وب‌سایت کوردستان میدیا به مناسبت هشتم مارس روز جهانی زن، مصاحبه‌ای را با الهام چایچی دبیر اتحادیه‌ی زنان دمکرات کُردستان ایران، هیرو جلدیانی جانشین دبیر اتحادیه‌ی زنان و روژین بهرامی عضو اجرایی اتحادیه انجام داده که متن کامل این گفتگو در پی می‌آید:
اوایل سده‌ی بیستم زنان کشورهای صنعتی با دریافت دستمزد ناچیز و فراهم نکردن زمینه‌جهت پیشرفت این قشر از جامعه، شرایطی مهیا شد که زنان در جنبش عدالت‌خواهانه شرکت و فرصتی بوجود آمد که روزی به نام روز جهانی زنان نامگذاری کنند.
نقش زنان کارگر در این جنبش کم رنگ نیست و به دلیل اعتراض زنان کارگر کارگاه ریسندگی و بافندگی نیویورک آمریکا در سال 1857 میلادی روز هشتم مارس، به عنوان روز جهانی زن مشخص شد.
زنان ایران و به ویژه کُردستان دارای تجربه و تاریخ مبارزاتی خاص خود هستند. در کُردستان زنان به علت ستم ملی و فرهنگی و اقتصادی، بیشتر از زنان جهان مورد ستم قرار گرفته و این مسئله منجر شده تا مبارزه‌ی زنان در کُردستان سخت و دشوار شود.
وب‌سایت کُردستان میدیا، برای بررسی این مسئله مصاحبه‌ای را با دبیر و دو تن از اعضای اتحادیه‌ی زنان دمکرات کُردستان ایران که قدیمی‌ترین سازمان کُردستانی و در عصر جمهوری دمکراتیک کُردستان تأسیس شده انجام داده است.
کوردستان میدیا: بیشتر اوقات شاهد آن هستیم که گفته می‌شود، دمکراسی و حقوق بشر واژه‌های زیبایی هستند که بنا به منافع با آنها برخورد خواهد شد و در دنیای مدرن بوجود آمده، اما مردها بیشتر در آن نقش داشته‌اند به همین خاطر زنان در زمینه‌ی دمکراسی و حقوق بشر به حاشیه رانده شده‌اند، نظر شما در این رابطه چیست؟
الهام چایچی: این تفکر تا اندازه‌ی زیادی درست است، به علت شرکت‌نکردن زنان در جریان دمکراتیک و تأمین شدن حقوق بشر، در بسیاری از زمینه‌ها محروم و با بی‌عدالتی جنسی مواجه‌شده‌اند. تاریخی که بر مبنای ظلم و ستم و نقض حقوق زنان تأسیس شده باشد و دمکراسی که نتواند حقوق درون اجنماع را تأمین کند، نمی‌توان گفت این دمکراسی درست و واقعی باشد. به همین خاطر دمکراسی زمانی مفهوم و معنا پیدا می‌کند که همه‌ی شهروندان جامعه از حقوق برابر و افراد از آزادی برخوردار و زن و مرد حقوقی برابر داشته باشند.
برای نمونه دمکراسی واقعی، جامعه‌ی مدنی را برای کمک به تأسیس سازمان‌های مردمی و NGOها سوق خواهد داد و زنان نیز می‌توانند از طریق این سازمان و نهادها برای رسیدن و نهادینه کردن دمکراسی پیشرفت کنند و زنان کُرد نیز برای تخقق اهداف و خواست‌های خود تلاش کنند.
کوردستان میدیا: جوامع سنتی و آیینی کُردستان، تا چه اندازه سود و زیان برای جنبش زنان و شرکت این قشر در این جنبش‌ها داشته و خودکُشی تا چه اندازه به این مسئله مربوط می‌شود؟
هیرو جلدیانی: آیین و ادیان در مراحل مختلف زندگی انسان‌ها بوجود آمده و هر کدام قانون و راه و روش مختص به خود را دارد. به همین مناسبت نحوه‌ی رفتار با زنان متفاوت بوده است. این تفاوت‌ها منجر به آن شده که اعتراض‌ها و جنبش زنان برای رهایی از سنت و قانون عقب‌مانده بوجود آید. این جریان تابحال ادامه دارد. وظیفه‌ی زنان است که می‌بایست توازن میان سنت و آیین با جریان‌های عصر بوجود آید.
جنبش زنان در کُردستان مراحل مختلفی را طی کرده است و نام زنان زیادی در تاریخ کُردها ثبت شده که علیه سنت و قانون و موانع آیینی و اجتماعی مبارزه کرده‌اند اما به علت عدم توازن در میان زن و مرد در جامعه ضمن تمام تفاوت‌ها به صورت مستمر زنان بیشتر مورد ظلم و ستم از قبیل ( طلاق یک طرفه – تجاوز جنسی – ضرب و شتم و ...) و ده‌ها دلیل سیاسی و اجنماعی و اقتصادی و هر یک از این عوامل، درصد خودکشی را در میان زنان افزایش داده است.
کوردستان میدیا: گاهاً شنیده می‌شود که زنان فمینیست یا برابری‌خواه که خواستار رفع خشونت علیه زنان هستند، مخالف مردها قلمداد می‌شوند. نظر شما در این باره چیست؟
روژین بهرامی: در واقع این نوع تفکر مربوط به مردهایست که نمی‌خواهند افکار و عقاید خود را با پیشرفت‌های دنیای مدرن و امروزی سازگار کنند و لازم است یادآوری شود نه تنها هیچ زن فمینیستی مخالف با مردها نیست بلکه به طور کامل موافق با برابری و آزادی و دمکراسی است و پیوسته فعالیت‌هایی برای به دست آوردن این مفاهیم از خود نشان داده و تلاش کردند و تلاش‌هایشان برای تأیید و فهماندن این مفاهیم همچنان ادامه دارد.
اوایل سده‌ی بیستم زنان کشورهای صنعتی با دریافت دستمزد ناچیز و فراهم نکردن زمینه‌جهت پیشرفت این قشر از جامعه، شرایطی مهیا شد که زنان در جنبش عدالت‌خواهانه شرکت و فرصتی بوجود آمد که روزی به نام روز جهانی زنان نامگذاری کنند.
نقش زنان کارگر در این جنبش کم رنگ نیست و به دلیل اعتراض زنان کارگر کارگاه ریسندگی و بافندگی نیویورک آمریکا در سال 1857 میلادی روز هشتم مارس، به عنوان روز جهانی زن مشخص شد.
زنان ایران و به ویژه کُردستان دارای تجربه و تاریخ مبارزاتی خاص خود هستند. در کُردستان زنان به علت ستم ملی و فرهنگی و اقتصادی، بیشتر از زنان جهان مورد ستم قرار گرفته و این مسئله منجر شده تا مبارزه‌ی زنان در کُردستان سخت و دشوار شود.
وب‌سایت کُردستان میدیا، برای بررسی این مسئله مصاحبه‌ای را با دبیر و دو تن از اعضای اتحادیه‌ی زنان دمکرات کُردستان ایران که قدیمی‌ترین سازمان کُردستانی و در عصر جمهوری دمکراتیک کُردستان تأسیس شده انجام داده است.
الهام چایچی
کوردستان میدیا: بیشتر اوقات شاهد آن هستیم که گفته می‌شود، دمکراسی و حقوق بشر واژه‌های زیبایی هستند که بنا به منافع با آنها برخورد خواهد شد و در دنیای مدرن بوجود آمده، اما مردها بیشتر در آن نقش داشته‌اند به همین خاطر زنان در زمینه‌ی دمکراسی و حقوق بشر به حاشیه رانده شده‌اند، نظر شما در این رابطه چیست؟
الهام چایچی: این تفکر تا اندازه‌ی زیادی درست است، به علت شرکت‌نکردن زنان در جریان دمکراتیک و تأمین شدن حقوق بشر، در بسیاری از زمینه‌ها محروم و با بی‌عدالتی جنسی مواجه‌شده‌اند. تاریخی که بر مبنای ظلم و ستم و نقض حقوق زنان تأسیس شده باشد و دمکراسی که نتواند حقوق درون اجنماع را تأمین کند، نمی‌توان گفت این دمکراسی درست و واقعی باشد. به همین خاطر دمکراسی زمانی مفهوم و معنا پیدا می‌کند که همه‌ی شهروندان جامعه از حقوق برابر و افراد از آزادی برخوردار و زن و مرد حقوقی برابر داشته باشند.
برای نمونه دمکراسی واقعی، جامعه‌ی مدنی را برای کمک به تأسیس سازمان‌های مردمی و NGOها سوق خواهد داد و زنان نیز می‌توانند از طریق این سازمان و نهادها برای رسیدن و نهادینه کردن دمکراسی پیشرفت کنند و زنان کُرد نیز برای تخقق اهداف و خواست‌های خود تلاش کنند.
هیرو جلدیانی
کوردستان میدیا: جوامع سنتی و آیینی کُردستان، تا چه اندازه سود و زیان برای جنبش زنان و شرکت این قشر در این جنبش‌ها داشته و خودکُشی تا چه اندازه به این مسئله مربوط می‌شود؟
هیرو جلدیانی: آیین و ادیان در مراحل مختلف زندگی انسان‌ها بوجود آمده و هر کدام قانون و راه و روش مختص به خود را دارد. به همین مناسبت نحوه‌ی رفتار با زنان متفاوت بوده است. این تفاوت‌ها منجر به آن شده که اعتراض‌ها و جنبش زنان برای رهایی از سنت و قانون عقب‌مانده بوجود آید. این جریان تابحال ادامه دارد. وظیفه‌ی زنان است که می‌بایست توازن میان سنت و آیین با جریان‌های عصر بوجود آید.
جنبش زنان در کُردستان مراحل مختلفی را طی کرده است و نام زنان زیادی در تاریخ کُردها ثبت شده که علیه سنت و قانون و موانع آیینی و اجتماعی مبارزه کرده‌اند اما به علت عدم توازن در میان زن و مرد در جامعه ضمن تمام تفاوت‌ها به صورت مستمر زنان بیشتر مورد ظلم و ستم از قبیل ( طلاق یک طرفه – تجاوز جنسی – ضرب و شتم و ...) و ده‌ها دلیل سیاسی و اجنماعی و اقتصادی و هر یک از این عوامل، درصد خودکشی را در میان زنان افزایش داده است.
روژین بهرامی
کوردستان میدیا: گاهاً شنیده می‌شود که زنان فمینیست یا برابری‌خواه که خواستار رفع خشونت علیه زنان هستند، مخالف مردها قلمداد می‌شوند. نظر شما در این باره چیست؟
روژین بهرامی: در واقع این نوع تفکر مربوط به مردهایست که نمی‌خواهند افکار و عقاید خود را با پیشرفت‌های دنیای مدرن و امروزی سازگار کنند و لازم است یادآوری شود نه تنها هیچ زن فمینیستی مخالف با مردها نیست بلکه به طور کامل موافق با برابری و آزادی و دمکراسی است و پیوسته فعالیت‌هایی برای به دست آوردن این مفاهیم از خود نشان داده و تلاش کردند و تلاش‌هایشان برای تأیید و فهماندن این مفاهیم همچنان ادامه دارد.
