شهریار ایازی

اعدام یک واژه ی عربی است. ترجمه ی فارسی آن شاید چنین باشد: کشتن انسان با مجوز رسمی از دادگاه. اعدام قتل عمد است و آن را می توان عامرانهترین قتل دانست چرا که با تمهیدات قبلی و در کمال خونسردی قاضی پرونده که فقط به نوشتن گزارشی است که مامور همراه متهم به دادگاه آورده است، شاید این اتهامات زیر اعترافات اجباری و شکنجههای ضدانسانی گرفته شده باشد، البته بیشتر گزارشات مامورین به وسیله شکنجه واعترافات اجباری ازمتهم گرفته میشود.

در واقع اعدام یک نوع اسیرکشی میباشد، اسیری که کمترین امکان دفاع از خود را دارد و حتی کسانی هستند که نمیتوانند لب بگشایند تا از خود دفاع کنند .
در عصر حاضر، هیچ انسانی حق کشتن انسان دیگر را ندارد، اما در مورد اعدام مسئله فرق میکند، چرا که قوهی قضائیه باعث کشتن میشود و در واقع اعدام یعنی کشتن افراد با جرمهای خاص توسط دستگاه قوه قضائیه!
در میان کشورهای دنیا تمام کشورهای اروپایی و بسیاری در کشورهای حوزه اقیانوس آرام و کانادا مجازات اعدام را کنار گذاشتهاند و بیشتر کشورهای آمریکای لاتین مجازات اعدام را لغو کردهاند.
هر ساله به طور متوسط 2 الی 3 کشور مجازات اعدام را لغو میکنند از سال 1985 تاکنون چهل کشور مجازات اعدام را از قوانین قضائی خود حذف کردهاند .
متاسفانه قوانین جمهوری اسلامی حاکم بر ایران، سن مجازات کیفر کودکان را برای پسران 15سال برای دختران 9 سال میداند در حالی که کنوانسیون بینالمللی اعدام افراد کمتر از 18 سال را منع میکند.
مجازات کودکان در حکومت اسلامی حاکم بر ایران و از جمله صدور حکم اعدام برای آنان، که در موارد مختلف از جمله درگیری و قاچاق مواد مخدر و... انجام میشود همواره یکی از چالشهای مهم نقض حقوق بشر در ایران بوده است و خواهد بود .
این اقدام حکومت اسلامی با تمهیدات کشور در چارچوب میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاست کنوانسیون حقوق کودک در تضاد است حکومت اسلامی در کنار کشورهای عربستان صعودی، پاکستان، سودان تنها کشورهایی هستند که همچنان به اعدام کودکان ادامه میدهند، دستگاه قضایی حکومت اسلامی در سالهای اخیر کودکان را پس از دریافت حکم اعدام در مراکز اصلاح تربیت نگهداری و پس از رسیدن به سن 18 سال اعدام میکند!
مطابق کنوانسیون بینالمللی حقوق کودکان صدور و حکم اعدام برای نوجوانان زیر 18 سال ممنوع است.
جرمهایی که در حکومت اسلامی اعدام را شامل میشوند به هیچ وجه با قوانین بینالمللی همخوانی ندارد و اینکه حوزه ثابتکردن جرم افراد مخصوصا در موارد مشابهی مانند محاربه یا حتی مسائلی که به مواد مخدر مربوط میشود و مواردی که در دادگاه میآید به هیچ وجه قانع کننده نبوده و نیست.
بیشتر آمار اعدام در میان کشورهای موسوم به جهان سوم و غیردموکراتیک و استبدادی وجود دارد و از میان کشورهای دین سالاری میتوان به حکومت اسلامی حاکم بر ایران اشاره کرد.
حکومت اسلامی ایران بالاترین سرانه اعدام در خاورمیانه و جهان را داراست.
طبق گزارش سالانه سازمان عفو بینالملل، آمار اعدامها در ایران در سال 2010 به شدت بالا رفته است به طوری که نسبت به جمعیت کشور، رتبه اول اعدام را در جهان ،با فاصله بسیار زیاد نسبت به چین دارد.
اعدام زندانیان سیاسی در حکومت اسلامی نیز آمار بسیار بالایی دارد برای نمونه در سال 1367 عدهای بسیاری از زندانیان سیاسی در مرداد و شهریور اعدام شدند که تعداد قربانیان بین 2500 تا 5000 هزار نفر تخمین زده شده است و کسی که در هیئت سه نفره اعدامها بوده است مصطفی پورمحمدی وزیر قوه قضائیه فعلی در کابینه حسن روحانی میباشد .
آمارهای اعلامشده در مورد اعدام در حکومت اسلامی فقط آمارهایی میباشد که به صورت رسمی اعلام شده است چرا که اعدامهایی به صورت پنهانی در زندانها صورت میگیرد که آمار دقیقی از آنها وجود ندارد مخصوصا در سالهای اخیر تعداد کثیری که فلهای در زندان وکیلآباد مشهد اعدام شدند.
بیشتر این اعدامها به صورت مخفیانه و بدون اطلاع به اعضای خانواده و وکلای متهمان صورت گرفته است و گزارشها حاکی از اعترافات اجباری و شکنجههای این افراد بوده است این اعدامهای پنهانی که سرعت زیادی گرفتهاند علاوه بر زندان وکیلآباد مشهد در خوزستان، بیرجند، ارومیه و قزلالحصار نیز گزارش شده است در کل درصد اعدام های مخفیانه در ایران به مرز فاجعه رسیده است.
جمهوری اسلامی ایران در سالهای اخیر برای از بین بردن مخالفان خود از حکم محاربه استفاده میکند به طوری که در سال گذشته بیش از 40 نفر به اتهام محاربه در حکومت اسلامی ایران اعدام شدند.
محاربه سنگینترین اتهامی است که جمهوری اسلامی برای مجازات مخالفین سیاسی خود از آن استفاده میکند.
بسیاری از اعدامها در ایران در ملا عام اجرا میشود اعدام در ملا عام، یعنی ترویج فرهنگ آدمکشی توسط حکومت اسلامی !
یعنی ترویج فرهنگ خشونت و صحنه خفه کردن و گرفتن جان انسانها.
به کار گرفتن مجازات اعدام از جانب نهاد سیاسی جامعه عملا به معنی قانونی کردن و گسترش فرهنگ خشونت در جامعه است.
موج اعدام در زندانهای ایران همچنان با شتاب بیشتری ادامه دارد و جالب است که سیاست اعدام نه تنها به کاهش جرم و جنایت منجر نشده بلکه نتیجه معکوس نیز در جامعه به بار آورده است .
دلیل وجود آمار بالای اعدام در ایران ایجاد رعب و وحشت در جامعه قضیه کاملا سیاسی میباشد. رژیم اسلامی قصد دارد با این سیاست قتل عمد، وحشت ایجاد کند ولی این روند قابل دوام نخواهد بود.
با امید به اینکه حکم اعدام در تمامی دنیا لغو شود و حکم محکومین به اعدام لغو. تمامی زندانیان سیاسی آزاد شوند .
زندگی آری اعدام نه.

محتویات این مقالە منعکس کننده دیدگاه و نظرات وب‌سایت کوردستان‌میدیا نمی‌باشد