کوردستان میدیا: در حالی که نیروهای تروریستی-اطلاعاتی ایران مانع از برگزاری نوروز گولونی و جامانه در چندین نقطه از کوردستان شدهاند، روستای تنگیسر با برگزاری این جشن، سلطه جمهوری اسلامی را به چالش کشید.
براساس گزارشات منتشر شده، روز شنبه چهارم فروردین ماه، هزاران نفر از مردم کورد با حضور در جشن نوروز گولونی و جامانه در روستای تنگیسر، به استقبال سال جدید کوردی و نوروز کوردواری رفتند.
جشن نوروز گولونی و جامانه که به میزبانی مردم تنگیسر و مدیریت فعالین مدنی و فرهنگی این منطقه برگزار شد، شاهد حضور گسترده مردمان دیگر مناطق کوردستان بود. مراسمی که در آن کوردها دست در دست هم و دوشا دوش هم، با ههلپهرکی و پایکوبی و به برافراشتن گولونی و جامانه، نه تنها به استقبال سال نو رفتند بلکه بنیادهای فکری و ایدئولوژیکی جمهوری اسلامی را به چالش کشاندند.
این در حالیست که بنابر گزارشات شاهدان عینی، حکومت نظامی در روستای نی بعد از گذشت یک هفته ادامه داشته و نیروهای تروریستی ایران مانع از برگزاری جشن نوروزی در این منطقه از کوردستان شدهاند. با این همه مردم این روستا اعلام کردهاند که در هر روزی از سال که باشد، حتا در ماههای بعدی، آتش نوروزی را بر خواهند افروخت.
طی سه سال اخیر و با آغاز راسان، جشنهای نوروزی کوردها، حال و هوای دیگری به خود گرفته -مبارزین کورد خیزش دوباره و مقطع جدید مبارزاتی خود علیه رژیم فاشیستی-مذهبی ایران را راسان مینامند- و مردم نیز برای اعلام حمایت از خیزش فرزندانشان، جشن نوروز را در مقیاسی بسیار گسترده و با نمادها و سمبلهای مبارزاتی و کوردی همچون گولونی و جامانه، برگزار میکنند.
فعالین مدنی و فرهنگی کورد بر این باورند که نوروز، نماد جاودانگی و استمرار مبارزه ملت کورد علیه اشغالگران سرزمینشان است. آنها متذکر میشوند که ملت کورد با برافروختن آتش نوروزی، با هم عهد و پیمان میبندند که تا تحقق آزادی و برابری، بر مبارزه برحقشان علیه اشغالگران، راسخ و مستمر باشند.
بنابر تاریخ و اسطورههای کوردی، نوروز یادآور وقایع و رویدادهای تلخ و شیرین متعددی است که ناخودآگاه و خودآگاه جمعی این ملت را شکل داده است. بنابر تاریخ کوردی، روزی که کوردها با هم متحد شدند و حکومت ماد را تشکیل دادند روز نوروز بود و در همین نوروز بود که ارتش کوردها توانست آشوریها را شکست داده و کوردستان را از استثمار نجات دهند. بر اساس اسطورهها، کوردها با برافروختن هزاران آتش در فاصلههای متعدد، خبر این پیروزی را به کوردستان رساندند. اما نوروز تنها یادآور حماسههای کوردها نیست. کوردها بر این باورند که شکست آنان از ایرانیها و خیانت هارپارگ و شکست ارتش مادی از سپاه کوروش هخامنشی و سقوط هگمتانه در روز نوروز بوده است. در اسطورها آمده که بعد از اشغال هگمتانه و کشتار کوردها به دست کوروش هخامنشی، دختران و پسرانی که جان سالم به در برده بودند با پناه بردن به کوههای کوردستان، آتشها برافروختن تا اشغالگران بدانند که هنوز کورد زنده است. به همین خاطر، کوردها در روز نوروز و با افروختن آتش نوروزی، تمام آلام و آمالهایشان را مرور کرده و چشم به آینده میدوزند تا روزی دوباره، آزادی را در سزمینشان ببینند و به اشغالگران سرزمینشان بگویند، آنان هنوز زندهاند و مبارزه همچنان ادامه دارد.
گزارش: شهرام میرزائی
براساس گزارشات منتشر شده، روز شنبه چهارم فروردین ماه، هزاران نفر از مردم کورد با حضور در جشن نوروز گولونی و جامانه در روستای تنگیسر، به استقبال سال جدید کوردی و نوروز کوردواری رفتند.
جشن نوروز گولونی و جامانه که به میزبانی مردم تنگیسر و مدیریت فعالین مدنی و فرهنگی این منطقه برگزار شد، شاهد حضور گسترده مردمان دیگر مناطق کوردستان بود. مراسمی که در آن کوردها دست در دست هم و دوشا دوش هم، با ههلپهرکی و پایکوبی و به برافراشتن گولونی و جامانه، نه تنها به استقبال سال نو رفتند بلکه بنیادهای فکری و ایدئولوژیکی جمهوری اسلامی را به چالش کشاندند.
این در حالیست که بنابر گزارشات شاهدان عینی، حکومت نظامی در روستای نی بعد از گذشت یک هفته ادامه داشته و نیروهای تروریستی ایران مانع از برگزاری جشن نوروزی در این منطقه از کوردستان شدهاند. با این همه مردم این روستا اعلام کردهاند که در هر روزی از سال که باشد، حتا در ماههای بعدی، آتش نوروزی را بر خواهند افروخت.
طی سه سال اخیر و با آغاز راسان، جشنهای نوروزی کوردها، حال و هوای دیگری به خود گرفته -مبارزین کورد خیزش دوباره و مقطع جدید مبارزاتی خود علیه رژیم فاشیستی-مذهبی ایران را راسان مینامند- و مردم نیز برای اعلام حمایت از خیزش فرزندانشان، جشن نوروز را در مقیاسی بسیار گسترده و با نمادها و سمبلهای مبارزاتی و کوردی همچون گولونی و جامانه، برگزار میکنند.
فعالین مدنی و فرهنگی کورد بر این باورند که نوروز، نماد جاودانگی و استمرار مبارزه ملت کورد علیه اشغالگران سرزمینشان است. آنها متذکر میشوند که ملت کورد با برافروختن آتش نوروزی، با هم عهد و پیمان میبندند که تا تحقق آزادی و برابری، بر مبارزه برحقشان علیه اشغالگران، راسخ و مستمر باشند.
بنابر تاریخ و اسطورههای کوردی، نوروز یادآور وقایع و رویدادهای تلخ و شیرین متعددی است که ناخودآگاه و خودآگاه جمعی این ملت را شکل داده است. بنابر تاریخ کوردی، روزی که کوردها با هم متحد شدند و حکومت ماد را تشکیل دادند روز نوروز بود و در همین نوروز بود که ارتش کوردها توانست آشوریها را شکست داده و کوردستان را از استثمار نجات دهند. بر اساس اسطورهها، کوردها با برافروختن هزاران آتش در فاصلههای متعدد، خبر این پیروزی را به کوردستان رساندند. اما نوروز تنها یادآور حماسههای کوردها نیست. کوردها بر این باورند که شکست آنان از ایرانیها و خیانت هارپارگ و شکست ارتش مادی از سپاه کوروش هخامنشی و سقوط هگمتانه در روز نوروز بوده است. در اسطورها آمده که بعد از اشغال هگمتانه و کشتار کوردها به دست کوروش هخامنشی، دختران و پسرانی که جان سالم به در برده بودند با پناه بردن به کوههای کوردستان، آتشها برافروختن تا اشغالگران بدانند که هنوز کورد زنده است. به همین خاطر، کوردها در روز نوروز و با افروختن آتش نوروزی، تمام آلام و آمالهایشان را مرور کرده و چشم به آینده میدوزند تا روزی دوباره، آزادی را در سزمینشان ببینند و به اشغالگران سرزمینشان بگویند، آنان هنوز زندهاند و مبارزه همچنان ادامه دارد.
گزارش: شهرام میرزائی