آمانج کردستانی
هشت مارس در حقیقت روز اتحاد و همبستگی زنان مبارز سراسر جهان برای رسیدن به آرمانهای رهایی بخش و انسانی و پیشرفت اجتماعی و صلح و آرامش زنان و نابودی هر گونه ظلم و ستم و بی‌عدالتی است .
در چنین روزی در سال ١٨٧٥ زنان کارگر کارخانه‌ی نساجی شهر نیویورک در اعتراض به شرایط بسیار نامناسب کاری و طولانی بودن ساعت کار و پایین‌بودن سطح دستمزد دست به تظاهرات زدند که پلیس به شکل وحشیانه‌ای به کارگران زن معترض، حمله کرد و تظاهرات آنها توسط پلیس به خون کشیده شد، علیرغم سرکوب خونین پلیس، سالهای بعد نیز کارگران شیکاگو و نیویورک در سطح گسترده‌تر و سازمان‌یافته‌تر در بزرگذاشت این روز تاریخی به شدت مبارزات خود افزودند و علاوه بر شعارهای سالهای قبل خواستار پایان دادن به کار طاقت فرسا و داشتن حق رأی برای زنان و جلوگیری از بهره کشی کودکان شدند .
که این نقطه ی عطفی بر تاریخ مبارزات زنان علیه ظلم و ستم و قوانین استثمارگرایانه ی سرمایه‌داری شد .
در واقع ٨ مارس نمادی از مبارزه و پیکار مستمر و پایان ناپذیر زنان علیه ستم و بهره کشی اقتصادی سیاسی، فرهنگی و جنسیتی موجود در جوامع سرمایه‌داری است، که زنان کارگر آن را با رنج و خون خود بنیان نهادند و با مبارزه‌ای آگاهانه و خستگی‌ناپذیر آن را به کرسی نشاندند. بنابراین زنان به طور سنتی و تاریخی در تمامی جوامع قربانی خشونت و تبعیض بو ده‌اند که با مبارزات بی‌وقفه، انقلابات و نهضت‌های آزادی‌خواهانه و دمکراتیک و رشد افکار عمومی توانستند در جوامع غربی به آزادی و حقوق برابری با مردان دست یابند.
اما با وجود سال‌ها مبارزه‌ی وسیع توده‌ای و رادیکال علیه زن‌ستیزی و تبعیض جنسی همچنان زنان در کشورهای واپسگرای مذهبی تحت خشونت عنان گسیخته ی دولتی مذهبی و اجتماعی هستند و دولتهای سرکوبگر و زن ستیز بطور سیستماتیک از آزار جنسی و تجاوز بعنوان سلاحی برای به سکوت کشاندن زنان معترض استفاده می کنند.
علاوه بر آن زنان بسیاری روزانه قربانی خشونت خانگی ، توسط همسران، پدران و برادران خود با افکار تاریک اندیشانه هستند و قتل ناموسی این پدیده‌ی شوم قرون وسطایی همچنان هزاران قربانی می‌گیرد و به دلیل حاکمیت اسلام سیاسی، سنت‌های زن ستیزی همچون سنگسار احیاء شده که اینها ریشه در سیستم غیر عادلانه‌ی نظام های سیاسی، اجتماعی و بنیادهای فکری آن دارد .
زنان به دلیل اینکه نصف جمعیت هر کشوری را تشکیل می‌دهند و نیز به دلیل نقش ارزنده‌ی آنها در تربیت فرزندان و آیندسازان یک اجتماع دارای جایگاه بزرگی در فرایند توسعه و پیشرفت هر کشوری می‌باشند .
رسیدن به توسعه و پیشرفت و دارا بودن جامعه ای آزاد و دمکراتیک، بدون اهمیت دادن و احترام به زنان و جایگاه والای آنها امکان‌پذیر نمی‌باشد . همچنان که کشورهای پیشرفته آن را تجربه کرده و پیشرفت و رفاه خود را مدیون اهمیت دادن و ارزش قائل شدن به خواسته‌های زنان و رفع هر گونه تبعیض و خشونت علیه زنان هستند.
در کل ارتباط مستقیمی میان در بند بودن و تبعیض و خشونت علیه زنان با عقب افتادگی و توسعه نیافتگی و غیردمکراتیک‌بودن کشورها وجود دارد .
در حکومتی که افراد از نظر دین و مذهب به اقلیت و اکثریت تقسیم می شوند حتی جنسیت افراد باعث تبعیض و نابرابری حقوقی و اجتماعی آنها می‌شود و زنان از کم‌ترین حقوق برخوردارند و حکومت از طریق انتخابات غیردمکراتیک و ناسالم زمام امور را در دست گرفته است و مردم امکان نظارت به حکومت و تغییر سیاست‌ها و حتی تغییر نوع حکومت را ندارند و آزادی بیان و اندیشه و تبادل اطلاعات محدود شده است و احزاب و سازمانهای سیاسی مخالف حکومت اجازه ی هیچ نوع فعالیتی را ندارند و روزانه افراد به دلیل ارتباط با احزاب مخالف دستگیر و اعدام می‌شوند .
دیگر صحبت از آزادی و دمکراسی و برابری مفهومی ندارد و تا زمانی که حکومتی بر اساس خواسته‌ها و اعتقادات مردم و ملزم به رعایت آزادی و دمکراسی و حقوق بشر و برابری زن و مرد به سرکار نیاید ما همچنان شاهد نقض حقوق بشر و بخصوص حقوق زنان هستیم .
بنابراین زنان با توجه به شرایط حاکم ، خود باید در میدان مبارزه حاضر شوند و فریاد رسای خود را بر علیه ستم و بی‌حقوقی‌ها به گوش جهانیان برسانند و خواسته‌های خود را مطالبه نمایند. که خواسته های زنان عبارتند از :
1 _ برخورداری از تمامی آزادی‌های دمکراتیک، از جمله برخورداری از حق اعتصاب اعتراض و تشکل
2 _ از میان برداشتن بازداشت محاکمه، تهدید و تعقیب فعالان جنبش‌های آزادی خواهانه و برابری طلبانه زنان
3 _ برابری حقوق زنان با مردان در تمامی عرصه‌های زندگی اقتصادی، سیاسی اجتماعی و فرهنگی لغو هر نوع قوانین زن ستیزانه و جنسیت محور و به طور کلی رفع آپارتاید جنسی
4 _ برخورداری زنان از حق طلاق، حق حضانت فرزندان، حق انتخاب پوشش و محل زندگی، حق انتخاب همسر، حق تحصیل، حق آزادی سفر به مناطق مختلف ...
5 _ از میان برداشتن و لغو هر نوع خشونت علیه زنان از جمله سنگسار آنان
6 _ برداشتن کار تکراری و طاقت فرسای خانگی از دوش زنان تا زنان بتوانند به جای بردگی و کارگری در خانه به صحنه‌ی اجتماعی وارد شوند .
7 _ برداشتن تبعیض میان زن و مرد از نظر دیه و شهادت در دادگاه و سهم ارث
8 _ از میان برداشتن پدیده‌ی شوم ازدواج موقت که چیزی جز تن فروشی به شکل رسمی نیست.
9 _ تأسیس خانه‌های امن برای زنان آسیب‌دیده در جامعه و حمایت‌های ویژه‌ی بهداشتی روانی آموزشی و حرفه‌ای از آنان و غیره
پس زنان برای کسب مطالبات خود، باید در عرصه های پیکار و در میادین نبرد حاضر شوند و با نظام بربرمنشانه و استبدادی و زن ستیزانه حماسه بیافرینند و شجاعانه و دلاورانه برای کسب آزادی و حقوق خود دوش به دوش مردان مبارزه به پا خیزند و پرچم زیبای برابری و عدالت و رهایی را تا قلعه‌های شامخ پیروزی به اهتزاز در آورند .
زنده باد همبستگی جهانی زنان برای رفع هر گونه تبعیض جنسی
محتویات این گزارش منعکس کننده دیدگاه و نظرات وب‌سایت کوردستان‌میدیا نمی‌باشد
هشت مارس در حقیقت روز اتحاد و همبستگی زنان مبارز سراسر جهان برای رسیدن به آرمانهای رهایی بخش و انسانی و پیشرفت اجتماعی و صلح و آرامش زنان و نابودی هر گونه ظلم و ستم و بی‌عدالتی است .
در چنین روزی در سال ١٨٧٥ زنان کارگر کارخانه‌ی نساجی شهر نیویورک در اعتراض به شرایط بسیار نامناسب کاری و طولانی بودن ساعت کار و پایین‌بودن سطح دستمزد دست به تظاهرات زدند که پلیس به شکل وحشیانه‌ای به کارگران زن معترض، حمله کرد و تظاهرات آنها توسط پلیس به خون کشیده شد، علیرغم سرکوب خونین پلیس، سالهای بعد نیز کارگران شیکاگو و نیویورک در سطح گسترده‌تر و سازمان‌یافته‌تر در بزرگذاشت این روز تاریخی به شدت مبارزات خود افزودند و علاوه بر شعارهای سالهای قبل خواستار پایان دادن به کار طاقت فرسا و داشتن حق رأی برای زنان و جلوگیری از بهره کشی کودکان شدند .
که این نقطه ی عطفی بر تاریخ مبارزات زنان علیه ظلم و ستم و قوانین استثمارگرایانه ی سرمایه‌داری شد .
در واقع ٨ مارس نمادی از مبارزه و پیکار مستمر و پایان ناپذیر زنان علیه ستم و بهره کشی اقتصادی سیاسی، فرهنگی و جنسیتی موجود در جوامع سرمایه‌داری است، که زنان کارگر آن را با رنج و خون خود بنیان نهادند و با مبارزه‌ای آگاهانه و خستگی‌ناپذیر آن را به کرسی نشاندند. بنابراین زنان به طور سنتی و تاریخی در تمامی جوامع قربانی خشونت و تبعیض بو ده‌اند که با مبارزات بی‌وقفه، انقلابات و نهضت‌های آزادی‌خواهانه و دمکراتیک و رشد افکار عمومی توانستند در جوامع غربی به آزادی و حقوق برابری با مردان دست یابند.
اما با وجود سال‌ها مبارزه‌ی وسیع توده‌ای و رادیکال علیه زن‌ستیزی و تبعیض جنسی همچنان زنان در کشورهای واپسگرای مذهبی تحت خشونت عنان گسیخته ی دولتی مذهبی و اجتماعی هستند و دولتهای سرکوبگر و زن ستیز بطور سیستماتیک از آزار جنسی و تجاوز بعنوان سلاحی برای به سکوت کشاندن زنان معترض استفاده می کنند.
علاوه بر آن زنان بسیاری روزانه قربانی خشونت خانگی ، توسط همسران، پدران و برادران خود با افکار تاریک اندیشانه هستند و قتل ناموسی این پدیده‌ی شوم قرون وسطایی همچنان هزاران قربانی می‌گیرد و به دلیل حاکمیت اسلام سیاسی، سنت‌های زن ستیزی همچون سنگسار احیاء شده که اینها ریشه در سیستم غیر عادلانه‌ی نظام های سیاسی، اجتماعی و بنیادهای فکری آن دارد .
زنان به دلیل اینکه نصف جمعیت هر کشوری را تشکیل می‌دهند و نیز به دلیل نقش ارزنده‌ی آنها در تربیت فرزندان و آیندسازان یک اجتماع دارای جایگاه بزرگی در فرایند توسعه و پیشرفت هر کشوری می‌باشند .
رسیدن به توسعه و پیشرفت و دارا بودن جامعه ای آزاد و دمکراتیک، بدون اهمیت دادن و احترام به زنان و جایگاه والای آنها امکان‌پذیر نمی‌باشد . همچنان که کشورهای پیشرفته آن را تجربه کرده و پیشرفت و رفاه خود را مدیون اهمیت دادن و ارزش قائل شدن به خواسته‌های زنان و رفع هر گونه تبعیض و خشونت علیه زنان هستند.
در کل ارتباط مستقیمی میان در بند بودن و تبعیض و خشونت علیه زنان با عقب افتادگی و توسعه نیافتگی و غیردمکراتیک‌بودن کشورها وجود دارد .
در حکومتی که افراد از نظر دین و مذهب به اقلیت و اکثریت تقسیم می شوند حتی جنسیت افراد باعث تبعیض و نابرابری حقوقی و اجتماعی آنها می‌شود و زنان از کم‌ترین حقوق برخوردارند و حکومت از طریق انتخابات غیردمکراتیک و ناسالم زمام امور را در دست گرفته است و مردم امکان نظارت به حکومت و تغییر سیاست‌ها و حتی تغییر نوع حکومت را ندارند و آزادی بیان و اندیشه و تبادل اطلاعات محدود شده است و احزاب و سازمانهای سیاسی مخالف حکومت اجازه ی هیچ نوع فعالیتی را ندارند و روزانه افراد به دلیل ارتباط با احزاب مخالف دستگیر و اعدام می‌شوند .
دیگر صحبت از آزادی و دمکراسی و برابری مفهومی ندارد و تا زمانی که حکومتی بر اساس خواسته‌ها و اعتقادات مردم و ملزم به رعایت آزادی و دمکراسی و حقوق بشر و برابری زن و مرد به سرکار نیاید ما همچنان شاهد نقض حقوق بشر و بخصوص حقوق زنان هستیم .
بنابراین زنان با توجه به شرایط حاکم ، خود باید در میدان مبارزه حاضر شوند و فریاد رسای خود را بر علیه ستم و بی‌حقوقی‌ها به گوش جهانیان برسانند و خواسته‌های خود را مطالبه نمایند. که خواسته های زنان عبارتند از :
1 _ برخورداری از تمامی آزادی‌های دمکراتیک، از جمله برخورداری از حق اعتصاب اعتراض و تشکل
2 _ از میان برداشتن بازداشت محاکمه، تهدید و تعقیب فعالان جنبش‌های آزادی خواهانه و برابری طلبانه زنان
3 _ برابری حقوق زنان با مردان در تمامی عرصه‌های زندگی اقتصادی، سیاسی اجتماعی و فرهنگی لغو هر نوع قوانین زن ستیزانه و جنسیت محور و به طور کلی رفع آپارتاید جنسی
4 _ برخورداری زنان از حق طلاق، حق حضانت فرزندان، حق انتخاب پوشش و محل زندگی، حق انتخاب همسر، حق تحصیل، حق آزادی سفر به مناطق مختلف ...
5 _ از میان برداشتن و لغو هر نوع خشونت علیه زنان از جمله سنگسار آنان
6 _ برداشتن کار تکراری و طاقت فرسای خانگی از دوش زنان تا زنان بتوانند به جای بردگی و کارگری در خانه به صحنه‌ی اجتماعی وارد شوند .
7 _ برداشتن تبعیض میان زن و مرد از نظر دیه و شهادت در دادگاه و سهم ارث
8 _ از میان برداشتن پدیده‌ی شوم ازدواج موقت که چیزی جز تن فروشی به شکل رسمی نیست.
9 _ تأسیس خانه‌های امن برای زنان آسیب‌دیده در جامعه و حمایت‌های ویژه‌ی بهداشتی روانی آموزشی و حرفه‌ای از آنان و غیره
پس زنان برای کسب مطالبات خود، باید در عرصه های پیکار و در میادین نبرد حاضر شوند و با نظام بربرمنشانه و استبدادی و زن ستیزانه حماسه بیافرینند و شجاعانه و دلاورانه برای کسب آزادی و حقوق خود دوش به دوش مردان مبارزه به پا خیزند و پرچم زیبای برابری و عدالت و رهایی را تا قلعه‌های شامخ پیروزی به اهتزاز در آورند .
زنده باد همبستگی جهانی زنان برای رفع هر گونه تبعیض جنسی
محتویات این گزارش منعکس کننده دیدگاه و نظرات وب‌سایت کوردستان‌میدیا نمی‌باشد
