
در سالی که گذشت کوردهای عراق دست به خیزش بزرگی زدند. آن هم اراده رفراندم بود تا بتوانند بهاری را در پائیز خلق کنند، این قیام، تمام دشمنان کورد را در مقابل آن‌ها به صف‌آرائی واداشت تا نگذارند کوردها در این بخش از کوردستان به استقلال دست یابند. اما ملتی که حامل پیام و فلسفه نوروز و راسان باشد، هیچگاه از پیمودن چنین راهی منصرف و یا تسلیم نخواهد شد، چرا که در وجود و هویت ما یک چیز تثبیت شده و آن تلاش و کوشش مداوم تا تحقق پیروزی است. همانگونه که کوردهای ایران در قلب دشمن جشن پرچم را برگزار کردند تا به اثبات برسانند که ای دشمن، همچنان ملت کورد زنده است.
از سوی دیگر کوردستان ایران در سالی که گذشت دچار فاجعه‌ای مصیبت‌بار شد و وقوع زلزله کرماشان همه ما را داغدار کرد. اما کوردها، این فاجعه را به حماسه‌ای ملی بدل کردند و کاروان کمک‌های مردمی از تمام شهرها و روستاهای کوردستان به سوی کرماشان سرازیر شدند.
همانگونه که پیشمرگه در صفوف منظم خود در آغوش مام میهن به راه می‌افتد، برای فاجعه کرماشان نیز ابوبکر معروفی‌ها با اراده‌ای ملی، غم هم‌میهنان آسیب‌دیده خود غم خود دانسته و حتا در راه کمک‌رسانی به آنان قربانی نیز دادند تا بگویند هرچند از داشتن حکومت و دولت بی‌نصیب هستند اما متحد و بااراده‌اند. اراده‌ای که به خاری، در چشم جمهوری اسلامی و وابسته‌هایش بدل شده. در همین سال بود که ارتش عراق به کرکوک هجوم برد تا به خیال واهی خود، اراده کورد را در هم شکنند. اما آن‌ها با ملتی روبرو شدند که تحت ستم بودن را نیاموخته است علی‌الخصوص که سال‌هاست مزه شیرین آزادی را چشیده‌اند. به همین خاطر حتا آن هنگام که کورد تنها و بی‌یارماند، سنگرهای مبارزه را خالی نکرده و عقب ننشست.
در همین سالی که گذشت جبهه بین‌المللی علیه داعش، این نیروی اهریمنی را به عقب نشاند و اکثر مناطق تحت حاکمیت داعش را با همکاری نیروهای کورد، پس گرفتند و اگر حمایت و همکاری کوردها نمی‌بو،د تضعیف داعش کاری بس سخت و دشوار می‌بود. اما همانگونه که از ابتدا معتقد بوده‌ایم، حال نیز بر این باوریم که داعش حقیقی، جمهوری اسلامی ایران است. رژیمی که مادر همه داعشی‌ها و ترور و مصیبت‌ها در منطقه است. به همین خاطر، باور داریم که تا جمهوری اسلامی در قید حیات باشد، جهان نمی‌تواند از دست داعش و داعشی‌ها رهایی یابد.
هجوم به عفرین فاجعه‌ی دیگری بود که در ماه‌های اخیر شاهد آن بودیم، هجومی که آزمون کوردستان سوریه را با تهدید، روبرو ساخت. در این مورد نیز ما به مانند حزب دمکرات که همیشه در سنگر کورد و کوردستان حضور داشته و دارد، خود را شریک هر درد و مصیبتی می‌دانیم که گریبان بخش‌های دیگر کوردستان را می‌گیرد. عفرین داغدار است همانگونه که کرکوک را داغدار کردند اما بی‌شک این جراحات التیام خواهد یافت چرا که کوردستان زخمی می‌شود اما هیچگاه نخواهد مرد. عفرین و کرکوک نیز بار دیگر به پا خواهند خواست و برای آزادی و رهایی خود، عصیان خواهند کرد.
برآنم تا از فرصت پیش آمده، بهره ببرم تا سیاست حزبمان را در قبال سیاست‌های ضدخلقی و ضدبشری رژیم اسلامی بیان دارم. ما به خوبی مطلع هستیم که رژیم تروریستی ایران در سال پیش رو به مانند سال‌های گذشته در تلاش است تا ازطریق توطئه‌هایی همچون ترور مبارزین کورد، وارد کردن فشار بر رهبری کوردستان عراق، ایجاد تفرقه در میان نیروهای کورد و توطئه‌های بیشمار دیگری که اگر بتواند، برای ممانعت از توسعه و تعالی حزب، فعالیت و مبارزات آن، انجام خواهد داد. اما نه سیاست‌ها و رفتارهای جمهوری اسلامی برای ما تازگی دارند و نه توطئه‌هایش گام‌های ما را سست خواهند کرد. چرا که طی این چهار دهه برای همه آشکار و عیان شده که کوردها و به ویژه حزب دمکرات، نیرویی نیستند که در برابر توطئه‌های رژیم به هراس بیافتند و عقب بنشینند، بلکه بلعکس باید گفت که چنین سیاست‌هایی، ما را بیش از پیش بر آن می‌دارد که خود را برای مبارزه‌ای بی‌امان آماده کنیم. مبارزه‌ای که خیابان‌ها و کوچه‌های شهرهای کوردستان ایران، مرکز و قلب آن خواهند بود. صاحبان این مبارزه مردمان کوردستان هستند و اراده‌ی آنان است که جمهوری اسلامی ایران را به وحشت انداخته و او را مجبور می‌سازد که دست به هر عمل ضدبشری بزند. اما اگر این توطئه‌ها به فریاد جمهوری اسلامی می‌رسیدند، طی چهار دهه حاکمیت اهریمنی خود می‌توانست فریاد اعتراضی مردم را خاموش کند، در حالی که امروزه ما شاهد آن هستیم که فریاد حق‌طلبانه‌ی مردم ، رساتر و بلندتر از گذشته به گوش جهانیان می‌رسد.
در سال ١٣٩٦ شمسی، جهان شاهد عظیم‌ترین و موثرترین تغییر سیاسی و اجتماعی در ایران بود. قیام ملیت‌های ایران در این سال، که رژیم بسیار کوشید آنرا تنها در چارچوب اعتراض به مساله گرانی و بحران اقتصادی نشان دهد، زلزله‌ای بود که بعد از چندین دهه از حاکمیت این رژیم بنیادهای فکری و فلسفی حکومت را در هم ریخت و چهره واقعی جمهوری اسلامی را در داخل و خارج، به همگان نشان داد. اگر طی چهار دهه گذشته، رژیم اسلامی ایران به خیالی واهی، دلخوش بود که توانسته نسلی نو تحت تعالیم اسلام شیعی ولایت فقیهی تربیت کند و این نسل ضامن بقا‌ء مادام‌العمری حاکمیت‌اش خواهد شد، دختران و زنان دلیر و تغییرخواه از همین نسل، علیه حجاب اجباری اعتراض کرده و در میادن پرتردد تهران روسری‌های خود را به عنوان اعتراض از سر برداشته و بر چوبی آویختند، تا نماد نابودی و بر باد رفتن تعالیم چهل ساله‌ی رژیم باشد.
اگر طی این سال‌ها با خیمه‌شب‌بازی و فریب دادن افکار عمومی، خواستند که به دنیا بگویند که رژیم اصلاح‌پذیر است و گام به گام به سوی اصلاحات خواهد رفت و اصلاح‌طلبان نیز تریبون چنین سیاست فریبکارانه‌ای بودند، با فریادهای دانشجویان در دانشگاه تهران که شعار سر می‌دادند: اصلاح‌طلب، اصولگرا دیگه تمومه ماجرا فریبکاری و حیله‌گری رژیم را خنثی کردند. این شعار همان هدف و رویای ده‌ها ساله‌ی حزب دمکرات کوردستان ایران است که در تلاش بوده، این حقیقت را برای مردم ایران روشن سازد که مشکل اصلی و بنیادی در ایران، جمهوری اسلامی است نه اصلاح‌طلب و محافظه‌کار. این تحولات همزمان بود با واکنش و موضع تند دنیای خارج در برابر جمهوری اسلامی، به همین خاطر این رژیم بیش از گذشته متوحش شد و شدیدتر دست به سرکوب زد. از سرکوب معترضان قیام دی‌ماه گرفته تا کشتن آن‌ها در بازداشتگاه‌ها و زندان‌ها. همه این وقایع این حقیقت را به متذکر می‌شود که جمهوری اسلامی دیگر نمی‌تواند تحت عنوان اصلاحات چشم‌گیر در ایران و یا اصلاحات گام به گام و یا حفظ امنیت ایران، افکار مردم را منحرف سازد.
ما مبارزین و آزادیخواهان کورد، دوشادوش آزادیخواهان ایران تا رسیدن به اهداف ملت، که رهایی از چنگال این رژیم است، لحظه‌ای صبر نخواهیم کرد و عمیقا بر این باوریم که پیروزی از آن ماست و نابودی از آن رژیم ضدبشری جمهوری اسلامی ایران، خواهد بود.
بار دیگر نوروزتان خجسته و سال تازه پیروز باد
