آمانج کردستانی
زنان به طو ر سنتی و تاریخی در تمامی جوامع قربانی خشونت و تبعیض بودهاند که بعدها در اثر رشد افکار عمومی و انقلابات و نهضتهای آزادیخواهانه و دمکراتیک به تدریج توانستند در جوامع غربی به آزادی و حقوق برابری با مردان دست یابند اما در کشور عقب مانده و واپسگرای مذهبی ایران زنان همچنان قربانی خشونت و تبعیض جنسیتی میباشند و نیمهی انسانی جنس مرد به حساب میآیند و سزاوار زندانی شدن در چهار دیواری خانه، بدون حقوق سیاسی و اجتماعی همراه با توهین و تحقیر روزمره و سرکوب و سنگسار ،خشونت فیزیکی و روحی و حجاب اجباری در پوششی به نام چادر و مقنعه هستند. بله در جمهوری اسلامی زنان از برابری شغلی، حقوقی و حتی سیاسی با مردان برخوردار نیستند که این در قوانین مدنی و جزایی، ایران آشکار است. تفاوت و تبعیض میان زن و مرد از نظر دیه آنان و ارزش شهادت زن در دادگاهها و سهم ارث زن و حق طلاق و حضانت فرزند محروم کردن زنان از تحصیل در تمامی رشتههای دانشگاهی و همچنین امکان عدم اشتغال در تمامی مشاغل موجود، نداشتن حق گرفتن پاسپورت برای خروج از کشور و حتی منزل بدون اجازه ی همسر عدم امکان دستیابی به مسند قضاوت و ریاستجمهوری تنها قسمتی از محدودیتها و ظلمهای و محرومیتهای زنان در زندگی اجتماعی در نظام جمهوری اسلامی میباشد که رژیم ولایت فقیه بهجز فقر، گرسنگی، بدبختی اعتیاد فروپاشی خانواده و محروم کردن آنها حتی از ابتداییترین حقوقشان چیزی بیشتر نصیب زنان کشورمان نکرده است و زنان از تمامی حقوق بدیهی خود محرومند این محرومیت در تمامی عرصههای زندگی آنها سایه افکنده است که خواست زنان برای داشتن یک زندگی آرام و بیدغدغه کوتاه شدن دست مذهب از زندگی سیاسی زنان و جدایی مذهب از دولت و آموزشوپرورش و در کل داشتن یک جامعه سکولار، ممنوعیت حجاب اجباری لغو آپارتاید جنسی و دفاع از رابطهی مدرن و انسانی بین زن و مرد و در نهایت خواست برابری کامل بین زن و مرد در تمامی شئون اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی به اضافه مبارزه بر علیه نقد سنتها و افکار زنستیزی و ارتجاعی که با مذهب و ناسیونالیزم عجین شده است.
از اینرو هر گونه مبارزه برای تحقق حقوق زنان کشور و رفع تبعیض جنسیتی در پیکار بر ضد استبداد و ارتجاع قرار دارد. همچنان که در سالهای اخیر و در صحنهی مبارزات مردم به اثبات رسید ه جنبش زنان در همبستگی و هم پیوندی با دیگر مبارزان راه آزادی میتواند راهگشای تحولات جدی به سمت آزادی و دمکراسی و عدالت اجتماعی باشد.
درود بر زندانیان سیاسی زن و تمامی زندانیان سیاسی
زنان به طو ر سنتی و تاریخی در تمامی جوامع قربانی خشونت و تبعیض بودهاند که بعدها در اثر رشد افکار عمومی و انقلابات و نهضتهای آزادیخواهانه و دمکراتیک به تدریج توانستند در جوامع غربی به آزادی و حقوق برابری با مردان دست یابند اما در کشور عقب مانده و واپسگرای مذهبی ایران زنان همچنان قربانی خشونت و تبعیض جنسیتی میباشند و نیمهی انسانی جنس مرد به حساب میآیند و سزاوار زندانی شدن در چهار دیواری خانه، بدون حقوق سیاسی و اجتماعی همراه با توهین و تحقیر روزمره و سرکوب و سنگسار ،خشونت فیزیکی و روحی و حجاب اجباری در پوششی به نام چادر و مقنعه هستند. بله در جمهوری اسلامی زنان از برابری شغلی، حقوقی و حتی سیاسی با مردان برخوردار نیستند که این در قوانین مدنی و جزایی، ایران آشکار است. تفاوت و تبعیض میان زن و مرد از نظر دیه آنان و ارزش شهادت زن در دادگاهها و سهم ارث زن و حق طلاق و حضانت فرزند محروم کردن زنان از تحصیل در تمامی رشتههای دانشگاهی و همچنین امکان عدم اشتغال در تمامی مشاغل موجود، نداشتن حق گرفتن پاسپورت برای خروج از کشور و حتی منزل بدون اجازه ی همسر عدم امکان دستیابی به مسند قضاوت و ریاستجمهوری تنها قسمتی از محدودیتها و ظلمهای و محرومیتهای زنان در زندگی اجتماعی در نظام جمهوری اسلامی میباشد که رژیم ولایت فقیه بهجز فقر، گرسنگی، بدبختی اعتیاد فروپاشی خانواده و محروم کردن آنها حتی از ابتداییترین حقوقشان چیزی بیشتر نصیب زنان کشورمان نکرده است و زنان از تمامی حقوق بدیهی خود محرومند این محرومیت در تمامی عرصههای زندگی آنها سایه افکنده است که خواست زنان برای داشتن یک زندگی آرام و بیدغدغه کوتاه شدن دست مذهب از زندگی سیاسی زنان و جدایی مذهب از دولت و آموزشوپرورش و در کل داشتن یک جامعه سکولار، ممنوعیت حجاب اجباری لغو آپارتاید جنسی و دفاع از رابطهی مدرن و انسانی بین زن و مرد و در نهایت خواست برابری کامل بین زن و مرد در تمامی شئون اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی به اضافه مبارزه بر علیه نقد سنتها و افکار زنستیزی و ارتجاعی که با مذهب و ناسیونالیزم عجین شده است.
از اینرو هر گونه مبارزه برای تحقق حقوق زنان کشور و رفع تبعیض جنسیتی در پیکار بر ضد استبداد و ارتجاع قرار دارد. همچنان که در سالهای اخیر و در صحنهی مبارزات مردم به اثبات رسید ه جنبش زنان در همبستگی و هم پیوندی با دیگر مبارزان راه آزادی میتواند راهگشای تحولات جدی به سمت آزادی و دمکراسی و عدالت اجتماعی باشد.
درود بر زندانیان سیاسی زن و تمامی زندانیان سیاسی